Jag Panzer: The Deviant Chord

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Born Of The Flame    
2. Far Beyond All Fear   
3. The Deviant Chord    
4. Blacklist         
5. Foggy Dew     
6. Divine Intervention   
7. Long Awaited Kiss     
8. Salacious Behavior    
9. Fire Of Our Spirit      
10. Dare

 
Platenlabel
Steamhammer-SPV
 
Labelnummer
Promo CD
 
Distributie
Niet gekend
 
Promo-agent
Oly Hahn (SPV)
 
Website artiest
Jag Panzer

Laten we even teruggaan naar de negentiende eeuw. De briljante wetenschapper Nikola Tesla, die op dat moment nog wordt gezien als een ‘gekke geleerde’, heeft een laboratorium opgericht in Colorado Springs. De stadje heeft op dat moment net een eigen elektriciteitsnetwerk, maar dat wordt onmiddellijk platgelegd door Tesla’s experimenten.  We springen dan even vooruit naar 2013. Gitarist Mark Briody, die in 1981 een van de eerste Amerikaanse power metalbands, Jag Panzer (vernoemd naar de Duitse ‘Jagdpanzer’, maar verwijzend naar een antitankvoertuig) oprichtte, is het een beetje beu dat hij het druk blijft hebben, zelfs nadat zijn band in 2011 aankondigde dat hij er het bijltje bij zou neerleggen. Briody keek er aanvankelijk naar uit om wat meer rust te kunnen nemen, maar dat door het feit dat er in de tussentijd vier albums moesten heruitgegeven worden niet gelukt. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en wanneer Briody ontdekt dat zijn vroegere bandleden klaar zijn om er weer in te vliegen, neemt hij een hoop demo’s op waarop hij alle instrumenten speelt, waarna hij die eerst doorstuurt naar zanger Harry ‘The Tyrant’ Conklin. Conklin bewerkt de demo’s en ook de andere muzikanten worden bij het schrijfproces betrokken. Bovendien treedt ex-lid en gitaartovenaar Joey Tafolla, die mee verantwoordelijk was voor het baanbrekende ‘Ample Destruction’ uit 1984 en het magistrale ‘The Fourth Judgement’ uit 1997, terug toe bij de band. Tafolla is buiten Chris Broderick, die na zes albums naar Megadeth vertrok, misschien wel de meest begenadigde gitarist die Jag Panzer ooit heeft gehad en is weer bereid om zijn riffs en vingervlugge solo’s in dienst van een band te stellen.
Rest nog het artwork – en dat is waar Tesla weer opduikt. De oorspronkelijke bandleden komen zelf uit Colorado Springs en Briody wil op de cover refereren naar Tesla. Hij schuimt de plaatselijke comicconventie af, maar vindt geen enkele artiest bereid om werk af te leveren… tot hij contact opneemt met de Servische Dusan Markovic, die Briody’s idee over een wetenschapper à la Tesla die Hyde-gewijs in een monster verandert, visueel gestalte geeft. Het uiteindelijke resultaat is het vierenveertig minuten durende ‘The Deviant Chord’, dat laat horen waarom Jag Panzer al zessendertig jaar meer erkenning verdient dan tot nu toe het geval is geweest. Hoewel heel wat metal werkjes beginnen met een (vaak eerder symfonische) intro, maar Jag Panzer houdt het bij enkele drumaanslagen en levert dan meteen een power metalbeuker af die onder andere gekenmerkt wordt door de karakteristieke zang van The Tyrant, wiens luchtpijpen ook na veertig jaar zang nog niets aan kracht hebben ingeboet. Conklin zingt bijna even helder als de gitaarsolo’s klinken en etaleert alweer zijn aanzienlijk bereik. In de iets lagere noten klinkt hij een beetje als op het vlak van techniek begaafdere versie van Blaze Bayley, maar die zingt zijn noten meestal binnen D3 tot B4 (al kan hij hoger en lager), terwijl tenor Conklin van B1 naar G♯6 kan schakelen. Na het al even heavy ‘Far Beyond All Fear’ is het de beurt aan de titelsong, die de tijden van ‘The Fourth Judgement’ terugbrengt, met twee minuten akoestische gitaar, terwijl er ook een viool opduikt voor de zware gitaarriffs het voortouw nemen en The Tyrant van een warme, lage stem naar hogere vocalen overgaat. In ‘Blacklist’ zit een gitaarmelodie verstopt die uit het Iced Earth-repertoire lijkt te komen, maar ‘Foggy Dew’ is weer iets heel anders: een Ierse klassieker die door Jag Panzer werd ‘gemetaliseerd’. Knap. ‘Divine Intervention’ kent een erg meezingbaar refrein, maar ‘Long Awaited Kiss’ markeert een knap rustpunt: het is een mooie (semi)ballade met toevoeging van strijkers en piano die net niet te afgelikt is om in het repertoire van Jag Panzer te mogen thuishoren. Wie het wat zwaarder wilt, kan zich tegoed doen aan de basdrums op ‘Salacious Behavior’. ‘Fire of Our Spirit’ is een van de progressievere nummers op dit album, met solo’s die iets meer bluesy klinken dan de meeste andere (eerder neoklassieke) solo’s op dit album, maar het is afsluiter ‘Dare’ die de meeste indruk op ons maakt. De song doet denken aan het sublieme conceptalbum ‘Thane to the Throne’, waarop Jag Panzer de Schotse koning Macbeth volgde. Een sterkere afsluiter hadden we niet kunnen wensen.
 
Kunnen jullie er nog eens zessendertig jaar bijdoen, Jag Panzer? Alsjeblieft?
 
Dirk Vandereyken ( 4 )

One of the first American power metal bands is back with a varied record that boasts some of the best Jag Panzer has had to offer since its inception in 1981.