Lucifer’s Friend: Awakening

Na 20 jaar is het Duitse Lucifer’s Friend weer een band geworden. Ze ontstonden in 1970 en maakten klassieke hard rock die zeer typerend was voor de jaren zeventig. Tijdens hun bestaan produceerden ze een goede zes albums maar toen hun frontman John Lawton, die een fantastisch aanbod kreeg om zanger te worden bij Uriah Heep, brak voor de band een periode van grote ergernis aan. In 1982 gooiden ze voor een eerste keer de handdoek in de ring en in 1994 probeerden ze de band nieuw leven in te blazen. Maar anno 2015 staan ze er weer en meteen met een dubbellangspeler en terug met John Lawton als voorman.
Line-up voor de 2015 editie ziet er dus als volgt uit: John Lawton (vocals), Peter Hesslein (gitaar), Dieter Horns (bass), Yogi Wichman (keys) en Stephan Eggert (drums).
Enkele van hun langspelers uit vervlogen jaren zijn ‘Lucifer’s Friend’, ‘I’m Just A Rock & Roll Singer’, ‘Banquet’, ‘Good Time Warrior’ en nog een hele waslijst anderen. Als Lucifer’s Friend II brachten ze in 1994 ‘Sumo Grip’ uit, een verwijzing naar de periode waarin de band zich toen bevond.
Met ‘Awakening’ krijgen we dus een herboren Lucifer’s Friend waarmee ze ons op het eerste schijfje nu een goede tiental knappe nummers presenteren.
Dit is eigenlijk een greep uit hun verzameling klassieke hard rock tunes die nu voor de gelegenheid geremastered werden. De nummers werden sterk onder handen genomen en verdienen toch een tweede (of beter derde) kans en niet alleen in Duitsland waar de band zeer populair was.
De songs die er nu uitsprongen, en dit dankzij de nog steeds sterke vocale capaciteiten van Lawton, waren mijns insziens ‘Ride The Sky’, het ietwat gematigde ‘Burning Ships’ en om er dan meteen weer stevig tegen aan te gaan met ‘Fugitive’. ‘Fire And Rain’ neemt ons meteen helemaal terug mee naar de beginperiode van o.m. Rainbow.
Het tweede schijfje is eigenlijk een EP en bevat vier nieuwe nummers. Ook hier weer sterk aanwezig de knappe riffs van Peter Hasslein die doorheen het ganse ‘Pray’ rollen. De synthesiser wordt op ‘Riding High’ op hoogste versnelling geschakeld terwijl we met ‘Did You Ever’ weer het normale seventies hard rock patroon volgen. Met ‘This Road’, niet meteen een nummer dat potten zal breken, wordt dit tweede schijfje afgesloten.
Of Lucifer’s Friend anno 2015 weer diezelfde populareit in Duitsland en omstreken zal ervaren is nog maar af te wachten.

Alfons Maes (3½)

---

Eigen Beheer  I  LF001CD  I  Glass Onyon  I  Lucifer's Griend