Martyrion: Our Dystopia

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Our Dystopia
2. I In The End
3. Genozenith
4. The Calm After The Storm
5. What We Leave Behind
6. We Are Only Human
7. From Reality Into Fear (Feat. Julez from Neverland In Ashes)
8. The End Of Eternity
9. The Uncertain Future Dies Every Day
10. When The World Watches
11. No Fear No Obedience
12. The Storm (Instrumental)
13. With My Eyes Unaffected (Orchestral Version)

Platenlabel
Boersma Records
 
Labelnummer
Promo-cd
 
Distributie
Hear The Music
 
Promo-agent
Metal Promotions
 
Website Artiest
Martyrion

Martyrion, een band uit het Duitse Keulen, opgericht in 2006. Na diverse line-up veranderingen en stijlwissels hebben ze sinds het aantrekken van David Schäfer als lead zanger blijkbaar hun definitieve stijl aangemeten, nl. melodic death metal. We zijn in het jaar 2153. De wereld ligt in as. De apocalypse is neergedaald over de mensheid en er zijn slechts een paar overlevenden... Dit is het thema dat we voorgeschoteld krijgen op de nieuwe langspeler ‘Our Dystopia’. Al vanaf de intro ‘Our Dystopia’ word je direct in deze apocalyptische wereld gedropt met de geluiden heel in het begin van deze track en de duister aanvoelende gitaarnoten. Dit gevoel wordt enkel nog versterkt wanneer de intro eindigt en overgaat in ‘I In The End’, grunts van begin tot eind en de woorden “There’s no tomorrow” en “The end is near”. Normaal ben ik niet echt fan van grunts van begin tot einde in een song en kan ik een cleane zang wel smaken maar bij bands als Arch Enemy en deze Martyrion heb ik daar geen behoefte aan. De grunts klinken perfect en horen bij dit duistere thema en komen hierin ook perfect tot hun recht. Ook het gitaarwerk is behoorlijk strak en grijpt je bij de haren, luister maar naar ‘Genozenith’. Wanneer elk nummer gevuld is met grunts is afwisseling op andere vlakken wel nodig om m’n aandacht vast te houden. Gelukkig zijn er dan ‘The Calm After The Storm’ en in nog grotere mate ‘What We Leave Behind’. ‘We Are Only Human’ zet deze trend verder met gesproken tussenstukken, trager gitaarwerk of snelle drums. De volgende track heeft met Julez van Neverland In Ashes een gast vocalist gestrikt voor de verrassende cleane stukken. Dit had ik na zes nummers niet meer verwacht en kwamen als een aangenaam geschenk. Want ondanks het verschil in nummers blijven grunts nu eenmaal grunts. De beste nummers komen blijkbaar naar het einde toe van deze langspeler, luister maar naar de geweldige intro van ‘The End Of Eternity’ of het middenstuk van ditzelfde nummer. Met ‘The Uncertain Future Dies Everyday’ komen we stilaan dichter bij het einde van dit album en het goed gevoel dat ik had gekregen met de vorige nummers zit terug een beetje op de achtergrond. ‘When The World Watches’ kan wel genieten van geweldig gitaarwerk, hetzelfde gitaarwerk dat terugkomt in ‘No Fear No Obedience’ toch één van de betere nummers. ‘The Storm’ is een volledig instrumentaal nummer uitgezonderd het gesproken stuk aan het einde van het nummer en klinkt geweldig. ‘With My Eyes Unaffected’ sluit dit album, dat me niet echt compleet heeft kunnen overtuigen, af.
 
Peter Smet (3)

​Melodic death metal bands need to do a lot more then grunt to grab me by the throat.