Midnight Eternal: Midnight Eternal

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. 'Till the Bitter End
2. Repentance
3. Signs of Fire
4. Shadow Falls
5. The Lantern
6. Believe in Forever
7. Midnight Eternal
8. When Love and Faith Collide
9. Like an Eternity
10. Silence
11. Pilgrim and the Last Voyage
12. First Time Thrill

Platenlabel
Inner Wound Recordings

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Inner Wound Recordings

Website Artiest
Midnight Eternal

‘Midnight Eternal’ is het debuut album van de gelijknamige, Amerikaanse symphonic metal band Midnight Eternal. De groep werd opgericht in 2014 en bestaat uit Raine Hilai (zang), Richard Fisher (gitaar), Greg Manning (bas), Boris Zaks (keyboards) en Dan Prestup (drums). Al Vanaf opener, ‘Till the bitter end’ wordt duidelijk gemaakt wat voor muziek Midnight Eternal speelt. Namelijk symfonische metal in het straatje van Nightwish. Je zou je kunnen afvragen Of Midnight Eternal nog iets kan toevoegen in een genre dat al overvol zit, en waar er vaak maar weinig verschil is tussen de verschillende bands. In het female fronted symfonische metal genre moet men al muziek van hoge kwaliteit maken om op te vallen tussen de andere bands, anders verzuipen ze in de lange lijst van middelmatige bandjes. Hoewel de muziek van Midnight Eternal alles behalve origineel is (dit is hen echt al honderden, zo niet, duizenden keren voor gedaan), lijken ze toch over de nodige kwaliteiten te beschikken. Het feit dat ze een oogverblindende, vaak schaars geklede, zangeres hebben helpt hier zeker aan mee. Hilai beschikt, naast een mooi lichaam, echter ook over een prachtige stem. Veelal hoog, soms laag, soms dromerig, soms opgewekt, soms poppy, maar altijd vol overtuiging. Wel moet opgemerkt worden dat haar afgenepen stemgeluid, vooral in de hogere regionen, op den duur op de zenuwen kan gaan werken. Maar dat is een love it or hate it situatie. Vanwege de kleding van de band zal Midnight Eternal waarschijnlijk in het gothic genre geplaatst worden. Met gothic heeft dit echter weinig van doen. Dit leunt namelijk veel meer aan bij folk/power metal. De muziek is vaak zeer vrolijk en opgewekt, maar kent niet echt veel afwisseling. Hierdoor wordt het soms moeilijk om de aandacht er de hele tijd bij te houden. Gitarist Richard Fisher weet de nummers meestal wel op te leuken met een paar zeer mooie solo’s, wat ook niet altijd gebruikelijk is in dit genre. In meerdere nummers worden een paar interessante gitaar/keyboard duels uitgevochten waarbij Fisher en Zaks het beste van zichzelf geven. Daarnaast zingen en brullen Fisher en Manning af en toe een paar lijnen mee. Alles tezamen maakt dit een meer dan behoorlijk debuut album. Hier en daar kent het zijn zwakke momenten, en weten niet alle nummers te overtuigen. Maar dit mag de pret niet drukken. Als je als band met zo’n debuut op de proppen kan komen, mag je best wel trots zijn op jezelf.

Hans Goossenaerts (4)

A great debut album by a wonderful young band.