cd reviews
MindMaze is een Amerikaanse band die en mix brengt van power metal en progresieve metal. De band maakte, albumsgewijs, zijn debuut, 'Mask Of Lies', in 2013 waarvan de eerste persing volledig werd uitverkocht in net geen veertien maanden tijd. Van een voltreffer gesproken zodat deze 'Back From The Edge' uiterst welkom te noemen is. De band bestaat uit vocaliste Sarah Teets, gitarist/toetsenist Jeff Teets en drummer Kalin Schweizerhof. Bassist op dit acht nummers tellend tweede album is niemand minder dan Mike LePond (Symphony X). Het titelnummer mag dit album op gang trekken en doet dit meteen in stijl: na een rustige intro barst het geluid open, vooral dankzij een knappe riff, om wat later de toch wel krachtige en uiterst mooie vocalen te verwerken van Sarah. En wat dan te denken van de uiterst inventieve en melodieuze gitaarsolo die Jeff op ons los laat, zonder hierbij de impossante drumpartijen en stevige basslijnen te vergeten. En het viertal gaat op zijn elan verder met het krachtige 'Through The Open Door'. Voor het indrukwekkende en vrij progressief te noemen 'Moment Of Flight', dat na een heel rustige en kalme intro volledig op dreef komt, werd Jens Johansson (Stratovarius) ingehuurd op de keyboards. En dat blijkt een uitstekend keuze ten zijn geweest want wat Jens hier uit de toetsen tevoorschijn tovert is indrukwekkend te noemen, al mag de gitaarsolo er ook meer dan gerust wezen! Het uiterst stevige 'Dreamwalker' wordt uptempo afgewerkt en laat je opnieuw achterovervallen dankzij het sublieme “shredding guitar”-werk van Jeff. Het langste nummer op het album, 'The Machine Stops', duurt meer dan tien minuten. Het is een lichtjes epische track geworden waar gastgitarist Matt Johnson (Pharaoh) voor een lange en toch inventieve gitaarsolo zorgt. In het krachtige en stevige 'Consequence Of Choise' bewijst het viertal andermaal dat ze eigenlijk ook zonder gastmuzikanten kunnen. Vooral het gitaarspel van Jeff vind ik opnieuw een openbaring. In 'End Of Eternity' mag bevriende gitarist Jeff Pouring (Maverick Hunter) een met Jeff gedeelde gitaarsolo volmaken. Met 'Onward (Destiny Calls II)' – 'Destiny Calls' kon je op het debuutalbum vinden zodat dit een vervolg is geworden – eindigt dit album eigenlijk veel te vroeg. Ook dit nummer kent een eerder rustige en kalme openingsfase waarna het nummer aan tempo en kracht wint. Verder komen er hier veel wisselingen in ritme en tempo langs en zelfs een kort fragment uit een oud middeleeuws gevecht lijkt te komen en dat ondersteund wordt door een stukje folkmuziek. Bemerk hier ook het mooie gitaarduel tussen Jeff en Lord Tim (van het Australische Lord). Wat een kennismaking met deze band! Ze mogen van mij meteen met een derde album langskomen en … heel graag zou ik deze mensen eens live aan het werk willen zien. Dit is een absolute aanrader van een band die alles in huis heeft om heel groot te worden. Luc Ghyselen (4½) Inner Wound Recordings I IW 83040 I MindMaze
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|