Riverside: Eye Of The Soundscape

DETAIL ALBUM
​
Tracks:
CD1:

1. Where The River Flows
2. Shine
3. Rapid Eye Movement (2016 Mix)
4. Night Session – Part One
5. Night Session – Part Two

CD2:

1. Sleepwalkers
2. Rainbow Trip (2016 Mix)
3. Heavenland
4. Return
5. Aether
6. Machines
7. Promise
8. Eye Of The Soundscape

Platenlabel
Inside Out Music
 
Labelnummer
Promo CD
 
Distributie
Niet gekend
 
Promo-agent
Petting Zoo - Frank Van Liempd
 
Website Artiest
Riverside

Als fan van het eerste uur ben ik het Poolse Riverside in de loop der jaren blijven volgen, ze hebben op korte tijd enorm erkenning gekregen in de wereld van de progressieve rock en progmetal. Alle studio-albums werden unaniem bejubeld, misschien was er enige reserve bij hun laatste cd ‘Love, Fear And The Time Machine’ vanwege een wending naar een toegankelijker misschien zelfs iets te brave muziekstijl. Het was dan ook uitkijken hoe de groep zou evolueren naar het volgend album toe. Maar toen kwam het onheilspellend nieuws in februari 2016 van het overlijden van gitarist Piotr Grudzinski, een onlosmakelijke schakel in de sound van de groep. Blijkbaar was Piotr zelf vragende partij om een ambient elektronisch album op de wereld los te laten, dat zat altijd in de muzikale genen van de groep. De overige leden namen daarom de gelegenheid te baat om als eerbetoon hun zevende album ‘Eye Of The Soundscape’ vol te stouwen met progressieve elektronische ambient muziek uit de periode 2007-2016. Hun nieuwste album bestaat uit twee cd’s met dertien experimentele, instrumentale en sfeervolle composities, waarvan bonusmateriaal uit hun laatste twee albums, remixes van ‘Rapid Eye Movement’ en Rainbow Trip’, aangevuld met vier nieuwe songs (‘Where The River Flows’, ‘Shine’, ‘Sleepwalkers’ and ‘Eye Of The Soundscape’). Het eindresultaat is honderd minuten muziek, wat een totaal ander en voor sommigen verrassend beeld geeft van Riverside. Voor de doorgewinterde fan zal het wel even slikken zijn, want nergens zal je de hevige vocale uithalen van Mariusz horen en op geen enkel moment loeien de gitaren. Het heeft dan ook geen zin om te vergelijken met vorig materiaal, wel kan gerefereerd worden aan de muzikanten, waaraan ze schatplichtig zijn. En dan komen namen als Klaus Schulze, Brian Eno, Tangerine Dream, Jean-Michel Jarre en nog vele anderen naar boven. En toch hoor je door dit alles heen nog de touch van Riverside, alle instrumenten klinken uiteraard anders maar de onderliggende sound blijft ondanks alles aanwezig. De eerste cd bevat alvast vier nummers, die boven de tien minuten afklokken. Het nieuwe en tegelijk duistere ‘Where The River Flows’ heeft nog de meeste raakpunten met het vroegere werk, alhoewel de zware gitaarriffs achterwege blijven. De zanglijnen blijven ook heel minimalistisch, op wat geneuzel en stemcapriolen van Mariusz na. Vaak is het ook moeilijk na te gaan of een akoestische drums dan wel een drumbox wordt gebruikt, zoals in ‘Shine’ waar ook Kraftwerk-invloeden te ontwaren zijn. Voor echte progfans kan het misschien allemaal wat te saai worden, alhoewel de melodieuze gitaren ook veel goed maken. De saxofoon en de akoestische gitaar in ‘Night Session’ doet de elektronische muziek geleidelijk overvloeien naar lounge-muziek, ideaal met een goed glas wijn in een schaars verlichte ruimte. Op de tweede cd zijn de nummers iets korter en wisselen de duistere en vrolijke passages elkaar af. ‘Heavenland’ staat bol van de soundscapes en brengt je in dezelfde sfeer als destijds Porcupine Tree in ‘Voyage 34’, Pink Floyd meets trance. Af en toe nemen gitaar en bas de hoofdrol op, maar het spreekt vanzelf dat Michal Lapaj op keyboards veruit de grootste inbreng levert. Dit album heeft wel meerdere luisterbeurten nodig, aanvankelijk kan je het eentonig vinden maar telkens hoor je nieuwe elementen, zo hoor je ook Alan Parsons voorbijkomen op ‘Machines’. Dit album is wellicht het einde van een tijdperk voor de groep, maar zeker niet het eindpunt. Intussen hebben de resterende groepsleden aangekondigd om niet op te zoek gaan naar een nieuwe gitarist. Wat de toekomst zal brengen is nog niet duidelijk, maar vermoedelijk zal het nieuwe album in 2017 toch opnieuw een ‘heavier’ kant opgaan. Probeer intussen alvast ‘Eye Of The Soundscape’ in de armen te sluiten en vergeet even hun vorig werk, het loont zeker de moeite!

Line up :
Mariusz Duda : Vocals, Bass Guitar, Acoustic Guitar
Piotr Grudziński : Guitars
Piotr Kozieradzki ; Drums
Michał Łapaj : Keyboards
 
Claude Bosschem (4)  

No progressive metal, but more than 100 minutes of ambient electronic music as a tribute to the late Piotr Grudziński, surprising, interesting and very good!