KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2022
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2021





cd reviews

The Lizards: Reptilicus Maximus

25/11/2015

0 Reacties

 
Enkele maanden geleden keken de Graspop-liefhebbers reikhalzend uit naar het nieuwe gebroed van hardrock-band The Lizards. Met ‘Reptilicus Maximus’ kunnen ze na 10 jaren nog eens lekker uit de bol gaan. Het album kreeg zijn definitieve mix in de studio van Carmine Appice, en de uit hun hol gekropen bandleden kregen de steun van diverse guest-players. Maak je dus maar op voor een hartig partijtje ear-bashen.
De cd swingt/rockt ontstuimig van begin tot einde. Groovy ritmes van guest-guitar David Lanik in de opener ‘Ton on the one’ doen je bloed onmiddellijk koken. Blues-harmonica in ‘Incurable’ voorspelt meer goeds. Ongeneeslijk mooi nummer trouwens met de ritmewisseling en de pianosolo. ‘Crash’ zet je even rustig op het verkeerde been, om dan los te barsten in een losgeslagen energetische bom met een gitaarsolo (à la Van Halen) door (weer) een guest- appearance van Vinnie Moore (UFO). Mooi toch wanneer je zo op je vrienden kan vertrouwen en gebruik maken. Toch is er voldoende kwaliteit in huis. De rauwe stem van Mike Di Meo heeft nog niets aan kracht ingeboet en wordt wel eens vergeleken met de veerkracht van Paul Rodgers’ stem (Bad Company). Mike schittert emotioneel kreunend en zangtechnisch perfect in ‘The Rat’s ’n us’. En wordt in het slotnummer ‘Miracle Man’ bijna overtroeft door (weer een ) guestzanger Glen Hughes (Deep Purple).
Verrassingen zal je niet vinden op hun 7de schrikbarende Reptilicus Maximus. Bijlange niet alle songs doen je overlopen van enthousiasme. Na verloop van tijd hou je het dan misschien voor bekeken. De seventies-rock ligt dan ook al ver achter ons. Fans blijven wel hopen op een live-uitvoering.

Line-up:
  1. Mike Di Meo (vocals)
  2. Patrick Klein (gitaar)
  3. Randy Pratt (bass gitaar, harmonica)
  4. Bobby Rondinelli (drums)
  5. Scott ‘the doctor’ Treibitz (keyboards)

Marino Serdons (3½)

Hyperspace Records  I  HSR 1022  I  Glass Onyon  I  The LIzards
0 Reacties

Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.


Laat een antwoord achter.


    Categories

    Alles
    American Rock
    Dark Electro
    Hard Rock
    Metal
    Rock

    Archives

    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Juni 2020
    Mei 2020
    Februari 2020
    November 2019
    Oktober 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014

                                                                        

    RSS-feed

  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2022
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2021