Through The Eyes Of The Dead: Disomus

DETAIL ALBUM

Track:

1. Hate The Living
2. Obitual
3. Haruspex
4. Of Mortals, We Once Were
5. The Binding Nightmare Hex
6. Vortices In The Stygian Maelstrom
7. Ignis
8. Teras
9. 'Till Solace, She'll Haunt
10. Dismal

 
Platenlabel
eOne
 
Distributie
SPV
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Florian Kreutzfeldt (SPV)
 
Website Artiest
Through The Eyes Of The Dead

Through The Eyes Of The Dead is een Amerikaanse deathcore band die werd opgericht in 2003 door gitarist Justin Longshore. Door een aantal line-up wijzigingen is hij tevens het enige oorspronkelijke lid van de band. De band bracht inmiddels een EP, een split-album en drie full-albums uit. Het laatste album ‘Skepsis’ dateerde al van 2010, hoog tijd voor nieuw werk dus. Zeven jaar later was er dan eindelijk de opvolger, ‘Disomus’. De band stamt direct de deur in naar de diepste krochten van de hel en start het album furieus met 'Hate The Living'. Death metal invloeden van Morbid Angel en Cannibal Corpse kruiden de stijl van deze band met hier en daar zelfs wat progressieve invloeden, hoorbaar in het gitaarspel van Justin. Op hetzelfde elan gaat de band verder met 'Obitual' dat handelt over een man die levend werd begraven door een sekte. De drums van Michael Ranne denderen door de speakers, die ook hevig trillen bij elke aanslag van bassist Jake Osokie. Het album staat vol met dergelijke thematische tracks, zo gaat 'Haluspex' over een zwarte magiër die een duistere entiteit creëert. Die duisterheid is merkbaar doorheen de gehele track, diepe grunts doen de duisternis vallen op klaarlichte dag. Razendsnel voetwerk van Michael geeft de aftrap voor 'Of Mortals, We Once Were' waar de Danny Rodriguez' duistere grunts worden afgelost door hogere screams en strak gitaarwerk van zowel Justin als tweede gitarist Steven Funderburk, het recentste lid van de band. Ook in de intro van 'The Binding Nightmare Hex' horen we het strakke werk van Michael, die de drumvellen tot hun uiterste test. Halverwege deze track is er een rustmoment dat doet denken aan bands zoals At The Gates en Soilwork, melodisch en strak.  Om terug te komen op de thematiek in de nummers vinden we in 'Stygian Maelstrom' Griekse mythologie terug over de rivier Styx en na het instrumentale 'Ignis' krijgen we zelfs Alien/Prometheus thema's in 'Teras'. Muzikaal blijft het buiten het eerder vernoemde 'Ignis' bijzonder hard, snoeihard zelfs. Net datgene waar de doorwinterde deathcore fans naar verlangen. Eindigen doet dit album met de furieze tracks 'Till Solace, She'll Haunt' en 'Dismal.
 
Peter Smet (3 ½)

After 7 years, the band returns without mercy for the living and with brutallity that will awake the dead.