|
'Wonder Days' is het tiende studio-album van het Britse Thunder. De band ontstond in 1989 uit de as van rockband Terraplane die toen door hun platenmaatschappij meer richting soul werden geduwd, iets waarvan vocalist Danny Bowes en gitarist Luke Morley niets hoefden te horen. Het gevolg is dus een mooi uitgebouwde carrière onder de naam Thunder waarmee de heren een mix brengen van classic rock en blues rock. En ook nu weer, zeven jaar na hun laatste album 'Bang!', brengen de heren nog steeds die onvervalste classic bluesy hard rock. 'Wonder Days' telt elf nummers en opent meteen vrij snedig met het titelnummer, waar de band al meteen bewijst dat ze nog niets verleerd zijn van hun kunnen. De krachtige melodieuze bluesy hard rock stroomt gewillig door de speakers. Vocaal blijkt Danny Bowes nog steeds meer dan zijn mannetje te staan en doet hij me nog steeds nu en dan denken aan Paul Rodgers. Het energieke 'The Thing I Want' bijvoorbeeld of het gedreven 'Black Water' kunnen zo in de songbook van ofwel The Free of Bad Company, maar zo zijn er eigenlijk nog wel een aantal. Verder volgen nog het energieke 'The Prophet', het stevig van leer trekkende 'I Love The Weekend' en het iets langzamer gebrachte 'Resurrection Day'. Ook 'When The Music Played' gaat wat langzamer van start maar komt echt onder stoom na de mooie gitaarbreak. In 'Chasing Shadows' zijn het de baslijnen die op de voorgrond komen zodat dit nummer een knipoogje maakt naar Black Sabbath, terwijl het akoestisch openende 'Serpentine' een schitterende gedreven boogie song wordt. Tussen al dat rockend geweld door bewijzen de herendat ze ook gevoelig uit de hoek kunnen komen met twee ballades: 'The Rain' en het gevoelige 'Broken' waar een piano het voortouw neemt. Thunder is terug van weggeweest te zijn en ze laten meteen vele jongere bands horen hoe een sterk album classic bluesy hard rock hoort te klinken. Luc Ghyselen (4)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed