blueshappening zelzate • 9 augustus 2014 • zelzate

Verslag en foto's: Freddy Vandervelpen ©

Tijdens de zomermaanden volgen de festivals elkaar in snel tempo op en lijkt het wel of we ons op de rollercoaster van de blues bevinden. Vandaag zijn we te gast bij de sympathieke Ivan Bonne, de drijvende kracht achter de ‘Blueshappening Zelzate’, Ivan is tevens de programmeur voor de bands in The Maple te Ertvelde, en dus is ‘Blues’ ook bij hem met de paplepel ingegeven. 
Op deze 9 augustus wordt de Grote Markt alhier onder het mom van de ‘Zelzate Marktfeesten’ omgetoverd tot een heuse ‘Blueshappening’. Namen als Marcus Malone, Dog Jay, Eddie Martin, Neal Black, Paul Lamb en diverse andere binnen- en buitenlandse bands passeerden hier reeds de revue en wat ook belangrijk is net als ‘Blues Aon Daa Stoazze’ en ‘Swing Wespelaar’ is ook ‘Blueshappening Zelzate’ een gezellig GRATIS bluesfeest.

Rumble Creek Lake (B) krijgt vandaag de eer om deze 10de editie op gang te trekken. Net als of het niets is spelen ze vandaag een thuismatch in het Meetjesland en dat zou hun al van wat stress moeten afhelpen. Deze formatie bestaat uit Guido verbiest, (vocals, dwarsfluit, bluesharp & percussie), Jos Van De Veire (guitar), David De Bakker (drums) en Paul Huyghe (bass). ‘Rumble Creek Lake’ zag het licht in 2011 en timmeren voortdurend aan de blues of zeg maar rockhighway! Mijn inziens willen deze heren zich spiegelen aan de Britse progressieve rockformatie ‘Jethro Tull’ want net als Ian Anderson wil ook Guido Verbiest nogal wat met de dwarsfluit de fans imponeren als mis ik toch wat ziel in deze band. Ook blues, als ‘the real thing’ is hier soms ver zoek en zo drijven deze gasten zoals denkelijk hun voorbeeld ook richting progressieve en/of Folkrock.

De meegekomen fans konden hun set wel smaken al vind ik het aflezen van de teksten er een beetje over Sonny Boy, liever een beetje improviseren dan af te lezen. Sonny Boy is trouwens de nickname van frontman Guido en ook hier is me de vergelijking vreemd.
Toch ook wel een positieve noot om af te sluiten, Rumble Creek Lake krijgt het gedaan om de hele set af te werken met eigen geschreven nummers en dat verdiend wel respect. Voor mij een ideale band voor de plaatselijk MC maar niet om een festival te openen…of toch enkele covers als ‘My Sunday Feeling’ of ‘Locomotive Bread’ in de set steken om de ‘niet ingewijden’ een beetje te plezieren.

Robin Van Roon (Dave Chavez Band)

Aynsley Lister

Guido Verbiest (Crumble Creek Lake)

Dave Chavez

Lord Bernardo (Boogie Beasts)

Dave Chavez Band (NL) stond op de affiche als 2de groep geprogrammeerd en is duidelijk andere koek. Frontman Dave Chavez heeft na enkele sabbatjaartjes in 2011 de band terug nieuw leven ingeblazen en een setje ‘jump blues’ doet het natuurlijk altijd op een festival en is ideaal om de sfeer te bevorderen.

Deze formatie uit Schiedam hebben blijkbaar niet aan de gedistilleerde dranken gezeten want zij starten behoorlijk scherp…of misschien wel ;-).
Met Kim Wilson in het achterhoofd freewheelen deze heren zich gezwind door hun acte de presence en covers als ‘Pretty Baby’ en ‘Baby, What You’re Gonna Do’ blijven dus verduiveld lang in mijn hoofd nazinderen.

Deze band bestaat naast Dave Chavez uit de meesterlijk harpspeler ‘Slim’ Robin Van Roon en wanneer deze de chromatische harp hanteert bij ‘Walkin To My Baby’ is het toch wel even genieten en al zijn dit grijsgedraaide covers de sfeer blijft hiermee altijd opperbest. Op de drums hebben we youngster Darryl Ciggaar. Buiten het hanteren van de drumsticks fungeert Darryl ook in deze groep als zanger en doet dit duidelijk zonder schroom.

De basspeler is volgens denkelijk niet hun vaste keuze en als het dan wel zo is heeft de Dave Chavez Band er een andere ‘crack’ in hun gelederen bij want niemand minder dan Jules Van Brakel staat hier mee op de bühne. Jules moet bij onze noorderburen al stilaan een icoon aan het worden zijn en doet de ritmesectie blindelings op hoog niveau fungeren. Time flies when you’re havin’ fun en zo moeten we met lede ogen aanzien dat het met Bo Diddley getinte Boogie Real Low het einde betekent van een dik uurtje West Coast Swing Blues. Top!

Ik moet toegeven dat de volgende band de adrenaline in mijn bluesaders doet sidderen want de Boogie Beasts are next! Samen met zijn partner in crime Gert Servaes zijn Jan Jaspers de helft van de energieke Boogie Beasts (B). Tijdens een ‘jam’ (iets waaruit vele goede dingen het daglicht zien) ontluikte zich het idee om met hun Waalse vrienden Lord Bernardo en The Goonmat eens een beetje te gaan grasduinen in het oeuvre van o.a. John Lee Hooker, L.R. Burnside en Muddy Waters met als resultaat een set vol vette rauwe boogie.

Aynsley Lister

Jan Jaspers (Boogie Beasts)

Vanaf minuut ‘1’ trekken deze heren als een magneet de aandacht naar zich toe en hun ophitsende voodoo klanken laten zelfs de ‘gewone’ festival bezoekers de hoofden richting podium draaien en  de voetjes…ja die beginnen haast onvermijdelijk mee te stampen op dit verslavende ritme. In snel tempo is ook hun debuut EP’tje uitgebracht met nummers als ‘The Game ‘en ‘Soul On Fire’ maar ‘Boogie Chillen’ van meester John Lee Hooker, dat zijn natuurlijk ‘standaards’ die iedere bluesliefhebber jong en oud obligaat in zijn CD-verzameling moet hebben.

Meer dan 90 minuten dit tempo volhouden is al een prestatie op zich maar het gemak waarmee zij zich van hun taak kwijten kan alleen maar wijzen op kennis en kunde. De verschillende biertjes die hen werden aangereikt tijdens hun ‘gig’ worden dan ook haast onmiddellijk opgenomen door het lichaam om de verloren liters vocht weer enigszins op niveau te brengen. Straffe Kost!!! En ik zou haast zeggen eat your heart out Aynsley Lister.

Bovenaan de tabel op de affiche prijkt de naam Aynsley Lister & Band (UK) en Yvan Bonne is toch een beetje trots dat hij deze Britse blues grootheid heeft kunnen strikken voor deze Blueshappening. Nog maar 37 en reeds een veteraan te noemen in de blues want op 13-jarige leeftijd begon deze Aynsley Lister al aan zijn crossroads. In de UK wordt hij een beetje aanzien als een halfgod en ook hier in de lage landen kan hij rekenen op een legertje fans om U tegen te zeggen.

 Britse blues en rock heeft zijn voor- en tegenstanders maar dat hij een virtuoos op de gitaar is kunnen we alleen maar als een certitude aanzien. In 2006 toerde hij met Thomas Ruf’s Blues Caravan door Europa. Zijn land- en zielsgenoot, Ian Parker en de Finse Erja Lyytinen waren de andere toen nog youngsters op deze uitgave van de caravan. Op een ganse carrière durven de groten wel eens af te wijken van het pad waaraan ze zijn beginnen plaveien en ook voor Mr.Lister is deze regel van toepassing. Toen hij in 2009 zijn Equilibrium  aan de man bracht waren hierop ook al nummers als ‘Soul’ op te vinden die richting ‘pop charts’ durfden te lonken en uiteraard is het zijn volste recht om ook daar zijn gaven te proberen te verzilveren.

Vanavond ook geen al te scherpe gitaarrifjes maar cleane Britse blues met af en toe een knipoogje naar het meer commerciële  genre en dat gaat er hier in Zelzate in als zoete koek. Aynsley Lister, een kruisbestuiving tussen blues en rock heeft het hier in de feesttent feilloos vanaf gebracht en mij wacht er nog een autoritje van een klein uurtje. 
Till further on up the road…