chris thompson • 24 augustus 2014 • vostertfeesten bree

13/9/2014

Verslag en foto's: Nick Müller ©

"One thing's for sure - obliged to choose between a gig of Manfred Mann's Earth Band or Chris Thompson, most fans will opt for the latter."

Chris Thompson zal bij de meesten wel het bekendst zijn als DE stem van Manfred Mann's Earth Band. Hoe kan het ook anders, bijna alle hits van MMEB droegen het zo herkenbare stemgeluid van Chris Thompson.

En klasse-albums zoals "Watch" ('78) of het experimentelere "Somewhere In Africa" ('82) hebben probleemloos de tand des tijds doorstaan, en klinken meer dan 30 jaar na datum nog steeds even verfrissend.

Maar de man heeft nog zoveel meer gedaan. En daarbij is het toch opmerkelijk dat hij met zijn zang zelfs bij een artiest als Alan Parsons zijn 'Thompson-touch' weet te integreren zonder ook maar een krasje beschadiging aan te brengen aan de authentieke sound van de artiest, getuige daarvan is de live-registratie "Alan Parsons Live" uit '94. Hoe het ook zij, als solo-artiest heeft hij nooit de welverdiende erkenning gekregen. Het door hem meegeschreven "You're The Voice" mocht hij destijds niet door zijn platenmaatschappij opnemen wegens 'niet commercieel genoeg' om dan korte tijd later een wereldwijde hit te worden voor John Farnham. Buurland Duitsland sluit de sympathieke Engelsman echter nog altijd warm in de armen, jaarlijks concerteert hij daar dan ook meerdere keren. In ons landje is het wat poverder gesteld, maar af en toe sijpelt er ook hier een afspraakje met de fans binnen. Zo leverde hij vorig jaar een memorabele set af op de Vostertfeesten waar o.a. ook Uriah Heep op de affiche stonden. Dit jaar mocht hij het rustige Bree nog eens wakker schudden op zondag, de zogenaamde 'rock-dag' waarop onder meer ook Slade en UB40 aantraden. En dat hij er maar niet genoeg van kan krijgen, werd van meet af aan duidelijk toen heel energiek en zelfbewust gestart werd met het stuwende en sterke "Dark Side" van zijn eerder dit jaar verschenen nieuwe cd "Toys & Dishes".

De gedrevenheid en speelvreugde van de man was een plezier om te horen en te zien, en werd vanaf dan niet meer losgelaten. De MMEB's hits volgden elkaar telkens opnieuw op met minstens evenveel drive. Eén ding is duidelijk - voor de verplichte keuze gesteld, een concert van MMEB of van Chris Thompson, zullen de meeste fans opteren voor het laatste. Geen sinecure zonder de eigenzinnige spitsvondigheden en karakteristieken van Manfred Mann achter de keyboards, maar wat Gunnar Bjelland in vergelijking misschien zo nu en dan eens aan inventiviteit mist achter de toetsen, wordt ruimschoots gecompenseerd door Thompson's overige bandleden. Daarbij speelt Chris Thompson zelf ook niet onaardig gitaar, wat hij met veel ruimte voor zijn eigen gitarist Mads Eriksen zo nu en dan eens etaleerde. Zo nam hij tijdens "Don't Kill It Carol" de gitaarsolo voor zijn rekening, waarbij hij de snaren bijna even emotioneel liet trillen als zijn eigen stembanden. Met "Runner" werd ook eens een obscuurder nummer ertussen gegooid dat destijds door MMEB speciaal voor de Amerikaanse markt en de Olympic Games werd opgenomen. De klassieker "For You" werd gemist, maar in een set die maar 70 minuten mocht duren, konden natuurlijk ook niet alle krakers geperst worden. Het aanhoudende enthousiasme van Thompson werkte aanstekelijk en naar het einde toe zong bijna de voltallige tent het refrein van "Mighty Queen" mee, dat in geluidssterkte alleen nog maar kon overtroffen worden door de finale afsluiter "You're The Voice". Dit tot groot plezier van iedereen!
Come back soon Chris - with a full show!