JAMES TAYLOR • 19 SEPTEMBER 2014 • KONINKLIJK CIRCUS BRUSSEL

Verslag: Cis Van Looy - Foto's: Alfons Maes ©

Als er iemand als het archetype van de singer-songwriter kan beschouwd worden is het wel James Taylor. Hij zette destijds de krijtlijnen uit voor een generatie muzikanten. In zijn sterk autobiografisch getint repertoire schuwde hij ook zijn donkere momenten niet, zijn opname na een zenuwinzinking in de psychiatrie tijdens zijn jeugdjaren inspireerde meesterlijke songs als ‘Fire and Rain’ en het overige werk van ‘Sweet Baby James’ dat in 1970 zijn doorbraak inluidde. Voordien was er al een mislukte solostart bij het Apple-label van The Beatles in Londen en in het New Yorkse Greenwich Village beleefde hij een muzikaal avontuur met ‘The Flying Machine’ samen met zijn latere gitarist Danny Kortchmar. 

Taylor vond even soelaas bij Joni Mitchell en figureerde samen met Kortchmar op ‘Tapestry’, het meesterwerk van Carole King van wie hij ‘You’ve Got A Friend’ leent, waarin La Mitchell op de achtergrond fluisterde en dat op het sterk melancholisch getinte ‘Mud Slim and The Blue Horizon’ terecht komt. Ondanks een hardnekkige heroïneverslaving blijft Taylor actief, in de jaren zeventig maakt hij samen met onder andere Jackson Browne, Linda Ronstadt, The Eagles en Poco deel uit van de ook op commercieel vlak uiterst succesvolle West Coast scène in Californië flaneert met zijn ravissante, niet ongetalenteerde vrouw Carly Simon op de plaatselijke party’s. Het uit ’77 daterende ‘J.T.’ blijft zijn sterkste wapenfeit uit die periode. Met ‘Flag’ wordt onder impuls van Kortchmars snarenspinsels voor een meer rockende richting gekozen met ‘Your Smiling Face’ en het door de gitarist aangeleverde funky ‘Honey Don’t Leave L.A.’ Het vertrouwde door de fijnbesnaarde akoestische fingerpicking van Taylor zelf aangestuurde werk blijft intact. 
Opvolger ‘Flag’ is een stap terug en van ‘Dad Loves His Work’ onthouden we vooral het sublieme duet met de onvolprezen J.D. Souther (Eagles, Jackson Browne). Na een geslaagde afkickperiode mijmert Taylor na over zijn huwelijksperikelen en neemt in ’85 een verfrissende nieuwe start met ‘That’s Why I’m Here’. De echte rehabilitatie vindt in ’97 plaats met ‘Hour Glass’ en wordt bevestigd met het vijf jaar later uitgebrachte ‘October Road’, tot dusver het recentste werkstuk met vintage Taylor materiaal. De laatste tijd houdt Taylor zich naast kerstplaten en geheel met covers gevulde platen, met reünies, zoals recent nog met Carole King en ander goed volk in voormalige thuishaven The Troubadour (Los Angeles) onledig. 

Gelukkig is er in de bescheiden Europese tour die afgelopen week naar de Scandinavische landen leidde ook een concert in Brussel voorzien. Samen met zijn kwartet aangevuld met drie backingvocalisten stapt de boomlange zanger met zijn akoestische gitaar vrijdagavond het podium van het Koninklijk Circus op, wandelt naar het klaarstaande krukje en zet ‘Something In The Way She Moves’ in. Met dit uit de beginperiode daterende epos wordt meteen duidelijk dat hij door een kransje van supermuzikanten begeleid wordt. Drummer Steve Gadd die zijn sporen verdiende in de studio met Chick Corea, Steely Dan, Clapton,… wordt geflankeerd door bassist Jimmy Johnson, Michael Landau is eveneens een gegeerde sessiegitarist in L.A., terwijl pianoman Larry Goldings vooral in jazzkringen, ook met zijn eigen werk, waardering vindt. 

Naast de zwarte stemacrobaat Arnold McCuller zorgen twee dames voor de onontbeerlijke harmonische gezangen Kate Markowitz en Adrea Zonn, die daarnaast voortreffelijk de fiddle bepotelt. 
James begroet het publiek in zijn beste Frans en diept meteen een eerste anekdote op, de ontmoeting met Paul McCartney die naar zijn solodebuut leidde, hij voelde zich zo vereerd maar werd tegelijkertijd door verschrikkelijke heimwee verteerd en dat inspireerde hem tot één van zijn mooiste songs ‘Caroline In My Mind’, een van de vele uit ‘Sweet Baby James’ geplukte parels die vrijdagavond de setlist vullen en telkens ingeleid worden met een niet van humor gespeend verhaaltje. Zo komt naast ‘Country Road’ ook het minder bekende ‘Lo and Behold’ aan bod in de eerste set waarin Taylor met ‘Today, Today Today’, een nieuwe song voorstelt. Na ‘One More Go Around’, een funky getint energiek zijsprongentje, volgt ‘Sweet Baby James’, het wonderlijke wiegeliedje dat Taylor destijds voor het naar hem genoemde zoontje van zijn broer Alex componeerde. 

Met ‘Shower The People’ dat in een gospelgetinte outro met een glansrol voor McCuller uitloopt, is de eerste set ten einde. 

Het tweede gedeelte start wat steviger met veel ruimte voor de band in ‘Stretch of The Highway’, Gadd imponeert met rake roffels en Landau haalt fel uit. Het werkt blijkbaar aanstekelijk, Taylor, een begenadigd fingerpicker, ruilt even zijn vertrouwde akoestische gitaar voor een elektrisch exemplaar en gaat samen met Landau uitgebreid loos op de Telecaster in een forse blues waarbij hij ook de harmonica hanteert. Het recentere ‘Raised Up Family’ krijgt eveneens een forse ritmische uitvoering aangemeten die fel contrasteert met het gedeeltelijk a capella gebrachte ‘Only One’ en het intimistische ‘Fire and Rain’. Tijd voor een “big city song” roept Taylor en in ‘Up On To The Roof’ dat Gerry Goffin en Carole King destijds voor The Drifters componeerden komen McCuller en de backing dames nog eens uitvoerig op het voorplan evenals bij de afsluiter, de onverslijtbare Motownkraker ‘How Sweet It Is’ die opnieuw in een energieke apotheose resulteert. De warme staande ovatie die hem te beurt valt kan James Taylor niet weerstaan en we krijgen als toegift nog een teder ‘You’ve Got A Friend’ en ‘Wild Mountain Thyme’ een wondermooie traditional (toevallig) uit Schotland. Fijn concertje van een… euh grote meneer.

Set 1

• Something in the Way She Moves 
  
• Today, Today, Today 
  
• Lo and Behold 
  
• Wandering 
  
• Everyday (Buddy Holly cover)
  
• Country Road 
  
• Millworker 
  
• Carolina in My Mind 
  
• One More Go Round 
  
• Sweet Baby James 
  
• Shower the People
  

 
Set 2

• Stretch of the Highway 
  
• You and I Again 
  

• Raised Up Family 
  
• Steamroller 
  
• Only One 
  
• Handy Man (Sparks of Rhythm cover)
  
• Fire and Rain 
  
• Up on the Roof (The Drifters cover)
  
• Mexico 
  
• Your Smiling Face 
  

Encore:

• How Sweet It Is (To Be Loved by You) (Marvin Gaye cover)
  
• You've Got a Friend (Carole King cover)
  
• Wild Mountain Thyme (Francis McPeake cover)