METAL HAPPENING VOOR HET GOEDE DOEL... |
|
|
1 OKTOBER 2016 |
|
Vertical Divider
Al altijd heb ik een zwak voor goede doelen. Zodoende leek het me nogal logisch dat ik als verslaggever/fotograaf aanwezig zou zijn op de tweede editie voor het metalfestival Devils Rock for an Angel. Kwestie van dit evenement alvast wat te promoten voor volgend jaar. Bezielers van dit evenement zijn Ann Devos en Didier Declercq en hun doel is om geld in te zamelen voor twee teams van 't College trapt 'hart', zij fietsen mee met de 1000km voor: Kom Op Tegen Kanker. Een nobel doel als al u het mij vraagt. De hartelijke ontvangst verwarmde dan ook mijn hart. Wederzijds respect heet dit dan. Plaats van het gebeuren was OC 't Riet in het West-Vlaamse Zillebeke. Om 13.45h werd de aftrap gegeven door de heavy metal band Phoenix Rebelion. Een beetje sneu voor die kerels want zo vroeg op de dag was de opkomst nog niet van dat. Ze brachten een gesmaakte set daar niet van. Maar echt mijn ding was het niet. Toch mijn hoed af voor gitarist Christopher Dedeurwaerder. Tweede van dienst was de trashband Infantile. Voor de leken: (een combinatie van heavy metal en punk dat vaak sneller en vrij agressief gespeeld wordt.) Een klein technisch mankementje strooide wat roet in het eten maar dit euvel was al snel verholpen. Ook in dit optreden kon ik mij niet echt inleven al geef ik toe dat de song 'Fuck The Dragon' deze opgedragen aan een buurvrouw best op mijn appreciatie kon rekenen. Vervolgens was het tijd voor At the Front. Voor deze stoere binken was het een eerder emotioneel optreden want op 31 augustus van dit jaar overleed hun geluidsman Renaat Danckaert. Je kan dus stellen dat dit optreden een eerbetoon was aan hun overleden vriend en zielsverwant. Het applaus was dan ook voor Renaat bestemt. Over naar de uit Nederland afkomstige band N° 1408. Nedermetal dus wat inhoudt metalmuziek maar dan in het Nederlands gezongen. Persoonlijk ben ik hier niet echt voor te vinden maar aan de reacties van het publiek te horen en te zien dacht velen er anders over. Over smaken en geuren kan men nu eenmaal niet discuteren. En net op het moment dat ze de song 'Kapot' brachten kreeg ik te kampen met cameraproblemen. Duister toeval? Dus veel van het optreden heb ik niet kunnen zien. Misschien bij een volgende gelegenheid. Dan kan ik er mij wat meer in verdiepen. Intussen begon mijn maag wat te knorren. Tijd dus om iets te eten. Gelukkig was de organisatie op alles voorzien zodat mijn eerste hongertje al snel voorbij was. Of het allemaal wel gezond is laat ik graag in het midden. Intussen was er al veel meer volk aanwezig en mijn cameraproblemen waren opgelost zodat ik met een gerust hart verder foto's kon maken van Megasonic. Een band omschreven die melodic metal brengt. Maar als je het mij vraagt mag je er gerust het woord "power" aan toe voegen. Zij brachten een zeer gesmaakte set en ik was (en ben er nog steeds) wild van. Een topband naar mijn hart en een sound waar ik gek van ben. Wat een energie en vooral een zanger (Dimitri Verhoeven) die sterk uit de hoek kwam. Kortom, spek voor mijn bek. Met tien bands was het noodzakelijk dat de organisatoren zich aan een strak schema hielden en dat lukte zonder enig probleem. Om 18.45 was het tijd - precies op tijdsplanning - aan Emperors Of Decay die een mix brachten van rock, metal en punk. Ook deze heren konden zondermeer mijn hart inpalmen. Inleving, plezier en een totale inzet maakten het plaatje compleet. Fuckin' rock-'n-roll gedrenkt in punk en overgoten met een sterke saus van powermetal. Man wat hebben deze heren mij bekoord! Met Lemuria was het alweer raak. Weeral raakte ik in de ban van een voor mij totaal onbekende band. Hun muziek zou je het best kunnen omschrijven als een gigantische schotel van symfonische metal op een bed van death metal en flink afgekruid met folk methal. Het geheel klonk af en toe iets dreigends en daar hou ik ontzettend van. Neem dan ook nog het showgehalte (een dame en heer) die met vuur tekeer gingen en plaatje was compleet! Een band die ik absoluut terug wil zien. |
Vertical Divider
Ook wil ik nog even de organisatie in de verf zetten betreft het geluid en de belichting. Ik heb al vaak op allerlei festivals erge dingen meegemaakt maar hier op Devils Rock for an Angel was alles tot in de puntjes verzorgd. Tijd voor mij om mijn tweede honger te stillen en wat van de sfeer te genieten. Stoere bikers, ruige rockers, fanatieke metalfans allen door elkaar en één en al verbroedering. Ga dus nooit af op het uiterlijk want ik heb op deze lange dag geen enkel probleem opgemerkt. Op de hedendaagse dancefestivals is het wel anders. Over naar de trashband Leave Scars met als speciale gast Guido Gevels (Cyclone). Met alle respect maar dit ging mij te ruig en hard. Mijn speciaal op maat gemaakte oordopjes bleken overbodig want het geluid zelf bleef netjes binnen de perken. Echter het is de muziek zelf die mij niet kon bekoren. Voor anderen was dit dan weer het ultieme moment en maar goed ook. Iedereen toch verdient consideratie! Nummer negen op het programma was een band uit Duitsland luisterend naar de naam Iron Angel. Variatie troef dus op dit festival want deze band brengt speedmetal op volle kracht. Een greep uit hun songs waren ondermeer 'Creatures Of Destruction', 'Fight For Your Life', 'Son Of A Bitch' en het in overdrive gebrachte 'Legions of Evil'. Alle songs met enorm veel passie en vuur gebracht. Tel daarbij de interactie van zanger Dirk Schröder en bassist Didy Mackel en het publiek en we kregen een speed-metal-feestje om van te snoepen! Tot ik opeens bedacht dat ik s' anderendaags moest werken en ik besloot om huiswaarts te keren. Wat dus ook betekent dat ik de afterparty met Magnetica aan mij voorbij heb moeten laten gaan. Jammer... ja. Maar een mens moet nu eenmaal zijn grenzen stellen. Zeker als de plicht roept dat je op zondag moet werken. Zodoende heb ik geen foto's van Magnetica. En door die cameraproblemen ook niet van Phoenix Rebelion, Infantile en At the Front. Door die moeilijkheden met mijn camera een lens die vast zat en een corrupte opslagkaart zijn deze reddeloos verloren. Alles tezamen beschouwd denk ik dat deze twee editie van Devils Rock for an Angel meer dan geslaagd is. Er is flink wat volk over de vloer gekomen en er speelden steengoede bands. Tevens werd er flink gedronken en gegeten tot de buikjes rond waren. Dus voor wie er niet bij was op naar volgend jaar. Ik zie jullie dan wel. Websites: Devils Rock for an Angel: Phoenix Rebelion Infantile At the Front N° 1408 Megasonic Emperors Of Decay Lemuria Leave Scars Iron Angel Magnetica |