​26 maart 2016 • C.C. Vondel, Halle

Met: Bosum / Valley / De Fanfaar / Instant Jack / St Grandson / Zinger / Team William
Het weekend van zaterdag 26 maart werd Halle getroffen door een Paasstorm, namelijk Halle Rockt.
Dankzij de stad Halle en een paar plaatselijke sponsors kregen we de gelegenheid om het lokaal aanstormend talent te horen. Dit was de allereerste editie en de opkomst was maar magertjes. Waren veel potentiële toeschouwers al op skireis vertrokken of ontbrak het het festival nog aan naambekendheid? De afwezigen hadden echter ongelijk want we werden getrakteerd op een dag en avond vol rock. Er was ook voldoende afwisseling en de pauzes werden opgevuld door danseressen. Toch hadden hun dansperformances niet altijd het gewenste effect, omdat ondanks hun behoorlijke prestaties, het rockgehalte op die momenten danig zakte.
Ik pleit zeker niet voor een afschaffing van het dansgebeuren, maar een concept van een soort dancebattle zou misschien meer effect hebben. 
Aan frisse pintjes en eten was er geen gebrek. Men kon er kiezen uit Oosters, Limburgse frieten of vers gemaakte porkburgers afgewerkt met chili en look …echte streetfood dus. Jammer dat hierbij niet aan de plaatselijke foodketens en traiteurs werd gedacht. Dit had zeker een meerwaarde kunnen zijn zowel voor het festival als voor de plaatselijke lekkernijen. En misschien had het ook nog extra sponsorgeld opgeleverd? Dit festival staat nog in zijn kinderschoenen en moet nog bekendheid verwerven bij het grote publiek. Zoveel is duidelijk! Maar eigenlijk kwamen wij voor het aanstormend talent.

Bosum werd gevormd in 2014. Een vierkoppige band die originele songs bracht, die duidelijk gekleurd zijn met de invloeden van The Kooks, Hiltop Hoods, Gary Clarck Jr., Stevie Wonder en de legendarische Bowie. Knap dat deze groep staat waar ze nu staat zonder muzikale bijscholing. Al moet ik toegeven dat het voor mij vandaag wat op en af ging. Leadzanger Tom Verbeeck liet soms een steekje vallen, maar daar kan mee geleefd worden. Daarentegen moeten ze meer aandacht besteden aan de afwerking van de nummers. Soms wordt deze verkl…! Wat betreft de muzikanten Elias (bassgitaar), Bart (drum) en Quentin (leadgitaar) was dit een erg aangenaam avontuur en liet ik me meeslepen in de heerlijke vibes. De aanmoedigende jonge meisjes leken wel met bosjes te vallen voor hen. Opvallend was het applaus van de meiden voor leadgitarist Quentin die in zijn schoon kostuumpje en met de enige Les Paul van de avond, merkbaar de hartjes sneller deed slaan. Ik was zeker aangenaam verrast bij het zien en horen van deze groep en raad zeker aan om ze eens te checken op YouTube. Of beter nog, ze live te gaan bekijken op één van hun volgende concerten.

Instant Jack zijn jonge wolven die enkele jaren terug begonnen in een garage en brachten strakke alternatieve rock. Hun nummers zijn heel gevarieerd waardoor ik niet goed wist welke kant ze opgingen. Ook hun verkleedpartij bracht me wat van de wijs. Aangemoedigd door Matthias Vergels hoorde ik toch schitterende drumpartijen en solo’s. De playlist die ze brachten, bevatte ‘Suck My Kiss’, ‘Calm Before A Storm’, ‘Mistake’, ‘Uno, You & Me’, ‘Ghosts’, ‘A Certain Romance’, ‘Attom Juggler’ en ‘Kings Crown’ en werd overgoten met een verscheurende doch zachte stem. Het aanmoedigend publiek leek wel te vallen voor dit jong talent. En dit kan ik enkel maar beamen. 

Volgende op de affiche: Valley. Met ‘Giants’, ‘Shelter’, ‘Betrayer’, ‘Confused Restless’, ‘Kingdom’, ‘Choices’ en ‘Life’s Storms’ wist deze groep me vandaag het meest te verrassen. De band bracht een soort van hardcore postrock- beïnvloede melodieën. Ze sleepten je mee in een stroom van gedachten en gevoelens. Deze band is gedreven en gepassioneerd door vriendschap…Zowel zanger Davy als gitaristen Dennis en Kevin, bassist Arne en drummer Olivier hebben allen het talent om het in dit genre ver te schoppen. Ga zeker een kijkje nemen op YouTube en laat je meeslepen door dit talent.
De Fanfaar is vooral bij het grote publiek gekend als de groep achter de kont van Urbanus. Dranouter, Suikerrock, Crammerrock en Summer Swing gingen al plat voor hen… en nu kunnen ze ook Halle Rockt aan hun lijstje toevoegen.

De Fanfaar klinkt zoals alleen zij dit kunnen. Een energieke fusie van Nederlandstalige, Brusselse rock, pop, punk en een tikkeltje kleinkunst. De Fanfaar past op ieder rockfestival. Met 3 full albums en zoveel geflipte ijzersterke clips heeft deze band een sterke livereputatie. Deze groep mag zonder verpinken een ‘Brussel-Halle-Vilvoorde’ klassieker genoemd worden. Voilà, je hoort het eens van een ander, ...laat ze maar verder de aap uithangen.

Wat begon als een soloproject groeide uiteindelijk uit tot de vierkoppige Gentse band St. Grandson. Benjamin Decloedt brengt met zijn groep, gekend van De Nieuwe Lichting op Studio Brussel, dromerige Indiepop. De organisatoren waren volgens mij heel tevreden dat deze groep toehapte. Je strikt namelijk niet elke dag de winnaar van een muziekwedstrijd, maar bovenal wisten zij het publiek te raken met hun broze nummers. Na wat ik gehoord heb, ben ik ervan overtuigd dat deze band het kan maken zowel in binnen- als buitenland. Deze band behoorde niet voor niets tot de top drie in de nieuwe lichting.

Zinger bracht een soort mengelmoes van spacepop met een bitterzoete injectie New Orleans bas. De band heeft alvast zijn richting gevonden en zal daaraan vasthouden tot de dood. De groep omvat koorachtige stemmen, hoekige drumritmes, misterige synts en melancholische blazers. Zij tastten naar mijn gevoel steeds de grens af tussen ‘blij zijn’ en ‘bleiten’. Voor mij was dit minder geslaagd en het deed me denken aan de soundtrack bij een afspraak op het kerkhof. Past misschien bij verhalen van vergeten graven!

Aangekondigd als headliner, was Team William de bronzen medaillewinnaar van Humo’s Rock Rally 2008 zeker geen teleurstelling. Deze alles behalve leuk uitziende jongens begonnen nogal verlegen aan hun set. Na een lange soundcheck begonnen ze aan een uur muziek die ik niet gauw ga vergeten. Muzikaal klopte alles, chapeau! Maar beter nog, hoe verlegen ze ook begonnen aan hun set, hoe intenser deze werd naar het einde toe. Tussendoor nog eens een toertje door het publiek. En om af te sluiten, schudden Floris De Decker, Arne Sunaert, Nils Tijtgat en Matthias Dillen nog eens wat show uit hun mouw. Heerlijk ruig gitaarwerk, een groovy bas en een drum als een klok, aangevuld met het apensmoelenwerk on the keys! Deze jongens waren zeker waardige afsluiters.

Halle Rockt 2016 telde 500 betalende entrees. Mooi zo voor een eerste keer. De affiche was top, de danseressen waren leuk om naar te kijken, maar zouden beter tot hun recht komen in een battle. Het eten en de dranken waren oké, al miste ik misschien toch een speciaal biertje of een Lambiek uit de streek.

Ik kijk alvast uit naar Halle Rockt 2017.