SUPPORT: TAMINO |
17 MAART 2017 |
|
Vertical Divider
Met veel enthousiasme en vertrouwen werkt Wannes Cappelle met band zijn tournee af ter promotie van het 4de album Calais. De Muziekodroom liep dan ook broeierig vol, een kip vond haar jongen niet meer. Vóór de West-Vlamingen hun beste patatten zouden bovenhalen, mocht de Antwerpenaar Tamino (met Egyptische roots) het publiek woestijnwarm maken met enkele melancholische songs. Vorig jaar op de Radio 1 Sessies nam zijn muzikale carrière een blitse start. En wat een stem heeft die kerel! Hij begeleidde zichzelf op akoestische gitaar en overtuigde met heel veel emotie en expressie. Maar het publiek wachtte op meer vuur. En dat zou komen van Het Zesde Metaal. Wannes Cappelle is ondertussen onsterfelijk verbonden met zijn optreden in de serie Bevergem, maar ook door zijn halsstarrig vasthouden aan het West-Vlaams dialect met kompaan Robin Aerts. Kon je de band enige jaren geleden nog een regionaal curiosum noemen, dan schitteren ze nu met een gevarieerd oeuvre dan alle Belgen aanspreekt. Mooie verhalende songs, soms poëtisch, soms wat dieper gravend, zonder echt belerend te zijn. Er zit altijd wel ergens een donker tintje aan, maar staat ver van depressiviteit. Het concert begon met een ‘metalig’ sfeertje in ‘Paradis’. Naast het klassieke instrumentarium werd wat gepaste elektronica toegevoegd. En met ‘Nie Voe Kinders’ kwam de band voor de 1ste maal in een stroomversnelling. |
Vertical Divider
Met ‘Onderbemand’ sloeg de vervoering toe. Een wondermooi samenspel van muziek en parlando over een delicaat thema als buddywerking. Een eerste hoogtepunt! En met ‘Ploegsteert’, een kleinkunst song uit 2012, beroerde hij de Limburgse harten nogmaals. Wannes is een sociaal bewogen kerel (anders zou je ook geen godsdienstwetenschappen studeren, denk ik dan). Alle songs ademen engagement.
Titelsong Calais, geschreven naar aanleiding van, bewijst ook de muzikale rijkheid van de band. Gitaristen Tom Pintens en Filip Wauters zijn op elkaar ingespeeld. Subtiel worden piano, lapsteel en wat synths toegevoegd. En toen radiohit ‘Naar De Wuppe’ werd gespeeld, haalden de Limburgers monkelend hun beste West-Vlaams boven. En het bekende ‘Gie Den Otto En Ik’ kon er ook nog af als bisnummer. Menige muziekkenner staat sceptisch tegenover een dialectische tekst. Met het schrijversduo Wannes Cappelle & Robin Aerts en de muzikale omlijsting werkt het perfect. Mooi! SETLIST
|