ITV Fleddy Melculy

‘Een plaat is als een puzzel met verschillende stukken. Het geheel moet kloppen.’

Sinds 2016 maakt Fleddy Melculy het mooie weer met een mix van grappige teksten, snedige riffs en straffe double kicks. Vorige plaat ‘Sabbath Fleddy Sabbath’ en extended play ‘… And Just Niks For All’ waren lockdownreleases, maar vandaag kan er eindelijk nog eens met de nodige grandeur nieuw werk afgeleverd worden. We bespreken de ins & outs van ‘Antichlist’ graag met songwriter en frontman Jeroen Camerlynck.

Photo credit: ©Lotte De Block

Julian De Backer: ‘Ik ben grote fan van het artwork van ‘Antichlist’, dat nostalgische gevoelens opwekt naar de MB-bordspellen uit onze jeugd. Wiens idee was dat?’

Jeroen Camerlynck: ‘We kwamen op het idee om iets à la ‘Dokter Bibber’ te maken. We wilden die doos nabootsen met een eigen versie. Een goed idee is één ding, maar onze lay-outer heeft het honderd keer beter uitgewerkt dan ik in gedachten had. Dat is met al onze hoezen al het geval geweest.’

Julian: ‘Waren er nog andere ontwerpen in de running?’

Jeroen: ‘Qua cover was dit het enige idee, maar we hebben wel even moeten zoeken naar de definitieve titel van de plaat. Eerst wilden we meer inspelen op dat ‘Dokter Bibber’-gegeven, en hadden we ‘Dokter Fleddy’ in gedachten. Maar dat klonk een beetje lullig. ‘Antichlist’ dekt beter de lading.’

Julian : ‘In het nummer ‘Fake’ zingen jullie ‘alles is fake’, wat impliceert dat ook de song, het album en de band fake zijn. Grappig!’

Jeroen: ‘Inderdaad. Dat zeg ik ook op het einde van de song: ‘Zelfs deze song is fake’. Ik wil altijd iedereen vóór zijn. Ik ben diegene die zelf het meeste kritiek geeft en mezelf in het belachelijke trekt. Dat kan je best op zo’n manier doen.’

Julian: ‘Ook het allerlaatste nummer eindigt met een hidden track waarin je begint te huilen. Je beloont de mensen die tot het einde blijven luisteren.’

Jeroen: ‘Toen we dat opnamen in de Daft Music Studios in Malmedy hebben we enorm zitten lachen tijdens de opname, wat in fel contrast staat met hoe tragisch het klinkt. Ik was aan het acteren dat ik alleen in de opnameruimte zat. Ken je de Daft Music Studios? De control room is een verdieping hoger, dus je kijkt vanuit een groot raam naar beneden naar de opnamestudio. Ik was aan het roepen, huilen en tieren, en ik keek naar boven en de hele band was me aan het uitlachen. Het was enorm tof om op te nemen.’

Julian: ‘De Daft Music Studios zijn me onbekend. Is dat jullie vaste stek?’

Jeroen: ‘Het is de eerste keer dat we daar hebben opgenomen, maar het is één van de grootste opnamestudio’s van België momenteel. God en klein Pierke gaat daar zijn platen opnemen. Amenra is daar kind aan huis, Brutus, Stikstof en Portland nemen er geregeld op, na ons was Joost Zweegers geboekt, etc. Het is een gerenommeerde studio. Toen we een studio zochten voor ‘Antichlist’, stond Daft op nummer één op onze bucketlist. We namen contact op met de studio, en we kregen meteen te horen: ‘Is het voor Fleddy Melculy? Het zou de max zijn als jullie hier kwamen opnemen!’ We werden zeer hartelijk ontvangen, we hebben er zelfs twee weken gewoond. Supertoffe ervaring. Heel tof dat we wederzijds fan van elkaar waren.’

Julian: ‘Indien oké voor jou, zou ik graag even vragen naar de ontstaansgeschiedenis van enkele songs. Weet je nog hoe ‘Geen tijd voor spijt’ is geschreven?’

Jeroen: ‘Dat is een song die we vorig jaar al hadden opgenomen. We waren toen de rest van de plaat aan het schrijven. Het nummer is uitgebracht om een brugje te maken tussen onze inactieve en actieve periode. In november 2021 was alles weer toegesmeten door corona. In februari 2022 kregen we zicht op wanneer het terug zou ‘mogen’, en hebben we beslist om de clubtour af te werken. Gewoon om even iets fris te hebben, wilden we al een nieuwe song opnemen. We zijn gaan opnemen in de dunk!studios in Zottegem. We waren toen nog aan het twijfelen tussen dunk! en Daft. ‘Geen tijd voor spijt’ is naar voor geschoven als testcase. Tekstueel is het een soort van ‘merci’ aan de fans, een round-up van wat Fleddy Melculy de laatste jaren heeft meegemaakt, zowel positief als negatief. We zingen over de tijden die veranderen. Dat komt allemaal samen in deze song.’

Julian: ‘Wat met de song ‘Behang?’

Jeroen: ‘Waarover denk je dat de song gaat?’

Julian: ‘Het lijkt me een aanklacht tegen oppervlakkige, ééndimensionale mensen?’

Jeroen: ‘Zonder veel woorden, zonder het expliciet te benadrukken, is de song een rechtstreekse aanval naar extreemrechtse partijen. Voor mij is het meer skit dan song, en een intro naar de volgende track ‘Korrel zout’. De eerste versie was veel directer. Daar zei ik letterlijk: ‘Span me niet voor uw kar, ik heb met u niets te maken.’ Het is niet omdat ik in het Vlaams zing dat ik denk en ben zoals u. Fuck you! Maar dat heb ik eruit geflikkerd. Het leek me beter om het subtiel en vaag te houden. Het moest over racisme en haat gaan. Het moest een statement zijn. Duw mij niet in het hoekje van de flamingant. Het was een komaf met vooroordelen.’

Julian: ‘Schrijf je eerst muziek en dan lyrics, of vice versa, of tesamen?’

Jeroen: ‘Ik houd een soort van shortlist bij van onderwerpen, de random overpeinzingen van een dag. Wanneer ik denk: ‘Damn, daar zou ik iets over kunnen maken’, dan houd ik het idee bij. Met de shortlist ga ik uiteindelijk aan de slag. Het kan in de twee richtingen gaan. Een ganse tekst kan geschreven worden zonder dat ik weet welke richting het moet uitgaan qua muziek. Of ik vertrek vanuit de muziek en ik heb zin om een bepaald soort song te maken. Dan ga ik er iets opplakken dat ik nog heb liggen.’

Julian: ‘Bestaan er verschillende versies van jouw songs?’

Jeroen: ‘Er worden wel wat demo’s gemaakt. Dat doe ik allemaal zelf, met geprogrammeerde drums. Wanneer de song voor mij klaar is, gaat het naar de rest van de band. Voor mij is het dan zogezegd klaar, omdat ik niet meer weet wat ik eraan zou kunnen veranderen. De rest heeft nieuwe ideeën om de song beter of interessanter te maken. Ik ga niet met alles wat zij aangeven akkoord. Het kan ook zijn dat ik zeg: ‘Gaan we niet doen, want dan missen we the whole point’. Maar meestal vullen ze mooi aan. Een goed voorbeeld op deze plaat is de song ‘Geen nieuws’, wat in mijn versie een platte punksong was met breakdown en refrein. In de studio namen we het op en begon het steeds vlakker en vlakker te klinken. Gitarist Bart Govers stelde voor het meer ‘hooks’ geven, zodat het meer hardcore en terror werd. Waarom niet, inderdaad. Uiteindelijk was de opname honderd keer beter dan mijn demo. Er sneuvelen ook songs, zeker drie op deze plaat. Niet zozeer muzikaal, maar echt tekstueel. Een idee kan goed zijn, maar soms krijg ik het niet op een deftige manier vertaald naar een concrete song. Ik had een song geschreven genaamd ‘Autocorrect’, gebaseerd op de taalfouten van de telefoon. Als je vrouw vraagt: ‘Waar ben je?’ en jij antwoordt ‘hoer’ in plaats van ‘hier’, die klassiekers. Ik was een tekst beginnen schrijven waarin niets klopte en alles overdreven was. Er was goed over nagedacht, maar het kwam niet over. De tekst verzoop in de harde muziek. Ik dacht nog even om er een hiphopsong van te maken, maar uiteindelijk heb ik het idee laten varen. Het steekt in de koelkast, en wie weet kan ik het later nog eens oppikken.’

Julian: ‘Wel een goed idee, lyrics waar alles nét niet klopt. Hopelijk maak je het nummer ooit af, want ik wil het nu wel horen.’

Jeroen: ‘Ik heb de tekst nog liggen, dus not all is lost.’

Julian: ‘Ben je vertrouwd met het werk van ‘Weird Al’ Yankovic?’

Jeroen: ‘Zeker, ik ben dit jaar gaan kijken in het Koninklijk Circus.’

Julian: ‘Idem. Hij heeft een nummer ‘Bob’ dat volledig uit palindromen bestaat. Geniaal.’

Jeroen: ‘Inderdaad. Ik was wel verrast dat deze tour bestond uit minder bekende albumtracks. Dan zijn de teksten wel moeilijker te volgen. Naar het einde toe werd het wel steeds interessanter, maar mijn bagage van het solowerk van Yankovic was dan blijkbaar toch niet zo groot.’

Julian: ‘Je vermeldde net een drietal nummers dat de plaat niet heeft gehaald. Ga jij bewust voor een plaat zonder filler en moeten er daarom zaken sneuvelen, of is de uiteindelijke tracklist eerder een toevallig resultaat?’

Jeroen: ‘Wanneer ik een plaat schrijf of uitbreng, dan beschouw ik de plaat als een puzzel met verschillende stukken. En die puzzel moet kloppen. Als een song sneuvelt, is dat omdat er niet uitkwam wat je ervan verwachtte, of omdat het niet in het geheel paste. Ik vind het belangrijk dat songs elkaar goed opvolgen, dat er een logische volgorde in je album zit. We leven natuurlijk in Spotify-tijden, waarin iedereen zelf zijn playlists samenstelt. Het gegeven ‘album’ wordt dan schijnbaar minder belangrijk, wat ik jammer vind. Een plaat moet een begin, een midden en een einde hebben. Je moet het interessant houden, je moet de luisteraar vasthouden zo lang de plaat duurt. Zitten er songs bij die die tension niet kunnen aanhouden? Dan kan je ze beter schrappen of bijhouden voor een andere keer. Tijdens een van de repetities of meetings voor onze vorige EP, ‘… And Just Niks For All’, werd er tegen mij gezegd: ‘Allemaal cool, maar het is allemaal veel te serieus. Mensen zitten binnen, mensen willen fun. Fleddy is bekend voor de fun factor. Drie grappige tracks op een EP van zeven nummers is te weinig’. De rest gaf me een wake-upcall. Dus ik heb nummers geschrapt en vervangen door andere, en gelukkig maar, of het resultaat was heel donker geweest. Toen zijn er songs als ‘Niks’ en ‘Backstage’ bijgekomen, pure funsongs. Ik beschouw een plaat als een geheel dat moet kloppen.’

Julian: ‘Krijgen we die andere songs nog te horen?’

Jeroen: ‘Die komen misschien ooit wel eens bovendrijven. Zeker weten. Ik wil ze zeker nog eens onder handen nemen en bijschaven. Ze weggooien zal ik niet doen.’

Julian: ‘Jullie hebben ondertussen al een stevige kluis zoals Prince?’

Jeroen: ‘Vooral sinds de EP. Bij onze eerste drie platen namen we enkel op wat uiteindelijk op de plaat zouden belanden. Er waren toen geen overschotjes. Zeker bij onze eerste twee platen zat ik vol met ideeën en kon ik op een mum van tijd songs op mijn mouw schudden. Het wordt moeilijker om het interessant te houden. Ik vraag me soms af hoe niet-humoristische pop/rockbands het volhouden. Moet toch moeilijk zijn om te bedenken ‘Waarover gaan we het nu weer hebben?’ Op den duur denk ik: ‘Does anyone care?’.’

Julian: ‘Een laatste bedenking: het zou leuk zijn om jullie plaat te bundelen met een écht bordspel.’

Jeroen: ‘Wel, dat was effectief het idee. We hadden het plan om een speldoos uit te brengen, een soort van ‘Dokter Bibber’. We hebben gecheckt wat de kost zou zijn, en het bleek dat we echt veel te veel exemplaren moesten afnemen om het ook voor de fans betaalbaar te houden. Daarom hebben we beslist om het niet te doen. De plaat komt wél uit op drie verschillende soorten vinyl, met covervarianten. Er is een splatter vinyl die enkel op de webshop te krijgen is, bijvoorbeeld. De achterkant van de hoes is exact dezelfde tekening, maar dan een horrorvariant. Een realistische horrorversie, zelfs. Het is leuk om daarmee bezig te zijn. Fleddy Melculy heeft een webshop die ik al zeven jaar zelf beheer, en een nieuwe plaat scoort altijd goed als pre-order. Ik ben momenteel vierhonderd pakketten aan het versturen. Metal heeft een zeer dankbaar, trouw publiek. We hebben fans die de drie versies van de plaat bestellen.’

Julian: ‘Bedankt voor je tijd. Succes met ‘Antichlist’. Komt goed!’

Jeroen: ‘Altijd spannend, een platenrelease. Cool, dikke merci!’

INTERVIEW WITH...