Interview met Dianne van Giersbergen (zangeres van Xandria)
“Ik heb de roep van mijn talent beantwoord.”
Sinds hun vorig album ’Sacrificium’ heeft het Duitse Xandria de Nederlandse zangeres van de groep Ex Libris in hun gelederen. Tijd voor een praatje met Dianne van Giersbergen, die geen familie is van haar naamgenote Anneke (ex-The Gathering). Het enige verband is dat ze allebei uitstekende zangeressen zijn. En dat is zelfs nog een understatement.
|
Danny: “Dag Dianne, dit is je tweede album bij de groep, maar eigenlijk het eerste dat op jouw lijf geschreven is.”
Dianne: “Inderdaad, dat klopt, maar er was ook al de EP ‘Fire & Ashes’ met enkele nieuwe nummers die ook al voor mijn stem geschreven zijn en zeker ook de covers waarvoor ik de toonsoort heb aangepast en ook de zanglijnen. We zijn nu natuurlijk al een stap verder, maar ik zou de mensen zeker aanraden om die EP eens op te zoeken. De drie eigen nummers zijn heel goed en de covers met in de eerste plaats ‘I Would Do Anything For Love’ van Meatloaf en ook ‘Don’t Say A Word’ van Sonata Arctica. Die covers showcasen voor het eerst wat ik kan en wil doen met mijn stem bij Xandria. Het was een goede inleiding voor ‘Theater Of Dimensions’. Daarvoor zijn we in een heel vroeg stadium al begonnen met de zang. Onder andere door te zoeken hoe mijn stem er het beste uitkomt en wat er nodig is om de hoge noten te halen, vooral goed kijken naar de aanloop voor zo’n hoge noot. Er zijn woorden die er wel of niet thuishoren, die een klank kunnen maken of breken. Ook hoe de rest van de muziek daarop aangepast is. Dat kan op het einde alleen maar goede resultaten opleveren. Als je mij in een positie zet waar mijn stem echt floreert dan kunnen de jongens met hun partijen van alles daartegen aan spelen.” Danny: “Jullie gebruiken veel koren op de nieuwe plaat?” Dianne: “De koren zijn het eerst verschenen op ‘Sacrificium’, het vorige album en dan bedoel ik een echt koor, dat in de studio wordt opgenomen. Dat is het PAdam koor uit Amsterdam. Het grappige is dat dat een professioneel koor is waar nogal wat oud-medestudenten van mij inzitten. Ze wisselen in samenstelling, dus bij deze opnames waren er geen bekenden van mij, maar die kom ik er wel eens in tegen. Het is heel leuk om mensen van het conservatorium weer tegen het lijf te lopen.“ Danny: “Je schreef deze keer ook mee aan de teksten?” Dianne: “Ja, da’s ongeveer fifty-fifty verdeeld met Marco. Ik vind het geweldig om te doen. Ik ben al heel vroeg begonnen met dichten en het is echt iets waarin ik mezelf kan uiten. Het wordt ook mooi op het podium, als ik mijn eigen teksten zing, dan brengt dat toch alweer een extra dimensie aan het portretteren van zo’n lied.” |
|
Danny: “Hoe ben je bij Xandria gekomen?”
Dianne: “Ik ben erbij gekomen toen ze al bezig waren met de opnames van ‘Sacrificium’ en Manuela Kraller besloot dat het niet meer voor haar was. Het was hoge nood om een nieuwe zangeres te vinden. Toen was het Joost van den Broek, die zowel dat album als het huidige aan het producen was, die met mij kwam aanzetten. Die kende mij van mijn Nederlandse groep Ex Libris.” Danny: “Volgende week zitten jullie ver van hier?” Dianne: “Eerst naar Amerika en daarna naar Tunesië. We zijn gevraagd voor de 70,000 tons of metal cruise. Het is fantastisch. We zijn er al eens eerder gevraagd. Dat is een echte metal vakantie. Fantastisch om dat mee te mogen maken. De sfeer is goed. Alles is voorhanden en het is heel luxe toeren, dat maak je anders niet zomaar mee. Het is wel erg gellimiteerd aan crew die we mogen meenemen. Er passen maar zoveel mensen op een boot.” Danny: “Het is een lang album van 75 minuten geworden.” Dianne: “We konden niet kiezen welke nummers de bonus tracks moesten worden. Toen hebben we besloten om ze allemaal erop te plaatsen. De vraag was, past alles op één CD? Het antwoord was ja, dus gingen we alle nummers aan onze fans geven. En daarna hebben we vijf akoestische nummers opgenomen als nieuwe bonus tracks.” Danny: “Er kwamen ook grunts aan te pas?” Dianne: “Björn Strid van Soilwork heeft zijn bijdrage geleverd op ‘We Are Murderers’. Het is een heel zwaar nummer. Het is een echt heavy metal nummer zoals dat nog niet in het Xandria repertoire is voorgekomen en met zijn medewerking wordt dat mooi authentiek. Die grunts geven die ruwe kant aan het nummer en zijn clean vocals laten een hele andere kant zien. We zijn heel trots en blij dat hij heeft toegestemd en met de prestatie die hij heeft geleverd. De tekst is van Marco en die schrijft graag over wat er in de wereld allemaal aan de hand is. Dat heeft hij in dit nummer zeer duidelijk gemaakt.“ Danny: “De zanger van Firewind was ook gastzanger?” Dianne: “Hij speelde de evil leader op het langste nummer dat op de plaat staat, het titelnummer. Hij heeft een geweldige prestatie geleverd. Het is aardig in contrast met hoe aardig Henning zelf is. Hij doet volgens mij geen vlieg kwaad, maar hij kan wel zo’n rol spelen. Dat maakt iemand in mijn ogen een grote vocalist.” |
|
|
Danny: “Kan je iets vertellen over de door jou geschreven nummers, te beginnen met ‘Where The Heart Is Home’?”
Dianne: ”Dat gaat over de andere zijde van het toeren. Het moment dat je weggaat bij je geliefden en dat je mensen achterlaat. Wat soms een niet al te fijn moment is. Dat maak je altijd mee met een band. Je verlaat je huis en een relatie staat op opbreken of mensen om je heen zijn ziek. Je hoort er te zijn om ongelukkige mensen te troosten. En dat kan dan allemaal niet.” Danny: “’Call Of Destiny’?” Dianne: “Het is een antwoord op heel veel fans die mij na een optreden vragen hoe ik daar gekomen ben? Ze denken dat het heel gemakkelijk is omdat je zo’n talent hebt. Het is heel leuk dat mensen je bewonderen maar het is eigenlijk een belediging dat dat allemaal afgeschoven wordt op ‘Ach, je kunt goed zingen.’ Maar dat is maar een onderdeel van je bestemming. Het belangrijkste deel is de toewijding die je zelf moet hebben. Daar gaat dat nummer over. Dat ik begin op de basisschool en dat ik ontdek dat ik een talent heb en dat ik besluit dat ik daar iets mee moet doen. Er zijn later ook tegenslagen geweest en nu voel ik dat ik ben waar ik moet zijn. Het is nog steeds werken maar ook genieten. Ik heb de roep van mijn talent beantwoord.” Danny: “Welke nummers zijn nog van jou?” Dianne: “Andere nummers zijn ‘When The Walls Came Down’ , ‘Queen Of Hearts Reborn’, ‘Dark Night Of The Soul’ en ‘Sirens’. Dat laatste is een oproep aan de mensen om niet steeds maar te wijzen naar elkander en te zeggen ‘jij bent fout bezig’. Het verdriet dat we daarin herkennen, waarin we één zijn en dat we beter de handen in elkaar kunnen slaan en samenwerken. ” |
|
Danny: “Staat dat nummer op het album?” Dianne: “Oh, ik heb de werktitel genoemd. De juiste titel is ‘Song For Sorrow And Woe’. Grappig. ’Queen Of Hearts Reborn’ gaat dan weer over een relatie die uit elkaar ging met een heel kinderachtige nasleep. Ik zeg eigenlijk in dat nummer dat op het einde de waarheid zich wel achterhaalt. Alles komt boven water en zo is het ook gebeurd. ” Danny: “Het lange titelnummer is niet van jou?” Dianne: “Dat hebben we samen geschreven. Het is een musical of een mini opera. Het gaat over een meisje dat vastzit in een alternatief universum waar een evil leader de leider is, die mensen onderdrukt. Zij staat daar tegen op en begint daar tegen te vechten en overwint hem uiteindelijk. Ze verliest er wel haar vrijheid mee. Ze geeft haar volk de vrijheid maar ze kan zelf nooit meer naar huis terugkeren.” Danny: “Waarover gaat het artwork?” Dianne: “Ik ben het natuurlijk op die afbeelding. Ik nodig daar mensen uit om met mij mee in het theater te stappen en zo het boek van de dimensies te openen en te luisteren naar de muziek die we hebben gemaakt.” Danny: “Wil je nog iets speciaals vertellen aan het publiek?” Dianne: “Wat misschien leuk is, maar dat is meer van mezelf, is dat ik sieraden maak van snaren en cymbalen die ik krijg van de jongens van de groep. Ik maak daar kettingen, armbanden en oorbellen van. Ik heb er een pagina over op facebook. (www.facebook.com/preciousmetaljewelry )” Danny Focke |
|