|
|
23 OKTOBER 2016 |
|
Vertical Divider
Jean Michel Jarre, de franse electronica pionier gekend van internationale hit singles als ‘Equinoxe IV’ en ‘Oxygène IV’ in de jaren tachtig, staat genoteerd in het Guiness World Record boek voor grootste opkomst voor zijn concerten. Hij doorbrak dat record vier keer met mega concerten in onder andere Parijs en in Moscou, waar tot wel 3,5 miljoen toeschouwers op af kwamen. De producties van die concerten waren gewoon gek, punt. Vuurwerk, danseressen, een museum aan analoge synthesizers op het podium… Als hij er weer zo’n spektakel van wil maken, is Paleis 12 te klein me dunkt. De troon van de koning der electronica zag er echter iets bescheidener uit deze keer. Jarre, ondertussen 68 jaar oud, werd vergezeld door multi-instrumentalisten Claude Samard and Stephane Gervais aan weerskanten en de hele show werd ondersteund door reusachtige, bewegende schermen die de beats en sweeps voorzagen van visuals, al dan niet in 3D. Jarre is geen opa die bij oude technologie zweert, want ook nieuwe, digitale instrumenten zoals de Roland V-drum en een iPad met een synthesizer-app vonden een plaatsje in de opstelling waarmee hij zijn nieuwste albums ‘Electronica 1’ en ‘Electronica 2’ voorstelt. Het idee achter deze albums was dat elke song in samenwerking met een andere artiest werd gemaakt die ook een of andere band met Electronica heeft, hedendaags of niet. Zo krijgen we bijvoorbeeld nummers waaraan Boys Noize, Air, Vince Clarke, M83, Armin Van Buuren, Pet Shop Boys, Pete Townshed of Gesaffelstein meewerkten om een paar voorbeelden te geven. De set opende mystiek met ‘The Heart Of Noise Pt1’, alsook de opener van ‘Electronica 2’. Donkere, epische synths openen de lichtgevende poorten in de visuals waarachter de man en zijn machines verschijnt, een ouverture in klassieke Jarre-stijl dus. |
Vertical Divider
Die sfeer slaat echter al snel daarna om. Voor ‘Automatic Pt 2’, een sterk EDM-getint nummer dat hij samen met Vince Clarke maakte, was het misschien nog iets te vroeg. Jarre zelf danste als een raver in de jaren negentig die nog maar net op tram 2 zat, maar het publiek bleef rustig zitten kijken. ‘Circus, het vrolijk gekke nummer met Siriusmo iets daarna is waarschijnlijk bij veel luisteraars bijven plakken omwille van zijn grappige melodie en de opvallende visuals met abstracte figuren. Nadat de lasers van Web Spinner werden uitgeschakeld, kwam Jarre naar voren om dag te zeggen tegen het publiek. Hij introduceerde kort zijn samenwerking met Edward Snowden, de Amerikaanse klokkenluider die vele US- staatsgeheimen kon onderscheppen als computer professional. In de visuals van ‘Exit’ zie je Snowden spreken over privacy op het internet. ‘Souvenir De Chine’ zorgde voor een mooi moment in de set, vooral het einde van het nummer wanneer Jarre zo goed als solo een melodietje uit een app op zijn iPad toverde was pakkend. Toch duurde het tot aan Brick England, het nummer met Pet Shop Boys, voor het optreden los kwam. Dit was het moment waarvoor de helft van het publiek van hun stoel kwam. De andere helft volgde wanneer hij vervolgens Oxygène IV en Equinoxe IV inzette. Toen pas werd je herinnerd aan wat de naam Jean Michel Jarre echt betekent: organische betoverende synths die prachtige popmelodieën spelen in een orchestraal jasje. Dat hebben we niet helemaal gezien in het eerste deel van de set. Ongetwijfeld hebben de vele samenwerkingen daarmee te maken, we kregen geen Jarre 100%, maar steeds een Jarre +1. Leuk experiment met leuke resultaten, maar ik hoop toch nog op een keer een 100% Jarre-spektakel te kunnen zien. |