19 maart 2016 • Muziekcentrum Trix Borgerhout (Antwerpen)
|
We zagen hem vorig jaar oktober nog op The Night of The Proms en collega Philip ging eens kijken in de AB om zelf te ervaren hoe Joe Jackson de dag van vandaag nog klonk. |
Om stipt 20:30 betrad Joe alleen het podium en begon een solosetje van een goed vijf nummers waarin hij ook aandacht had voor het publiek zelf. Hij vertelde ook dat hij ooit op een concert had gespeeld ter ere van Joni Mitchell. Nummers van haar naspelen is geen evidentie maar vanavond kregen we voor een zoveelste keer zijn versie van haar hit ‘Big Yellow Taxi’ te horen. Maar vooreerst kregen we toch enkele knappe interpretaties van ‘It's Different for Girls’, ‘Home Town’, ‘Take It Like a Man’ en ‘Be My Number Two’.
‘The Fast Forward Tour’ staat namelijk in het licht van zijn jongste worp die hij nu volop aan ‘t promoten is. Uit diezelfde langspeler volgde de titeltrack ‘Fast Forward’ dat vooraf werd gegaan door een elektronische drumpartij. Tijdens zijn grote hit ’Is She Really Going Out With Him?’ begonnen stilaan de muzikanten van zijn band plaats te nemen op het podium. Maar het was vooral bassist Graham Maby’s die met zijn basondersteuning tijdens dit nummer voor een meerwaarde zorgde. De rest van de band bestond uit drummer Doug Yowell en gitarist Teddy Kumpel. Meteen met ‘Real Man’ wist deze Kumpel het publiek te overtuigen van zijn gitaarkneepjes. Later in de show volgden nog leuke versies van o.m. ‘You Can’t Get What You Want’ (Till You Know What You Want)’ en ‘A Little Smile’ dat in Amsterdam werd opgenomen. Het gehoest en gekreun, dat vrij vaak opviel in zijn passage in de AB, was nu niet meer van de partij maar om de haverslag nam hij een slok uit zijn mok (wat hij dronk, we zullen het nooit weten…). Dus we vermoeden dat het zeker géén koffie was. |
Met ‘King Of The City’ kregen we die vervelende synthesiserdrums weer even te horen maar gelukkig niet voor lang zodat de échte drummer het van de computer overnam.
Vervolgens trakteerde het kwartet ons nog voortreffelijke interpretaties van o.m. het funky ‘Sunday Papers’, ‘Keep On Dreaming’ en het meer New Orleans getinte ‘Ode To You’. Een uitverkochte zaal zonder frontpit, maar gelukkig geen vervelende situaties die ik enkele dagen voorheen op een andere locatie ervaarde. Het publiek was niet echt wild maar de sfeer zat er wel danig in. Met de inzet van een van zijn grote kaskrakers ‘Steppin’ Out’ werd het tijd om de show te sluiten. Uiteraard mochten ook hier de encores niet ontbreken. Met ‘See No Evil’, een cover van Television, ‘One More Time’ uit het recente album ‘Look Sharp!’ en het meer prozaische ‘A Slow Song’ uit zijn langspeler ‘Night And Day’ gingen de lichten onherroepelijk weer aan in het oude Hof Ter Lo. The show was over. Was dit een leuke show? Aan de vele fans te zien en te horen en te horen misschien wel maar ik had het gevoel dat ook de Jackson en zijn voortreffelijke band weer op 100% safe speelden. Het publiek kreeg waar het voor gekomen was: enkele tripjes doorheen Memory Lane (wat hij ook beloofde in het begin van zijn show) aangevuld met nieuw werk. Voor ieder wat wils, zou ik zeggen. Met dank aan TRIX Muziekcentrum, Borgerhout |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024