8 april 2016 * De Roma, Borgerhout

MET: Gilson Lavis, with special guests Pauline Black & Arthur ‘Gaps’ Hendrickson from The Selecter and Guest Vocalists Ruby Turner, Beth Rowley & Mabel Ray
‘Boogie- and ska-feestje in de Roma’

Een blazerssectie van negen mannen en een vrouw, waaronder vijf saxofoons, drie trombones en twee trompetten, vier zangeressen en een zanger bracht Jools Holland mee naar Antwerpen. Tien minuutjes later dan gepland om twintig voor negen kon het feestje beginnen. De nadruk lag uiteraard op boogie en ska, de twee favoriete muziekstijlen van Jools Holland, maar we kregen ook swing(jazz), soul en blues. Het werd een virtuoze en vooral ontspannende avond.
Wie de 58 jarige pianist/zanger Julian Miles ‘Jools’ Holland niet kent heeft de afgelopen 30 jaar niet goed opgelet. Jools begint zijn muzikale carrière op 16 jarige leeftijd in 1974 met de band Squeeze. In 1987 richt hij The Jools Holland Big Band op, waarvan de naam al snel verandert in Jools Holland & His Rhythm & Blues Orchestra. Sinds 1992 presenteert hij ook het sublieme live-muziekprogramma ‘Later With Jools Holland’ voor BBC Two. Vanaf 2000 komt daar de jaarlijkse ‘Hootenanny’ bij op oudejaarsavond. In 1996 tekent hij bij Warner Brothers waarvoor hij een serie albums maakt met het thema ‘Jools and Friends’. Ondertussen staat de teller van uitgebrachte albums al op 24 stuk. 22 jaar geleden ontmoet hij de nu 58-jarige blues- en soulzangeres Ruby Turner en niet lang erna wordt ze een los-vast lid van Jools band. In 2008 brengen ze samen het album ‘The Informer’ op de markt en in december vorig jaar verschijnt het album ‘Jools & Ruby’. Het is een 22 songs tellende cd, net zoveel songs als de jaren dat ze elkaar kennen.
Maar daar houdt het niet op, want tegenwoordig heeft Jools nogal wat gasten en bekenden in zijn Orchestra zitten. Zo zit de 65-jarige Gilson Lavis achter de drumkit. Zijn carrière start nog voor die van Jools. Deze drummer toert met Chuck berry, Jerry lee Lewis en Dolly Parton vooraleer hij samen met Holland de band Squeeze opricht. Verder hebben we zangeres Pauline Black en zanger Arthur ‘Gaps’ Hendrickson van de legendarische skaband The Selecter. En dan is het nog niet afgelopen, want ook zangeressen Beth Rowley en Mabel Ray! 

Als Jools achter de Yamaha vleugel gaat zitten oogt hij ontspannen en relaxt. En zo verloopt het hele concert ook. Jools zet de instrumentale boogie woogie, ‘Double ‘o’ boogie’ in. Hoe kon het ook anders. Dan zingt hij ‘Early in the morning’, een gemene swing- en jumpblues met extra aandacht voor de gitaar van Mark Flanagan. Het geluid is goed, de blazers klinken overweldigend en drummer Gilson Lavis laat zijn spel eruit zien alsof het totaal geen moeite kost. Jools staat af en toe op om gasten aan te kondigen of om uit te leggen wat nu eigenlijk een Big Band is. Het Roma-publiek, dat hoofdzakelijk bestaat uit 30 plussers krijgt een paar swingjazz-songs met een hoofdrol voor de blazers. 
Dan zingt Jools een Cab Calloway-achtige versie van ‘When the saints go marching in’. Tijdens deze klassieker komen twee dames het podium op. Mabel Ray mag als eerste laten horen wat ze kan en dat doet ze met het gloednieuwe en poppy ‘Favorite game’ en het zeer vintage gezongen ska-nummer ‘This time it’s real’.
Ze heeft zo’n lekkere lollypop/bubblegum-stem. Het overbekende ‘Honeydripper’ brengt er nog wat meer sfeer in en het publiek begint te bewegen en wordt enthousiaster, al is dat een beetje moeilijk op de vrij krappe stoeltjes. 
De volgende gastzangeres die aan de beurt komt, is Beth Rowley. Zij zingt een sublieme versie van ‘Valentine moon’ en een ongelooflijk dynamische versie van Ray Charles’ ‘Drowning in my own tears’. Wat een soepele stem heeft deze vrouw! Dan gooit Jools ‘Mr Roberts roost’ en ‘Bumble boogie’ er tegenaan, twee vurige boogies met veel ruimte voor blazerssolo’s.
Maar het echte feest moet nog beginnen als zangeres Pauline Black en zanger Arthur ‘Gaps’ Hendrickson van de beroemde ska-band The Selecter het podium betreden. Zij brengen onder andere hun hits ‘Too much pressure’ en’ On my radio’, twee hitsige en gedreven ska-songs. Het publiek kan nu echt niet meer stil blijven zitten. Vele mensen staan op en beginnen naast of voor hun stoel de dansen. Ook de gangpaden en de ruimte voor het podium stroomt vol dansende mensen. 
Een snelle boogie volgt waarna Jools de ster van de avond aankondigt, Ruby Turner. Als je niet weet dat ze in Jamaica is geboren en de Engelse nationaliteit heeft, zou je denken dat ze familie is van de grote (letterlijk en figuurlijk) swing-, jump, en bluesshouter Big Joe Turner. Ruby heeft net zo een krachtige en luide stem. Maar ze kan er veel meer mee dan alleen maar blues zingen. Ze zingt met een ongelooflijke power en overtuigingskracht ‘Jumping in the morning’, het door Motown geïnspireerde ‘Same old heart’, de gospelsong ‘Pray have mercy’, soul met een verkapt ritme ‘Roll out of this hole’ en het Roy Brown-achtige ‘Peace in the valley’. Het is een prachtige dynamische finale van een virtuoze en gevarieerde show. Het is ondertussen al kwart na tien en de band verlaat het podium, maar lang moet het publiek niet wachten, want Jools zit na een halve minuut terug achter zijn vleugel. Hij heeft er zin in en wil de vaart niet uit het optreden nemen.
Bissen doet hij met het ska-nummer ‘Enjoy yourself’, een klassieker van Buster Prince en met een gewatteerde croonerversie van ‘I’ll be seeing you’, dat Jools samen in duet met Ruby zingt. De ultieme climax is het van Ella Johnson en Peggy Lee bekende ‘Well alright’. Alle zangeressen van de avond zingen nog een strofe en dan is het jammer genoeg afgelopen. Het was weer een prachtige avond vol met passionele muziek. Meer moet dat niet zijn.

Mey dank aan De Roma