7 augustus 2015 • Muzecafé Heusden-Zolder
|
Vier weken verlof, voor sommigen is dat een eeuwigheid, voor anderen dan weer een veel te korte periode om te ontspannen. Wat wel vast staat is dat bij de muziekliefhebbers de festivals nog volop in de belangstelling staan.
Voor de meeste culturele centra in België blijkbaar weer de tijd om terug van start te gaan met het nieuwe 2015-2016 programma. Van drukke periodes gesproken… Uiteraard is de muziek- en kunstliefhebber daar absoluut niet rouwig om en dat konden we op vrijdagavond vaststellen in cc De Muze in Heusden-Zolder. Wie ook fris en monter iedereen stond op te wachten, was Tom Michielsen, de man met zijn voorliefde voor kunst en muziek en die dit cultureel centrum steeds op volle toeren weet te laten draaien. Samen met de kunstkring HaZet en Filokalia werd er voor de opening van het nieuwe seizoen een vernissage opgezet met creaties van lokale artiesten. Na een kleine wandeling doorheen de expositie werd me onmiddellijk één ding duidelijk: het begrip ‘amateur’ is hier duidelijk niet meer op zijn plaats want hier hangen echte meesterwerkjes tussen. Wanneer je sommige werken bekijkt lijkt het hier in Heusden-Zolder wel als de ‘the place to be’ voor artiesten of zit de uitstralingskracht hiervan, net als bij het bekende bronwatermerk ‘Vittel’, in het water? De bezieling druipt gewoon van de tentoongestelde werken af en je moet al een vervelende muggenzifter zijn om enkele punten van kritiek te durven spuien. Na een verfrissend drankje onder deze tropische temperaturen konden we na een korte maar keurige speech van directeur Tom, en de bezielers van de kunstkring, ons gaan opmaken voor het 2de deel van de plechtige seizoensopener. Jazz leeft hier duidelijk in Heusden-Zolder en daarmee komen de talloze jazzliefhebbers aan hun trekken. Een nieuw project van trompetvirtuoos Carlo Nardozza is Latimotion en de geschikte plaats om er mee van start te gaan is zonder meer hun heimat hier in het Muzecafé. Als opener van het nieuwe seizoen moet deze Latimotion zonder enige twijfel in de smaak vallen bij de jazzliefhebber in Limburg maar ook buiten deze grenzen. |
Het kwintet dat vanavond zijn opwachting maakt bestaat uit Carlo Nardozza (trompet), Daniël Daemen (sax), Tim Finoulst (gitaar), Rob Vanspauwen (contrabas) en Patrick Kessels (drums). Voor aanvang van het concert was er een kleine wijziging in de line-up van de band, zo kwam saxofonist Lieven Crambé Daniël Daemen vervangen.
Latinjazz met werk van o.a. Arturo Sandoval en Tito Puente maar met een duidelijke Nardozza stempel wel te verstaan. Bij Carlo ligt de klemtoon op jazz en minder op latin. Tijd bij elk nummer om iedere instrumentalist zijn cyclus te laten doorlopen en zo kenden alle muzikanten hun moment van glorie. Een eerste stomende set bracht ons nummers als ‘Yatra Ta’ van de Braziliaanse pianiste en jazzzangeres Tania Maria… (I think), en als afsluiter kregen we Arturo Sandoval’s ‘Mam-Bop’. Ook tijdens het tweede deel van dit begeesterende concert konden de liefhebbers van Mambo, Salsa en de Bossa Nova hun hartje ophalen. Tijdens een korte, stevige en gewenste regenbui leek dit de dames onder het publiek niet te storen en konden er toch enige salsa-danspasjes worden waargenomen, zo brak het moment van ‘dancing in the rain’ aan. In de muziekwereld hoor je wel eens meer spreken over vier muzikanten en een ‘drummer’ maar hier bij Carlo Nardozza’s Latimotion spreken we wel degelijk over vijf stijlvolle muzikanten. Iedereen kon zich nog extra opwarmen aan nummers als ‘Guataca City’ van altsaxspeler Paquito D’Riviera of ‘Not Yet’ van jazzdrummer Art Blakey maar ook hier in De Muze komt aan alle mooie liedjes een einde. Aan de oproep van Tom Michielsen dat er bij deze mooie Latinjazz mocht worden gedanst kon hier spijtig genoeg geen gevolg aan worden gegeven want het Muzecafé zat gewoon vol, nokvol, dus de dansparty… dat zal voor een andere keer zijn. |