Wie Ben Je • 20 maart 2016 • CC Leopoldsburg
Op visite bij Lenny Kuhr!

Deze reeks concerten die aangekondigd werd als Lenny Kuhrs afscheidstournee is allerminst haar afscheid van het publiek. Het is wel haar afscheid van het theater, maar optreden blijft ze gelukkig wel doen. Van het theater stapt ze over naar meer intieme speelplekken zoals o.a. kerkjes, kapellen, huiskamers en cultuurschuren, waar haar prestaties ongetwijfeld nog meer tot hun recht zullen komen.
In 1969 was ze één van de vier winnaars van het Eurovisie Songfestival in Madrid. Met het lieflijke ‘De Troubadour’ wist ze voor Nederland de eerste plaats weg te kapen. Een ander hoogtepunt bereikte ze in 1980 met ‘Visite’ waarop Les Poppys, die in 1971 scoorden met ‘Non, Non Rien N’a Changé’ meezongen. Later volgden wel enkele jaren waarop het wat minder werd rond Lenny, maar toch bleef ze liedjes schrijven.
Kuhr heeft twee grote passies in haar leven, namelijk muziek en het mysterieuze of spirituele. De titel van deze tournee ‘Wie Ben Je’ sluit hier prachtig bij aan. In een bepaalde fase van haar leven had ze heimwee naar de geborgenheid en zekerheden van haar kinderjaren. Die waren de aanleiding om op zoek te gaan. Op zoek naar haar eigen identiteit, zoals ze dat liet horen in het liedje ‘Ik Ben’. Op haar zoektocht werd ze geconfronteerd met plezierige maar ook minder aangename gebeurtenissen. Het overlijden van de echtgenoot van haar zus, inspireerde haar dan weer voor ‘Neem Me Mee’, terwijl de veranderingen die je als persoon in de tijd ondergaat, erg mooi uit de verf kwamen in ‘Panta Rhei’. Ongetwijfeld één van haar mooiste nummers en door het publiek luidkeels meegezongen, was ‘Anders Waren Wij Hier Niet’, gebaseerd op gedichten van mensen met het syndroom van Down. Met ‘Sarah’, waarop de inmiddels 66-jarige Kuhr terugblikte op haar leven, sloot ze het eerste deel af.
​
Het tweede deel sloot hier naadloos bij aan.
Dat je het materiële en de overbodige ballast die je meesleurt best dumpt, omdat het vaak obstakels zijn voor het essentiële in het leven, was de ondertoon van ‘De Rugzak’. Tijdens haar verblijf in Israël, waar haar kinderen en kleinkinderen wonen, werd ze geconfronteerd met het oorlogsgeweld. Het wegrennen van kinderen, die proberen hun leven te redden, maakte zo een diepe indruk op haar, dat ze het vertaalde in ‘Moederhart’. Toen Dimitri van Toren vorig jaar overleed, was dit een schok voor de kleinkunstwereld. Net als Kuhr was van Toren een spiritueel persoon. In ‘De Oude Bard’ bracht Lenny een pakkende hommage aan haar vriend en kunstenaar. Van tijd tot tijd nam Lenny haar vorig jaar verschenen boek ‘Gekust Door De Eeuwigheid’ ter hand en las ze enkele stukjes voor, van haar door de jaren heen genoteerde mijmeringen.

Afsluiten deed ze met ‘Wie Ben Je’, een uitnodiging naar het publiek, om net als zij deed, op zoek te gaan naar jezelf, waarna een staande ovatie haar te beurt viel. Wegkomen zonder haar hits kon ze natuurlijk niet maken. Vol overgave bracht ze als bisnummers ‘Visite’ en ‘De Troubadour’. Mooier kon dit concert niet eindigen!
Lenny Kuhr heeft nog steeds een prachtige, imponerende stem en aan passie ontbreekt het haar nog lang niet. Gesteund door gitarist Cor Mutsers en bassist Mischa Kool, gaf Lenny Kuhr een inspirerend optreden.


Met dank aan  het  CC leopoldsburg