donderdag 14 december 2023
MUZE-café, Heusden Zolder

Report: Sis Van Hoof
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: Move2Blues
Met de komst van Big Dave Trio werd andermaal gekozen voor een Belgische band om het jaar 2023 af te sluiten en daar kunnen we niet rouwig om zijn. Trouwens, er huist genoeg kwaliteit in de Lage Landen zoals afgelopen jaar kon vastgesteld worden met de komst van The Original Strikes, Hideway, Voodoo Twinz & The Patricks en Big Pete Bluesband. Ook nu werd gekozen voor een brok ervaring met Big Dave Trio. Afgelopen september was hij ook nog even te gast bij  Big  Pete in dit gezellige Muzecafé. We keken dan ook uit naar de komst van deze Antwerpse zanger-mondharmonicavirtuoos. We herinneren hem in de jaren negentig als imposante smoelschuiver-zanger bij één van de legendarische Belgische bluesbands The Electric Kings. Een band die dus furore maakte maar jammer genoeg splitte in 1997. Gelukkig kwam het tot een hereniging voor een éénmalig optreden op het befaamde Peerse podium en dat resulteerde - als kers op de taart - in de schitterende dubbele ‘Live@BRBF 2005’, een heus verzamelaarsobject. 

Eerbetoon aan bluesgrootheden
Podiumpersoonlijkheid ‘Big Dave’ Reniers kan terugblikken op heel wat ervaring en dan denken we onder andere aan Dizzy Dave Band,  Elmore D. en 44 Rave. Maar ook zijn twee begeleiders zijn door de wol geverfde muzikanten. Gitarist Bart Mulders is niet de eerste de beste, want hij speelde in een vorig leven onder meer bij Keith Dunn Band, Little Hook, Lightnin’ Guy en Blue Riot Combo. Maar ook percussionist  Frederik Van den Berge heeft bergen ervaring: van Arno tot Admiral Freebee en van Mambo Chillum tot The Whodads. Maar hij  is eveneens een zeer gerespecteerde jazz- en bluesdrummer  in tal van bands. Muzikanten die dus het klappen van de zweep kennen en dat was al spoedig merkbaar bij de eerste harmonica-uithalen van frontman Dave, die met het brengen van de oudere bluesmuziek een aantal muzikale bluesgrootheden eert. Zo is er de opener  ‘All By Myself’ (Big Bill Broonzy) en het was vlug duidelijk dat het geen imitaties zijn maar Big Dave steekt zijn eigen ‘twist’’ in die songs zoals ook te horen was in een uptemponummer van Junior Wells met uitstekend harp-en gitaarklanken. ‘Careless Love’ is dan weer een traditional (1911) waarin de frontman met veel gevoel dit nummer ten gehore brengt. Want het moet gezegd: Big Dave is niet enkel topharpspeler, hij is eigenaar van een best genietbare stem, gehuld met heel wat intonaties. Ook gitarist Bart heeft evenals drummer Frederik overvloedig talent. Eerstgenoemde mag tussendoor de zang ook voor zijn rekening nemen.  
Hij deed dat onder meer met het bekende ‘Baby Please Don’t Go’ (bekend van Lightnin’ Hopkins).  Verder herinneren we ons nog een uitstekende swingende  cover van Sonny Boy Williamson II om de eerste set te eindigen met  een flinke flard shuffle van Big Walter Horton (‘Meat My Baby’) en Slim Harpo (‘I Got Love If You Want It’).

​Alles uit de kast
Beginnen aan set twee doen de heren met ‘I’m A King Bee’, klassieker bekend van Slim Harpo en met ‘Hard Heated Woman’, topnummer van Big Walter Horton. Zo zet zet de band alweer een aantal mooie covers neer, gedragen door mooie gitaarsolo’s van Bart.  ‘Good Morning Little Schoolgirl’ is dan weer de eerste(!) opname van Sonny Boy Williamson. De volumeknop gaat een beetje hoger en het is genieten van de oude bluessong  ‘Country Boy’(Muddy Waters) met uitstekende en prominente harpuithalen. Wat we nog herinneren is een pakkende versie van ‘Hard Time Killing Floor’, een nummer van Deltablueszanger Skip James over de miserie in de wereld, beklijvend gebracht door Big Dave en gevolgd door een warm applaus. Lazy Lester is ook van de partij met het swingende en goed in het oor klinkende ‘Sugar Coated Love’. Andermaal in een mooie versie van dit drietal. Alvorens het einde in zicht is brengt Dave nog een a-capellanummer. Mooi, maar jammer genoeg was er iets te veel gekeuvel in de achterste regionen van het Muzecafé. Richting finale ging het dan met een flinke flard Howlin Wolf om te eindigen met een shufflenummer waarin de frontman alles nog eens uit de kast haalde. Met de bis  “Rockin’ Itis”, een parel van Billy Boy Arnold nam een schuifelende Big Dave afscheid van zijn fans. Een mooi einde van een degelijke bluesavond.
We  Kijken we nu al uit naar donderdag 11 januari  met de komst van het trio grootmeesters van de mondharmonica: Greg Izor, Thomas Toussaint en ‘last but not least’ Steven Troch in combinatie met een driekoppige band.
​