14 november2021
AB, Brussel

Report: Philip Verhaege
Foto's: Philip Verhaege©

​Met dank aan: AB
Wat hebben we er met zijn allen heel lang op gewacht. En dan nog meteen …bam… er meteen boenk op!  Dit was meteen ook het concert van het jaar, of het scheelt niet veel !
Black Pumas, een band die haast uit niets in een ruk het muzikaal universum werd in gekatapulteerd. De AB was dan ook in een mum van tijd uitverkocht. Ze waren ‘breakout band of 2019 ’in The States.  Gitarist Adrian Quesada speelde bij de formatie Grupo Fantasma, een negenkoppige funkband uit The Lone Star State, Texas. Zijn soulmate Eric Burton heeft dan weer dat soultrot. Energieke funk, soul en psychedelisch getinte blues vormen de setlist in Brussel. Een Stetson, lederen jacket, een geruite kilt en een hype zonnebril. Burdon laat niets aan het toeval over. Hij relateert ook zeer makkelijk zijn geestkracht rond Quessada’s gitaarriffs én met heel wat ongenaakbare dansmoves zet hij een AB meteen in extase.
 
Ze openen met het opwindend en –voorlopig- onuitgebracht nummer ‘Next to You’. Na dit soulvol begeesterde nummer ging het meteen crescendo. We gingen een hete ‘Texaanse soul en funky night’ tegemoet. Burton heeft charisma en dat soulstrot, Quesada die verschroeiende gitaarsolo's, de soepele vocaliteit en synchrone dansjes van Lauren Cervantes en Angela Miller, de toetsen van JaRon Marshall en de strakke ritmesectie van bassist Brendan Bond en drummer Stephen Bidwell vormen de draagkracht van de formatie. ‘Old Man’ en ‘I’m Ready’ hadden een funky ondertoon. Are you ready, Brussels… keilde Burdon door de zaal en het ging naadloos naar ‘Touch The Sky’, het gitaar begeesterde ‘Sugarman’ (origineel van Sixto Diaz Rodriguez) én de stemming wisselende soulballade ‘Confines’. Bij ‘You Better Know’ kreeg Burton een eerste interactie met zijn fanbase. De love song werd gedaagd door knappe gospel-harmonieën, en daar waren de backingvocals van Lauren Cervantes en Angela Miller alvast niet vreemd aan. Van de soulballade ‘Black Moon Rising’, met zijn hypnotiserende keyboardtunes ging het dan naar het funky ‘Desperate Situation’. Tijdens ‘More Than a Love Song’ leerde Burton het publiek zingen, en dat was pas een prefiguratie voor wat nog komen zou. Met ‘Politicians In My Eyes’ ging het gaspedaal nog even naar af. De soulballade ‘OCT 33’ sudderde van passie, voordat de set werd afgesloten met een extatische versie van de hit ‘Colors’.
 
Tijdens de bisronde genoten we oprecht van ‘Ain’t Love In The Heart Of The City’, een nummer dat ooit uit de pen vloeide van Bobby ‘Blue’ Bland en het aanstekelijke ‘Fire’.
Black Pumas… goosebumps from start ‘till finish!
​In al ons enthousiasme zouden het haast vergeten. De dreamy psychedelic synth-pop band Night Glitter mocht een volgepropte AB opwarmen. Het duo John Michael Schoepf (gitaar) en Loulou Ghelichkhani (vocals, synthesizer) zitten wel heel diep verankerd in hun muzikaal dreampop wereldje. Loulou Ghelichkhani (Thievery Corporation) verliet haar oude nest in Washington om haar muzikaal geluk te beproeven in Austin, Texas. De muziekscene bleek er minder intransigent te zijn en ook John Michael Schoepf en multi-instrumentalist/engineer Josh Blue waren een verrijking. De band bracht een eerste full lenght release uit in 2020. Net toen het Covid verhaal de wereld op zijn kop zette. Het annuleren van een wereldwijde concertreeks limiteerde de promo-toer van het album. Gelukkig bleven ze nieuwe deuntjes schrijven en produceren heel wat nieuw songmateriaal voor een tweede release die eind 2022 zal worden voorgesteld. Loulou is van Iranese afkomst en beleefde haar jeugd in de buurt van Parijs. Ze spreekt dan ook vloeiend frans. Dromerige liedjes als ‘Tunnels’ (Serpentine), ‘Radio’ (Tous Vas) en ‘Music For Clouds’ waren Franstalige chanson die werden ingekleurd door Loulou’s betoverende intonatie. Schoepfs gitaarriffs verbleekten helaas in de overvloedige psychedelische en spacy synthesizer gemotiveerde popdeuntjes.  ​

​