15 maart 2018
MUZIEKODROOM, HASSELT
​
Report: PETER JACOBS
​fOTOS: stefan meekers ©


Met dank aan: MOVE2BLUES
 

‘Enthousiasme, spelvreugde en virtuositeit sieren concert van Chris Cain’

Chris Cain (63) speelde in 1987 op het BRBF te Peer, waar hij een diepe indruk maakte op de aanwezigen. Vorig jaar augustus was hij te zien op het Swing Festival in Wespelaar. Het was dus 30 jaar geleden dat hij nog in Europa te bewonderen was. Danny Guilliams en zijn ploeg van Move2blues was dat niet ontgaan en gisteren boden ze Chris de kans om de harten te veroveren van de doorwinterde blues-liefhebbers uit Limburg. En dat deed hij ook. Samen met zijn Italiaanse begeleidingsband speelde Cain een enthousiast en virtuoos concert.
 
De kleine club van de Muziekodroom is dan ook eivol als Chris Cain en band het concert om stipt 21u aftrappen met BB Kings ‘Whole Lotta Love’ uit 1954. Hoewel hij er nog wat moet inkomen, warmt hij snel op en vliegt hij er met volle overtuiging in. Al is hij niet zo goed bij stem (beetje verkouden misschien?) geeft hij zich volledig. Dat Chris een immense BB King-fan is steekt hij niet onder stoelen of banken. Hij beweert zelfs dat hij nooit gitarist was geworden als hij in zijn jeugd BB King niet gehoord had.
Meteen valt op hoe sterk de begeleiders zijn. Bassist Walter Cerasani en drummer Lorenzo Poliandri zijn normaal de vaste begeleiders van de formidabele Italiaanse gitarist Luca Giordano. Deze avond worden ze bijgestaan door de mij onbekende toetsenist Jan Korinek, die me door zijn spel meerdere malen verrast.
Chris vervolgt met het jazzy-funky ‘Steppin’ On A High Wire’ waarin Walter een gedreven bassolo mag geven. Zijn liefde voor Albert King etaleert hij in het bekende ‘Crosscut Saw’ waarin Jan een spitse pianosolo speelt. Als eerbetoon aan zijn grootste voorbeeld spelen ze dan een zeer dynamische versie van de BB King slowblues ‘Sweet Sixteen’. Tot mijn grote verbazing krijg hij het publiek in de ingetogen solo muisstil. Het is een magisch moment, want dat gebeurt zelden in het kleine zaaltje. Applaus voor de aanwezigen die voor een keer het verdiende respect voor de artiest tonen!
​Daarna is het genieten van een pompende versie van Sonny Boy Williamsons ‘Help Me’. De onvergetelijke funky gitaarlick in ‘Me And My Baby’ zindert nog na als Chris de eerste set afsluit met het hilarische, ‘Drinkin’ Straight Tequila’. “A terrible lovesong”, zoals hij zelf zegt.

Na twintig minuten is hij er alweer paraat voor de tweede set, die funky begint met BB Kings ‘Why I Sing The Blues’. Walter en Lorenzo geven beiden een schitterende solo. Chris prijst vervolgens ons lokale bier als hij aan zijn blikje Cristal slurpt en voegt eraan toe: “Chris meets Cristal beer, It’s an instant love affair’. Vervolgens zet hij de trage slepende ‘My Baby Wants To Leave Me‘ in. Hij geeft hierin een overweldigende en dynamische solo waarin hij zijn gitaar laat huilen.
Dan Chris laat zijn gitaar even staan en kruipt achter de piano om met Ray Charles ‘Mary-Ann’ te dansen. Jan op orgel en Chris op de piano spelen dan een mooie versie van het gevoelige ‘Sittin’ And Wonderin’’ waarmee hij toont ook een uitstekend pianist te zijn. Terug als gitarist spelen ze dan de uptempo Chicago blues shuffle ‘Good Evening Baby’. Hij bedankt het publiek voor hun aanwezigheid en schertst: “ik zet jullie allemaal in mijn testament”.
Met de gevoelige BB King-klassieker ‘Guess Who’ komt de schitterende avond bijna tot zijn einde. Hij bedankt zijn publiek voor de zoveelste keer. “Ik wil jullie allemaal bedanken en ik kom morgen jullie huis stofzuigen. Dat zal ik doen!”, zegt hij al lachend. Met het heerlijk funky ‘Helping Hand’ sluit Chris zijn concert af. Hij speelt een ongelooflijk vloeiende jazzy solo en laat bassist Walter en Lorenzo ook nog even aan de beurt. Lorenzo geeft een spaarzame maar fantastisch ‘coole’ drumsolo.
Uiteraard mag Chris bissen en dat doet hij formidabel met de bekende jaren 1920 klassieker ‘Ain’t Nobody’s Business (If I Do)’. Chris’ gitaarsolo is zo mooi dat het publiek er weer stil van wordt.
Het was weer een concert van Move2Blues dat nog lang in ons geheugen zal zitten.