woensdag 19 maart 2025 
MUZE-café, Heusden Zolder

Report: Sis Vanhoof
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: Move2Blues
Wanneer we voor het eerst horen van de naam Delanie Pickering fronsen we onze wenkbrauwen want het doet ons geen belletje rinkelen. Opzoekingswerk leert ons dat ze vorig jaar in het Zwitserse Luzern op het bluesfestival  voor het eerst van zich liet horen in Europa. Een Franse recensent titelde toen in een bluesmagazine ‘La perle surprise’ oftewel ‘de verrassingsparel’. Move2Blues contacteerde deze zangeres-gitariste en er werd dan ook reikhalzend uitgekeken naar de komst van deze jonge dame, die voor deze Europese toer geassisteerd werd door Abdel B Bop op contrabas, drummer Denis Agenet en Damien Cornelis (piano, orgel).

Wat we nog weten over Delanie is dat ze al op vrij jonge leeftijd akoestische gitaar speelt nadat ze beïnvloed werd door de muziek van haar ouders. Als autodidact leerde ze de stiel en toerde al op zeer jonge leeftijd solo in het bijzijn van ma en pa omdat ze nog geen vergunning had. Maar gaandeweg had ze het op termijn gezien in New Hampshire wegens te weinig te beleven op muzikaal vlak. Ze verhuisde dus op 22-jarige leeftijd na de eerste muzikale avonturen naar het eiland Martha’s Vineyard (Massachussets). DP speelde in tal van bands en daar werd ze opgepikt door Johnny Hoy & The Bluefish (die ooit nog te gast waren op het Ospelse Moulin Bluesfestival in 1998). Deze band bestaat dus nog altijd en daarin vervult Delanie de rol van gitariste van het huisorkest van het eiland. Momenteel heeft ze op jonge leeftijd met ‘Down Not Home’ (2016) tot nu toe één volwaardig album maar we hebben het sterke vermoeden dat het daar niet bij zal blijven.

Zonder plectrum
In het behoorlijk bezette Muzecafé worden in de eerste set al behoorlijk wat troeven op tafel gelegd door de band, de groove en het ritme zitten al vlug goed met nummers zoals ‘You Satisfied Me Babe’ en ‘Screwdrive Me Baby’, maar het kan ook gezapiger en meeslepend in nummers zoals in ‘I Got To Know’, een topnummer met ondersteuning van een behendige pianist. Maar wat te zeggen van de frontvrouw. Ze overtuigt ons met stevige gitaarriffs zonder plectrum en vooral gebruik maakt van duim,  wijs- en middenvinger om de snaren te beroeren. Het nummer ‘Do Not Disturb’ en  ‘Three Times’ is daar een mooie illustratie van. Tevens toont het ook aan dat haar stempotentieel hoge toppen scheert. Ook drummer Agenet mag stemgewijs een nummer brengen en doet dat met verve. Na een nummer met John Lee Hooker-vibe  (met prima solowerk van de artiesten) eindigt de eerste set krachtig met ‘Blow My Stack’. We zijn alvast sterk verrast met deze uitstekende eerste set met tal van hoogtepunten. 
​Spetterende finale
De pauze duurt iets langer dan voorzien want de lampen in de gitaarversterker hebben de geest gegeven. Plaatselijke geluidsmixer Rocco zorgt in korte tijd voor vervanging zodat de tweede set nog op een fatsoenlijk uur kan starten. Ook in dat tweede gedeelte zitten de songs opnieuw mooi in elkaar en wordt er met dezelfde cohesie en plezier gemusiceerd. ‘That Old Feeling’ neemt ons meer naar de rock-‘n-roll maar ook ingetogen nummers zoals ‘If You Ever Need Somebody’ en ‘Worried’ (ode aan Darrell Nulisch) krijgen veel aandacht van het luisterend publiek. Maar de ritmische klanken krijgen toch de bovenhand, zeker als het richting finale gaat. We denken dan aan ‘Every Whincha Kinda Way’ (prachtig nummer van Johnny Hoy & The Bluefish). Gaandeweg is het tijd om sologewijs de muzikanten in de schijnwerpers te zetten onder de tonen van Flip, Flop & Fly (Big Joe Turner) en vooral in het swingende slotnummer ‘Stormy Weather’ na een spetterende finale. Het publiek smeekte terecht om meer en kreeg het ook. Met dank aan deze uitstekende Delanie Pickering en haar prima band. We twijfelen er niet aan dat zij een mooie muzikale carrière tegemoet zal gaan.

De komende tijd spelen ze nog enkele keren in ons land, waaronder aanstaande maandag in de Banana Peel in Ruiselede, voordat ze op tournee vertrekken naar Frankrijk om daar ongetwijfeld nog meer harten te veroveren.​ Don’ t miss them!

Volgende afspraak is op 15 mei met de komst van de twee bluesmastodonten  Ian Siegal & Johnny Mastro.