|
6 juni 2017 |
Vertical Divider
Met het optreden van Doghouse Rose werden meteen ook de caféconcerten van het cultuurseizoen 2016-2017 afgesloten. Sarah Beth ‘The Punk Rock Cowgirl’ en haar drie kompanen op leadgitaar, staande bas en drums stichtten Doghouse Rose in 2013. De band heeft inmiddels reeds twee albums op hun palmares staan, namelijk het naar hen genoemde debuutalbum en recentelijk ‘Bourbon & Gasoline’. Na de vervanging van de leadgitarist en nadat Sarah de akoestische gitaar heeft ingeruild voor een elektrisch exemplaar, is het geluid van de band heel wat harder geworden. De sound van Doghouse Rose herbergt de meest uiteenlopende genres. Blues, country, rockabilly, punkrock, psychobilly en metal. Vooral de laatste drie genoemde muziekstijlen hebben bij de huidige sound van de band de bovenhand. Songs, voortgestuwd door een gierende, op speed drijvende leadgitaar en ondersteund door pompende bas en krachtige drums komen het vaakst voort in het repertoire van Doghouse Rose. In principe is daar niks mis mee, alleen kwam Sarah vocaal amper boven het geluid van de band uit in Palethe. Zij was dan ook vaak genoodzaakt om het zingen door schreeuwen te vervangen om toch maar overeind te blijven. |
Vertical Divider
Dat maakte dat niet alle songs overtuigden. Wanneer bassist Jefferson ‘MegaJeff’ Sheppard de leadzang voor zijn rekening nam, was dat een verademing. Jefferson is duidelijk een betere zanger. Dat uitte zich in de erg knappe jailsong ‘Doin’ Time’ en het rustige ‘The Carnival Show’. Naast eigen songs waagde Doghouse Rose zich ook aan enkele covers. Cash’s ‘Folsom Prison Blues’ bleef dan wel weer overeind in Doghouse Rose’s ‘rebel country’ versie, maar Danny & The Juniors’ ‘At The Hop’ werd langzaam maar zeker doodgeknepen. Er zit zeker potentieel in Doghouse Rose. Wil men verder in de rebelcountrypunkrock dan zal daar zeker wel een publiek voor zijn, al horen wij Doghouse Rose toch liever in de vorige versie, lijk dat wij ze ontdekten op Youtube. Het publiek in het café van Palethe had er echter van genoten, dat was te merken aan de vraag naar een bis, die ze dan ook kreeg met Lynyrd Skynyrds ‘Sweet Home Alabama’. Uiteindelijk is dat de bedoeling van ieder organisator, namelijk het publiek een leuke avond te bezorgen. En daar ben je andermaal in geslaagd Tom. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024