|
|
18 oktober 2017 |
Support: Off The Cross – MaYaN
|
Na het optreden van Epica in Het Depot in Leuven op 17 Oktober was het de beurt aan Antwerpen om te genieten van fenomenale klanken die tot lang na het optreden zouden blijven afspelen in je hoofd.
Omstreeks 19 uur opende de deuren om de talloze metalfans die al een tijd stonden te wachten binnen te laten stormen om de beste plaats te bemachtigen voor de hoofdact. Omstreeks 19:30u begint eerste support Off The Cross aan het opwarmen van het publiek, iets waarin ze zeer snel een succes wisten te boeken. Hoewel zanger Steven Van Crombruggen nadien wist te melden aan onderstaande dat hij het wat lastig had met opgang te komen, merkte je hiervan weinig tot niets. Ze wisten al snel een volledige zaal lost te krijgen en klaar te stomen voor het tweede voorprogramma, MaYaN. Persoonlijk ben ik niet die grote MaYaN fan doordat de band naar mijn mening vaak wisselt van melodische/symfonische passages naar loeihard gitaarwerk en omgekeerd. Je moet al voorstander zijn van de symfonisch progressieve death metal die MaYaN brengt! MaYaN wist echter een energieke set op te bouwen om het publiek op te warmen voor de hoofdact. Mark Jansen startte dit maatschappij kritische project destijds op en dit groeide inmiddels uit tot een heuse band waarin kwaliteit schuil gaat. Er werd voornamelijk geput uit het ‘Antagonise’ album uit 2014 en enkele nummers uit ‘Quaterpast’ (2011). Snel en agressief beukend, voorzien van dubbel vocaalwerk van Henning Basse en George Oosthoek vormen de hoofdingrediënten voor de set. Ariën Van Weesenbeek zijn double bass drum, bijgestaan door Roel Käller zijn baswerk, raast als een gek doorheen de set waarop Frank Schiphorst & Merel Bechthold hun snedige riffs plaatsen. Dat MayaN ook melodisch zijn mannetje kan staan mogen ze ondermeer danken aan Jack Driesen die met de toetsen voor een melodische noot zorgt. Het publiek genoot ten volle en was helemaal klaar voor Epica! |
Minuten tikken weg tot om 21:30u de intro ‘Eidola’ klinkt door speakers, dit is waar iedereen naar uitkeek en onder luid gejuich kwam Epica op om de fans te verwelkomen en de fenomenale set te starten met ‘Edge Of The Blade’. Er werd voornamelijk geput uit twee laatste releases ‘The Holographic Principle ‘ en ‘The Solace System’ die ook als één package verkrijgbaar zijn en elkaar aanvullen. Het publiek ging helemaal los doorheen de set en de ene moment zag je moshpits, de andere moment een wall of dead. Epica bespeelde het publiek en bracht hun symfonische death metal set in de puurste vorm zoals enkel Epica dit kan. Dat het aan showelementen niet ontbreekt moet ik je vast niet vertellen… gitarist en toetsenist die elkaars instrumenten in een passage bespelen, Coen Janssen die met zijn toetsen het podium op en af raast… Toch verliep de set niet geheel zonder incident. Als Coen tijdens ‘Unchain Utopia’ zijn keyboard van de mobiele stand stoot (gelukkig tegen het einde van de set) moet hij zich snel haasten om met zijn halfronde draagbaar exemplaar de set verder af te werken. Na een goed gebalanceerde set met daarin voldoende klassieke en symfonische elementen die het prachtige stemgeluid van Simone Simons dragen was het al snel tijd om na ‘Cry For The Moon’ de bisnummers boven te halen in de vorm van ‘Sancta Terra’ – Beyond The Matrix’ en traditionele afsluiter ‘Consign To Oblivion’. Tijdens ‘Sancta Terra’ dook Coen Janssen zelfs het publiek in om al crowdsurfend de toetsen te bespelen. Een topavond die me nog enige tijd zal nablijven, al hoop ik dat de stijve nek van het headbangen sneller zal verdwijnen als de herinnering aan dit concert.
SETLIST EPICA
SETLIST MAYAN
|
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024