|
28 APRIL 2018 |
Het is eindelijk zover, de 14de editie van Festival aan Zee gaat van start.
Het ziet er een regenachtige dag uit, maar hoe meer we De Panne naderen, hoe meer de weergoden goed gezind worden. Een bijna open hemel kan niks meer in de weg leggen. Op het festivalterrein zien we alleen maar goedlachse, uitbundige mensen, en voor iedere leeftijd is er iets voorzien, namelijk snoepkraampjes en drank- en eetgelegenheden. Houten wandelpaden loodsen je doorheen het complete festivaldorp, alhoewel de meeste bezoekers toch kiezen om door het zand te wandelen, zodat je nog meer het gevoel van een strandfestival krijgt. Tegelijk wil Festival aan Zee meer zijn dan een gewoon muziekfestival. In samenwerking met allerhande verenigingen wordt ook gezorgd voor heel wat nevenactiviteiten. Door het verlengd weekend kon het festival op heel wat belangstelling rekenen en daarbovenop was er ook nog kermis in De Haan. Voor een gratis festival, dat bewust gratis zal blijven, is dat uiteraard een meevaller. Op die manier steunen ze ook de lokale horeca die een graantje kan meepikken. Op zaterdag konden de toeschouwers genieten van optredens van Emma Bale, Van Echelpoel en Portland, winnaars van de Nieuwe Lichting van Studio Brussel. Met een 15 tal minuutjes vertraging was ze daar, Emma Bale. Ze nam in 2014 deel aan het VTM programma ‘The Voice Kids’ waar ze de finale niet haalde. Maar ze bleef niet bij de pakken zitten en behaalde tenslotte in 2015 de prijs voor de beste zangeres gekozen door de Radio 2 luisteraars. Je merkt in haar nummers en haar dans dat ze een eigen stijl heeft, een echte elektropopzangeres. Het is een dame die geliefd is bij het publiek, deels ook door haar looks, blinkende schoenen en glittermake-up. Als je haar ziet en hoort krijg je tegelijkertijd een aards en kosmisch gevoel. Jammer dat bij ‘Fortune Cookie’ Milow niet aanwezig was. ‘Curacao’ is een nummer van groot formaat en ‘Run’ is een monster hit waarbij iedereen uit de bol ging. Je merkt dat ze nog steeds aan het groeien is en in de toekomst zullen we zeker nog van haar horen. Na het optreden van Emma, eventjes frisse lucht halen buiten de tent. Een waaauw gevoel ging door mijn hoofd toen achter de tent de zon net onder ging. Ik waande me ergens in het middellandse zeegebied. Iets ontbrak er nog, namelijk een openluchtpodium. Natuurlijk kan je in ons Belgenlandje zoiets nooit op voorhand inschatten. Stel je voor Emma Bale in openlucht en op de achtergrond de ondergaande zon. Wat zou een mens nog meer moeten hebben? |
Terug in de tent, was het de beurt aan onze tatoeëerder uit Dessel. De meesten kennen Van Echelpoel als de twee (verzonnen) broers, Tijs Vanneste & Yves Gaillard.
Het duo scoorde eind 2016 een grote hit met ‘Ziet Em Duun’. Maar Tijs zong ook bij de metalband Oceans of Sadness die van 1995 tot 2011 bestond en heeft daarmee tot zes maal toe op de Desselse Graspop Meeting opgetreden. Nadien zong hij bij de melodieuze rockband The Searching. De Jef is een podiumbeest. Op bepaalde momenten merk je dat zijn rockverleden nog altijd in hem zit, door van het podium over te stappen op de boxen en het publiek te bespelen. Wie had ooit gedacht dat een kempisch dialect op een vette beat een perfect recept zou zijn voor de ene hit na de andere. En zoals we Jef kennen, maakt hij bij wijze van spreken zijn songs ter plaatse terwijl Yves de ene beat na de andere door de boxen laat knallen. Na het ontdoen van zijn hemd werd het vrouwelijk publiek wild enthousiast. Een perfect getatoeëerd bovenlijf, zijn lange haren en op zijn gemak een sigaretje rollen, dat is Jef Van Echelpoel. Zijn hits ‘Ziet Um Duun’ , ‘Wiesegaidanie’ en ‘Waddistjom’ zijn successen om u tegen te zeggen. We kijken alvast uit naar de volgende editie. Het blijft een gratis festival, vol plezier, leute, ambiance, goede artiesten en een perfecte accommodatie. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024