maandag 8 juli 2024
De Bijloke, Gent
​
Report: Philip Verhaege
Foto's:  Joris Bulckens © 

​Met dank aan: Greenhouse Talent ​en Gent Jazz

Met zo’n eclectische affiche valt er heel wat te ontdekken op Gent Jazz. Op de Main Stage staan kleppers als Diana Krall, Jamie Cullum, Brad Mehldau, Patrick Bruel, Air... Op de Garden Stage geniet je vaker van opkomend talent, en net daar vallen de échte ontdekkingen te doen. De jazzscene is erg beschaafd, bezoekers en fans van het eerste uur die de fijne kneepjes van het genre, dat zich aandient die dag, bespreken. Geestrijke dranken die in glazen worden getapt en geschonken. In plaats van de moshpit, is er een ruime concerttent dat is geponeerd met tribunes en zijn zitjes. Kortweg, het is heerlijk vertoeven daar op Gent Jazz in De Bijloke. Dag drie dient zich aan…en ook die was in een mum van tijd uitverkocht!
 
Ook op maandag begonnen we er al vroeg aan op de Main Stage. Daar mocht Emily King haar instrument inpluggen. Emily komt uit New York City en begon haar carrière ergens in 2004. Drie jaar later was er de debuutplaat ‘East Side Story’, genomineerd voor een Grammy Award voor ‘Best Contemporary R&B Album’. Haar prijzenkast puilt inmiddels uit, ze staat terecht op Gent Jazz, want ook haar vijfde langspeler ‘Special Occasion’ uit 2023 werd bekroont met een Grammy nominatie. King's set was een transpositie van een apparente en levendige folkpop-show. In haar eentje, met akoestische gitaar en footdrum, deed ze ons meteen meezingen met het opzwepende ‘Medal’. Het was voor haar een eerste keer België en ze geniet schijnbaar van onze keuken. Maar ze houdt ook van love songs, zo is ‘Radio’ neergepend uit liefde voor muziek, de titeltrack van haar langspeler ‘Special Occasion’ gaat dan weer over de breuk na een lange liefdesrelatie, net zoals het sarcastische en bluesy ‘BYIMM’ (By You I Mean Me) én ‘This Year’ dat ze neerpende tijdens een eenzame nieuwjaarsnacht. Thanks, Ghent….
 
Edmund November maakt al ruim tien jaar indruk als gitarist van Nordmann, Kosmo Sound en The Milk Factory. Edmund mocht openen op de Garden Stage, hij die werd geboren in het Engelse Newcastle. Daar leerde Edmund enige muzikaliteit omarmen in de lokale pubs. Op zijn achttiende belandde Edmund Lauret in Gent en studeerde aan het conservatorium.  In april 2022 reisde hij naar het zuiden van Engeland om zijn debuutplaat op te nemen met Michiel Lagae én een nieuw gevormde band met muzikale vrienden Stijn Engels, Trui Amerlinck en Gert Malfliet, die nu ook in de live band performen. De sound zweeft ergens tussen psychedelische folk en melancholische pop. ‘Canal’ met zijn fijne gitaarlicks en Donovan’s ‘Jersey Thursday’, Edmund November klonk al even fris als verrassend!
 
‘Be Who You Wanne Be’ is de nieuwe plaat van busker Stef Kamil Carlens. Deze muzikale kameleon doet al jaren zijn eigen ding, en dat siert hem. Met zijn kleurrijk gezelschap The Zwoon plantte hij een funky en groovy set neer op de Main Stage. De concerttent was aardig volgelopen voor een swingende set. ‘I Feel Alive In The City’ en het funky ‘Still Half A Friend?’ kwam uit het rijkelijke songbook van Zita Zwoon. Hij ging de Franstalige toer op met Alain Bashung’s herwerkte ‘C’est Comment Qu’on Freine’. Het dromerige ‘Love Me Like A Prayer’ had een gospel vibe, en van ‘Suspicion’ met zijn choreografische ritmiek ging het naar het uiterst dansbare ‘Walk On Red, Stop On Green’.
 
​Unfinished Business, is het project van vijf jonge muzikanten. Zij mochten twee korte set spelen op de Garden Stage. Deze jonge wolven leerden elkaar kennen aan het Antwerpse conservatorium en mêleren een muzikaal amalgama van jazz, rock, funk en een dosis fusion. Centrale improvisatie en interactie zijn synodisch voor deze jonge muzikale hongerige wolven. Trompettist Seba Colson, Jeroen Reggers op gitaar, Samuel Cooremans op keyboard, bassist Jef Manderveld en drummer Simon Vanbrandt vormen het ensemble. Unfinished Business, de bandnaam komt van het gelijknamige album van de groep rond Donald Byrd; The Blackbyrds. Heel wat originele songs en ‘Daytripper’ van The Beatles vormen een gave set van expressieve free-jazz, een sound die heel wat ruimte laat tot soleren. Unfinished Business, een rockband samengesteld uit jazzmuzikanten. Heerlijk, niet….

Gabriel Rios, een Puerto Ricaanse Belg die neerstreek in Gent om er in eerste instantie schilderkunst te studeren aan de Luca School Of Arts. Maar hij had ook muzikaal bloed door zijn aders stromen. Van die punkgroove naar zijn eerste bandje The Nothing Bastards en de formatie L. Santos, het bleek een ongecompliceerd stap voor Rios. Muzikale en eclectische stijlbreuken, het is zowaar zijn natuurlijke habitat. Rios werd op de Main Stage geflankeerd door multi-instrumentalist Ruben Samana. De songs van deze Portorriqueños bestond dat ook hoofzakelijk in de Spaanse voertaal. ‘La Torre’ en ‘El Diablo’ nemen ons meteen bij het strot. Hij gaf een voorsmaakje van de nog te verschijnen langspeler met de single ‘Marcela’, ging overstag met het in Puerto Ricaans dialect vertolkte ‘Flore’, en bracht ons in verroering met het Latin Gotic extatische ‘Panteón de Amor’. De bisronde dan met ‘Broad Daylight’ en de hitsingle ‘Gold’,  dat terecht werd bekroond met een MIA award  in de categorie ‘Hit van het Jaar’. Heel wat nummer waren hier geïnspireerd op die sound uit zijn geboortestreek, zijn natuurlijk biotoop. Gabriel Rios, de meest zuiderse stem van alle Gentenaren….
 
 
Jamie Cullum, geboren en getogen in Engeland in 1979, verleidt jazzpuristen vaak in doemdenkers. Zij die denken dat hij een one-size-fits-all popversie van het genre is. Maar hij is meer dan dit alles, hij is vooral een geweldige pianist, een sublieme crooner, soms een hiphop-soul perfromer of zelfs even een oneline-artiest. Wie er bij was, zal zijn meest recente passage op Gent Jazz in 2019 nog niet vergeten zijn. De sympathieke, veelzijdige artiest was op 24-jarige leeftijd één van de best verkopendemoderne jazzartiest ooit in Groot-Brittannië. Cullum is een performer in elke zin van het woord. In echte jazzstijl houdt hij zich zelden aan de originele versie, van welk nummer dan ook.
Openen met de hit ‘Get Your Way’ is alleen voor de allergrootsten weggelegd. ‘What’d I Say’…Hey mama, don't you treat me wrong. Come and love your daddy all night long, ontleent Jamie bij Ray Charles. Om zijn setlist te vervolgen met het soul en gospelgevoelige ‘Work Of Art’. Hij jumpte snel over zijn piano heen, en zette een volgend hoogtepunt neer met de mid.-tempo ballade ‘These Were The Days’. Jazz loves Disney met het filmische ‘Everybody Wants To Be A Cat’, hij duikt de frontstage in én ook met die New Orleans bigband groove van ‘Twentysomething’ kreeg hij zijn fanbase op de handen. ‘High & Dry’ werd dan een intiem solomomentje, een close song dat naadloos overliep in het stemming wisselende en rumba begeesterde ‘Next Year Baby’ en ‘Love For Sale’, origineel van Cole Porter. Hij bedankte Gent voor deze vierde passage en noemt de stad zijn favoriete plek, net zoals dit festival trouwens. En toen werd het wel heel stil voor de soulballade ‘The Age Of Anxiety’. Nina Simones ‘Sinnerman’ was een opzwepende sfeermaker, net zoals het Crescent City begeesterde ‘Mixtape’. Jamie Cullum bewees vanavond dat hij net zo'n soulvolle jazzzanger als een dynamische entertainer kan zijn. Hij heeft alweer heel wat harten veroverd!
 
The Great Belgian Soongbook, is een project van trompettist/bugelspeler Jo Hermans. Dit collectief mocht het gordijn achter zich dicht trekken op de Garden Stage. De fratsen van keyboard/synths en toetsenwonders David Thomaere en Remko Kühne, de strakke drums van Marc Bonne en de funky baslijnen van Trui Amerlinck nemen ons mee op een dolle rit van klassieker songs, een rit doorheen ons rijkelijk Belpoplandje. Maar ze zijn ondertussen ook toe aan hun derde album ‘Cuberdon’. So, check it out… Er werd gefeest, er werd gedanst! 
​