|
|
vrijdag 17 november 2023 Koninklijk Circus, Brussel Report: Philip Verhaege Foto's: Philip Verhaege © Met dank aan: Greenhouse Talent |
|
Er zijn maar weinig rockbands die zo uniek zijn als de Grammy Award-winnende Gov't Mule. Ze zijn befaamd om hun iconische mix van rock, blues, soul en jazz én dit met een hoog improvisatie-jamband-karakter. Warren Haynes komt uit North Carolina en werd in de jaren ‘80 een populaire ‘sideman’. Enkele jaren later rekruteerde Greg Allman hem voor de befaamde Twin Guitar Attack van The Allman Brothers Band. Warren Haynes en bassist Allen Woody richtten in 1994 Gov't Mule op als zijproject. Ze assimileerden Matt Abts op de drumstoel en hadden in 1995 het titelloze debuutalbum. Hoewel de blues een grote invloed heeft op de sound van Haynes, is klassieke rock nooit ver weg. The Mule, zoals ze liefkozend door hun fans worden genoemd, hebben zich ontplooid tot een typische Southern rock- en bluesjamband.
Gov’t Mule heeft met ‘Peace…Like A River’, op het label Fantasy records, een dertiende studioalbum te promoten. De tracks werden opgenomen tijdens de pandemie, samen met die andere succesvolle langspeler ‘Heavy Load Blues’ uit 2021. Het is een continuering van de release ‘Revolution Come…Revolution Go’, en dit vooral met de intentie van die tekstuele boodschappen en vrijgevochten thema’s. Hun eclectische setlist veranderd vrijwel bij elk optreden. The Mule mêleren originele songs met een aantal fijn uitgekiend geselecteerde covers. Dit om hun showcase te freewheelen en heel wat typerende Southern rock te creëren. Haynes heeft Danny Louis op toetsen, de funky bassist Kevin Scott, die afgelopen jaar werd binnengehaald nadat Jörgen Carlsson de band had verlaten én drummer Matt Abts in de ritmessectie. Warren Haynes is nog steeds die gitaarvirtuoos, zoals je kan verwachten van een Allman Brothers-snarenplukker. Hij leidde ons de hele nacht door met zijn indrukwekkende licks. Terwijl de competente ritmesectie voor een stevige basis zorgt. The Mule opent meteen vrij strak met ‘Blind Man In The Dark’ waarin Haynes zijn wah wah pedaal methodiek demonstreert, ‘Memphis Slim’s ‘Mother Earth’ en een wel zeer funky ‘Revolution Come, Revolution Go’. |
Uit hun nieuwe plaat was er ‘The River Only Flows One Way’, een mid-tempo met reggae doordrenkte stomp. Van die Jamaicaanse diaspora vibe ging naar de smooth fusion jazz instrumentale ‘Devil Likes It Slow’. De donkere en ruige Southern rocker ‘Peace I Need’, met zijn strakke drums, heavy twingitaartunes en meerstemmig refrein, accordeerde ons naar het powervol, hoekige en aan reggaefirmament grenzende ‘Time To Confess’, uit de release ‘Deepend Vol2’.
Na een korte break opende The Mule met het Americana begeesterde ‘Traveling Tune’, werd het funky met ‘Rockin’ Horse’ en volgde er een uitgesponnen medley met ‘Snatch It Back and Hold It’. Een Gov’t Mule-show zou niet compleet zijn zonder een uitgebreide instrumentale jam van rocksongs. De twingitaren zijn nog niet opgeborgen of Haynes verbluft met de postmoderne bluesballade ‘No Need To Suffer’, uit het album ‘Life Before Insanity’. Afwisselend tussen rustigere momenten en meer uitbundige elektrische passages was ook ‘Lively Up Yourself’ een zoveelste hoogtepunt. Van Bob Marley’s classic ging naar de distinctieve Southern rocker ‘Mule’, dé signature song voor de band en het afsluitende bisnummer ‘Soulshine’, een nummer neergepend door Warren Haynes voor The Almman Brothers in 1994 en het album ‘Where It All Begins’. Gov’t Mule, dat is anno 2023 scherpe songwriting, strakke arrangementen en een geweldig muzikaal vakmanschap. Het concert in Brussel was één lang uitgerekte jamsessie. Heerlijk! |