zaterdag 9 november 2024​
De Korrenbloem, Zingen​

Report: Eddy Bonte
Foto's: Lieven Tomme © https://tomme.eu

​Met dank aan: v.z.w. Bluesnight 2020​

Wie graag een ferme portie klassieke bluesharmonica verorbert, kan altijd bij Hook Herrera terecht. En wie likkebaardt bij een flink bord rauwe elektrische bluesgitaar, kan ook bij Hook Herrera terecht. In beide gevallen, heeft u recht op een wat aparte, nasale stem en een grote persoonlijkheid. Er is maar één Hook Herrera. Op een enkele ballade na, swingt een set van Herrera van begin  tot eind op boogie en Bo Diddley. Dat was ook zo toen hij op 9 november met het Nederlandse trio Shake Em On Down o.l.v. de stijlvolle gitarist Richard van Bergen nog eens De Korenbloem in het Oost-Vlaamse Zingem deed vollopen. Man, wat was dat lang gleden, van 2012 in de Banana Peel als ik het goed heb, want de Californiër van native American afkomst, woont met zijn gezin al dertien jaar in Zweden. Hij betreedt nog maar zelden het podium, maar gaf onlangs nog een paar concerten in Brazilië!   

De begroeting van het publiek was spontaan en warm. Gekleed in een lange mantel met Mexicaanse motieven, gaf hij in de eerste set en reeks harmonicalessen ten beste, geïnspireerd door de groten van de blues, zoals Sony Boy, Charlie Musselwhite en Little Walter, onder andere op nummers van Howlin’ Wolf [Killing Floor] en Freddie King [That’s Alright].

Voor de tweede helft, koos hij een andere outfit en een andere sound: de elektrische gitaar speelde nu de hoofdrol, meestal slidegewijs, met nog meer swing en boogie, maar evengoed met meer inbreng van soul, rock and roll en R&B. We hadden dus recht op een leuke mix, gaande van ‘Marie Marie’ [Dave Alvin van The Blasters], over Crackin’ Up [Bo Diddley] tot Talk to Me, Baby [Elmore James]. Zo gaf hij ook een inkijk in zijn verscheiden reeks invloeden, want Hook Herrera speelde met de allergrootsten – Gov’t Mule, Alvin Youngblood-Heart, Charlie Musselwhite, The Allman Brothers…

Op algemeen aandringen, speelde Hook nog een paar bisnummers. Uiteindelijk liep dit uit op een derde set met een heus solo-optreden waarop hij zich eens volledig kon laten gaan met een Spaanstalig liefdeslied, country [There Stands the Glass van Webb Pierce] en You Better Move On van Arthur Alexander.
Roots, iemand?
​
Enne: hoed af voor de begeleidende groep Shake Em On Down Band met Dirk Wagensveld op bas, Paolo De Stigter op drums en een fantastische Richard van Bergen op gitaar.
​

English

If you are anxious for a no-nonsense roots and blues evening with a guy who’s seen and lived it all from his days as a teenager in Southern California playing with the Greats to present-day Sweden via Belgium and Spain, go and see Hook Herrera. Clad in Mexican cloth [Herrera is of native American descent], the first set showed his prowess on the harmonica with a continuous flow of boogie and Bo Diddley-beats. If you like classic blues harmonica, you will like the Herrera version too.

He had changed his attire for the second set, which was built on the same sort of swing and boogie, but now with a raw and uncompromising guitar on the foreground. Herrera also widened his scope to rock and roll [Dave Alvin’s ‘Marie Marie’], making great use of his slide technique to introduce some Elmore James as well.

The encore eventually evolved into a third set with Herrera showing everything he likes: Spanish love songs, Arthur Alexander’s smooth soulish R&B and, to top it all, a slice of country with Webb Pierce’s ‘There Stands the Glass’.
​
Hats off to backing band Shake Em On Down Band, comprising Dirk Wagensveld on bass, Paolo De Stigter on drums and a most stylish Richard van Bergen on guitar. 
​