zaterdag 29 maart 2025 
De Velinx, Tongeren
​
Report: Stefan Meekers
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: De Velinx
Jan De Smet vierde in 2023 zijn zeventigste verjaardag en markeerde deze mijlpaal met een uitgebreide concerttournee langs de culturele centra van België. Nog maar kort geleden, op donderdag jl., zagen we Jan, Nele en Stoy in Pelt als onderdeel van de hommagevoorstelling 'Bobbejaan 100', waarmee zij eer betoonden aan een van Vlaanderens grootste muzikale iconen. Vanavond brengt hij diezelfde passie en muzikaliteit naar Tongeren, waar het publiek zich opnieuw mag laten onderdompelen in zijn unieke stijl en veelzijdige repertoire. Onder de titel 'Jan De Smet & De Grote Luxe' bundelde hij de krachten met 'The Bonnie Blues', 'Les Guitares Magiques' en de gerenommeerde drummer Stoy Stoffelen. Met een instrumentarium van een 20 tal instrumenten stond de avond garant voor een rijk geschakeerde muzikale ervaring.
 
De voorstelling werd ingeleid door 'Les Guitares Magiques', waarna Jan De Smet zelf het podium betrad en Stoy Stoffelen introduceerde. Zijn kenmerkende humor diende als verbindend element, waarmee hij ook Nele Paelinck, Laura Vanden Heede en Juno Kerstens  samen 'The Bonnie Blues' verwelkomde.
 
Het programma kenmerkte zich door een stilistische veelzijdigheid. Het openingsnummer 'Mr. Ghost' toonde De Smets affiniteit met de gospelklanken van de 'Blind Boys of Alabama'. De daaropvolgende vertolking van 'Mockingbird' bood 'The Bonnie Blues' de gelegenheid hun indrukwekkende close harmony te demonstreren. 'Ego Boogie' bracht de dynamiek op gang, waarna Paelinck en De Smet een nostalgische ode brachten met 'Ik Heb Vannacht Zeer Onrustig Geslapen', geïnspireerd door een verdwenen jukeboxnummer.
 
De vocale rijkdom van de avond kwam tot uiting in 'Drie Tovenaressen', waarbij een mysterieuze tovenaarsstem opviel. Een meer historisch geladen moment volgde met 'Bwana Kitoko', een kritische reflectie op de Belgische koloniale geschiedenis. De humoristische toon werd vervolgens hernomen met een uitvoering van de 'Hawaiian War Chant' uit 1858, waarbij De Smet, Raf en Mathias het publiek wisten te betrekken met hun iconische peddelbordjes.
 
Met 'Zeg Haar Als Je Haar Ziet' bewees Jan De Smet zijn vermogen om vergeten muziek een nieuw leven in te blazen. Dit oorspronkelijk Argentijnse nummer uit de jaren '40 kreeg door zijn toedoen een Nederlandse versie, waarin een subtiel samenspel van cello, piano en accordeon de melancholische sfeer versterkte.
 


 
Geïnspireerd door de narratieve kracht van Woody Guthrie en Buddy Holly componeerde De Smet een reeks kinderliedjes. Een ontroerend hoogtepunt was 'De Regels Van Het Spel', een nummer dat hij schreef voor zijn toen tweejarige kleinzoon Felix.. De hommage aan Elvis Presley met 'Rock-A-Hula' riep gemengde reacties op bij de Belgische Elvis-fanclub, maar bleef een markant moment in de voorstelling.
 
De muzikale virtuositeit binnen 'De Grote Luxe' kwam prominent naar voren: Raf excelleerde op resonatorgitaar, Gijs op lapsteel, Nele op viool, Laura op piano en Juno op cello. 'The Bonnie Blues' eerden de traditie van de Bawdy Songs met het speelse en dubbelzinnige 'My Girl’s Pussy', een jazzy nummer dat in 1931 werd uitgebracht door de Britse bandleider en klarinettist Harry Roy and His Bat Boy’s Club.
​
Les Guitares Magiques brachten samen met Laura Vanden Heede ook 'The False Kisses of Women', een instrumentaal intermezzo uit hun album van 2017 dat de luisteraar meevoerde naar mediterrane sferen. De Smet vervolgde in de geest van Harry Belafonte met een energieke calypso, waarna de ballade 'Zoet Lawaai' de avond op dromerige wijze afsloot.
De voorstelling kende een speels slot met een ode aan Bob Dylan met het nummer ‘In de hemel is geen Dylan’ en een ludieke introductie van de muzikanten, waarbij elk bandlid een humoristische bijnaam kreeg toebedeeld. Het definitieve hoogtepunt volgde met 'Blaasblues', waarin De Smet simultaan accordeon en mondharmonica bespeelde, en de klassieker 'De Zwemmer' terwijl de dames van The Bonnie Blues, met rood-witte zwembandjes om de bovenarmen, zwembewegingen maakten als speelse visuele gimmick.
 
'Jan De Smet & De Grote Luxe' was een voorstelling waarin muzikaal vakmanschap, historische referenties en subtiele humor naadloos samenvloeiden. 
​