“Muziekles met Little Steven & The Disciples of Soul”
|
24 juni 2017 |
Vertical Divider
Het gebeurt nog zelden dat je een legende uit onze rijke muziekwereld op zo’n klein podium als de Roma kan zien. Little Steven is een iconisch figuur dat met zijn nieuwste soloalbum ‘Soulfire’ erin slaagt om een plaat af te leveren dat je doet verlangen naar een tijd waar goede muziek op de radio werd gedraaid en muzikanten elkaar konden ontmoeten op de hoek van de straat om samen wat te jammen. Samen met mijn compagnon trok ik de gemiddelde leeftijdscategorie naar beneden op een avond waar we door de geschiedenis van de muziek werden begeleid door Little Steven & The Disciples of Soul. Omsingeld door Bruce Springsteen t-shirts begonnen we een beetje ongeduldig te worden toen Little Steven tien minuten na het geplande startuur nog niet op het podium stond, maar het werd hem al snel vergeven toen de band uiteindelijk verscheen en de eerste noten van ‘Soulfire’ ons naar de oren vlogen. De man die vereeuwigd is met zijn bandana kwam onder luid geroep het podium opgewandeld, de glimlach al op zijn gezicht. Hoewel het aan enthousiasme zeker niet ontbrak, viel de kracht van het nummer een beetje in het water door de vloek van het rommelige geluid bij het eerste nummer. De knoppen werden bijgedraaid voor ‘I’m Coming Back’ en de sneltrein met The Disciples of Soul was echt vertrokken. Van Zandt heeft een missie met deze tour; de band herintroduceren en de aanwezigen meenemen op een trip door de wondere wereld van muziek. “Dit album heeft mij de kans gegeven om dingen te doen die ik anders nooit had kunnen doen. Wij gaan je meenemen door de geschiedenis van de rock-‘n-roll en de blues is het begin van alles”, vertelde hij, waarna de band ‘Blues Is My Business’ inzette. Het is algemene kennis dat Steven Van Zandt een gedreven en getalenteerde gitarist is, maar binnen de E Street Band staat hij vaak een beetje in de schaduw van zowel Nils Lofgren als Bruce Springsteen zelf. |
Vertical Divider
Hier krijgt hij de kans om zich helemaal te etaleren als een begenadigd gitarist, een kans die hij ten volle benut. Zowel zijn sound als zijn skills zijn indrukwekkend als hij zijn band begeleidt door de set. Wat hem absoluut siert als frontman zijn de momenten dat hij een stapje terugneemt en zijn muzikanten op de voorgrond laat treden. Hij heeft zich weten omsingelen door uitstekende artiesten, maar veel mannen konden hun ogen toch niet van de achtergrondzangeressen houden. Zelfs een geniale gitaarsolo leek hen maar af en toe af te leiden. Het is feel good, het is funk, het is soul en boven alles, het is een hommage aan muziek zoals je nog nooit eerder hebt gezien. Ennio Morricone passeert in ‘Standing In The Line Of Fire’, James Brown in ‘Down and Out in New York City’ om daarna nog een mooie selectie uit het eigen, oudere werk te spelen. Waar ze bij The Boss met kartonnen borden staan, werden de verzoekjes dit maal via Twitter verstuurd. ‘Angel Eyes’ en ‘Salvation’ worden onder luid gejuich opgedragen aan de fervente Twitteraars die waarschijnlijk de afgelopen dagen Mr Van Zandt hebben bestookt met verzoekjes. Op het moment dat de set een beetje vaart begint te minderen, doet ‘Bitter Fruit’ de zaal ontploffen en zelfs de mensen op het balkon strekken even de benen. Tegen dat het tijd wordt om af te sluiten, heeft Little Steven het al lang goed gemaakt dat hij tien minuten te laat is begonnen. Met ‘I Don’t Want To Go Home’ en ‘Out of the Darkness’ gaat hij mooi over tijd en geen haan die ernaar kraait, want niemand wil eigenlijk naar huis. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024