donderdag 9 oktober 2025
Muze-cafe, Heusden Zolder
​
Report: Sis Vanhoof
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: Move2blues
We kijken er graag naar uit: jonge talenten die als tiener al wat bewezen hebben en zo iemand is ongetwijfeld Luca Holkenborg, een onbetwist 16-jarig gitaartalent. Dat mochten we recent al ervaren op Bospop in Weert waar hij samen met zijn kompanen van  Mojo Hand als opener al heel wat succes wist te vergaren. Maar onze eerste ontmoeting met deze snarenvirtuoos mochten we proeven op de jamsessie van Swing Wespelaar vorig jaar  waar hij zijn gitaarkunsten al etaleerde. Het doet ons denken aan Stef Paglia die meer dan een decennia geleden ons ook als jonge tiener wist te verrassen met zijn uitstekende gitaarspel en mee aan de wieg stond van The Bluesbones, die in het Molse Gompelhof de fundamenten legden van hun uitstekende reputatie.
Maar we hebben het nu over de Nederlander Luca Holkenborg, die al een award in de wacht wist te slepen  in de categorie Jong Blues Talent. Ondertussen deelde hij op zeer jonge leeftijd ook al  het podium met een aantal grote namen zoals onder andere John Primer en Danny Bryant.

Eerbetoon
Ondertussen heeft Luca sinds kort nu ook zijn eigen Luca Holkenborg Band, die verder bestaat uit drummer Johan van Lanen (drums) en Theo Jacobs (bas).  Het debuut voor een publiek kwam er enkele weken geleden op het More Blues Festival in Zottegem. Het was dan ook reikhalzend uitkijken naar de eerste passage van dit drietal op Limburgse bodem in het behoorlijk gevulde Muze-café van Heusden-Zolder.
Het werd een eerbetoon aan grote bluesgrootheden met een lichte voorkeur voor de grote Stevie Ray Vaughan (SRV), wiens invloed ontegensprekelijk nog steeds voelbaar is. Vaughan’s virtuoze gitaarspel heeft een legendarische plaats opgeleverd aan het bluesfirmament.  Gitarist Luca probeert ons terug te katapulteren naar de jaren 80 en slaagt daar moeiteloos  in met parels zoals opener  ‘Scuttle Buttin’, ‘Lenny’ en het overbekende ‘The Sky Is Crying’, een song die ons doet mijmeren over Stevie’s passage op het Peerse BRBF (1988). Luca brengt deze songs met de nodige emotie, gekoppeld aan technisch vernuft en vaardigheid, zoals de grootmeester SRV himself. 
Met tussendoor het aanvankelijk rumbo-achtig klinkende  ‘Wish You Would’ (Red Devils) kreeg ook bluesgrootheid Jimmy Dawkins aandacht met het bekende ‘Backstreet Blues’ evenals John Lee Hooker (‘Boom Boom’, telkens gekruid met loepzuivere gitaarsolo’s. We kunnen dan ook terugblikken op een best wel leuke set van dit Nederlandse trio.

Topsongs
Die lijn wordt doorgetrokken en ook de volumeknop gaat flink open op de tonen van opener en ellenlang nummer ‘Catfish Blues’ (Gary Clark Jr.) met af en toe wat flarden J.Hendrix. Daarna is het terug tijd voor twee topsongs met een SRV-etiket. Eerst het stevig beukende topnummer ‘So Exited’ dat gaandeweg overgaat in ‘Commit Acrime ‘(Howlin Wolf). Een rustpunt in de muziekkeuze kwam er met het pakkende en sterk gebrachte ‘Out Of My Mind’(John Mayer) waarna Albert King (‘The Hunter’) ook een open doekje krijgt. De muzikale weg lijkt geplaveid voor een denderende finale en die komt er ook met ‘Little Wing’(J.Hendrix ), stevig, meeslepend en subtiel gebracht met een korte rondgang in het publiek. Het laatste nummer komt er aan met het sfeervol meezingende ‘Down Down’(Freddie King). Een bisnummer kwam er dan ook met een uitstekende versie van ‘Voodoo Chile’ (J.Hendrix).
We kunnen dan ook besluiten dat deze drie heren het er uitstekend van afgebracht hebben en zeker nog groeimarge hebben. Met dank aan de jonge gitaarvirtuoos Luca en zijn twee uitstekende muzikanten Johan en Theo.
​
Op donderdag 13 november is het de beurt aan Hook Herrera & Marc Tee Band. Zeker iets om naar uit te kijken. ​