vrijdag 21 maart 2025 
CC Palethe, Pelt
​
Report: Lambert Smit
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: CC Palethe en Tom Coppers
Het dubbelfestival Torhout/Werchter zette België op de kaart wat de grote rock- en popfestivals betreft. Torhout viel na verloop van tijd af, maar Rock Werchter bleef gerenommeerde wereldsterren naar de Werchterse weide halen. Heel wat artiesten sierden de affiches van Rock Werchter, wat Luka, Neeka, Kristo en Berlaen op het idee bracht om hier een theatervoorstelling aan te wijden. Gesteund werd het viertal door Tijl Piryns op drums en Didier Deruytter aan de toetsen. De keuze viel op de line-up van 1989, toen het festival nog de naam Torhout/Werchter droeg. Een affiche met ronkende namen zoals Texas, The Pixies, Tanita Tikaram, Nick Cave and The Bad Seeds, The Robert Cray Band, Elvis Costello, REM, Joe Jackson en Lou Reed. Neeka en Luka mochten openen met ‘I Don’t Want A Lover, I Just Need A Friend’ van Texas. Texas zou later op de avond nog terugkeren in het door Luka gebrachte ‘Black Eyed Boy’. Voor Neeka, die in 1989 op het festival aanwezig was, bood het optreden van Tanita Tikaram mooie herinneringen. Reden voor haar om ‘Twist In My Sobriety’ te brengen. REM kwam aan bod met ‘The One I Love’ en ‘It’s The End Of The World As We Know It’, beiden uit 1987. Een song die niet op de playlist kon staan in 1989 was ‘Everybody Hurts’, omdat het pas later verscheen. Neeka vond het echter zo een mooi nummer dat het niet mocht ontbreken. De blues werd vertegenwoordigd door Robert Cray. Verrassend was dat Neeka in de huid van Cray kroop voor ‘Don’t Be Afraid Of The Dark’. Later kwam Cray nogmaals aan bod tijdens ‘Holdin’ On’, gezongen door Kristo. 
​Een andere klepper die de affiche sierde was Nick Cave. Samen met zijn Bad Seeds zorgde hij voor songs die ook nu nog actueel klinken. Dat werd bewezen door ‘Push The Sky Away’, ‘Henry Lee’ en het overbekende en prachtige ‘Into My Arms’, waar Luka vocale steun kreeg van Tijl. Met Lou Reed had Torhout/Werchter naast Cave nog een rasartiest geprogrammeerd. ‘Style It Takes’ en voor Reeds misschien wel bekendste nummer ‘Vicious’, zorgde Berlaen voor de leadzang, gevolgd door het door Neeka gezongen ‘It’s Different For Girls’ van Joe Jackson. ‘Shipbuilding’, ‘Love, Peace And Understanding’ en ‘God Give Me Strength’ sierden Elvis Costello, terwijl de Amerikaanse rockband The Pixies aan bod kwam met ‘Silver’ en ‘Here Comes Your Man’.
Afsluiten deed de band met ‘My Aim Is True’, waarbij Neeka zichzelf begeleidde op de akoestische gitaar en de rest zorgde voor vocale ondersteuning. De allerlaatste song ‘Is She Really Going Out With Him’ van Joe Jackson kreeg een mooie a capella uitvoering met leadzang van Didier.
Het publiek bedankte met een staande ovatie.
‘De Affiche’ is een project van ervaren en jonge muzikanten die een memorabele affiche onder de aandacht van het grote publiek brengt.