13 NOVEMBER 2018
CC Palethe, Overpelt


REPORT: LAMBERT SMITS
​FOTOS:  LAMBERT SMITS ©


MET DANK AAN: CC PALETHE EN TOM COPPERS
Cultuurfunctionaris Tom Coppers kon andermaal rekenen op een café waarin het laatste stoeltje bezet was. Niet heel verwonderlijk als je weet dat hij Mark Olson had kunnen strikken. Met zijn band The Jayhawks zorgde Olson voor tijdloze albums, zoals de respectievelijk in 1991 en 1995 uitgebrachte ‘Hollywood Town Hall’ en ‘Tomorrow The Green Grass’. Momenteel staat hij als duo op het podium met de Noorse multi-instrumentaliste Ingunn Ringvold. Als duo maakten Mark en Ingunn in 2014 hun platendebuut met het door critici met lof onthaalde ‘Good-bye Lizelle’, dat recent een opvolger kreeg met ‘Spokeswoman of the Bright Sun’. Olson die onmiskenbaar een grote inbreng had in genres als alternatieve country en Americana, gaf hier nog maar eens blijk van. Toen hij de Fender Stratocaster inplugde en Ingunn voor een soliede basis zorgde op de djembe tijdens opener ‘Seminole Valley’, wist je het wel. Hier stond een super getalenteerd duo. Ingunn bewees zich als multi-instrumentaliste niet alleen op de djembe en het harmonium, maar vooral haar prestaties op de Armenian Canon waren verbluffend. Bovendien is zij de enige Noorse, die dit eeuwenoud uit 72 snaren bestaand instrument, professioneel bespeelt. Mark daarentegen is dan weer een kei in de ‘flat pickin’style’ op de zes snaren. Het leek allemaal vanzelfsprekend, maar een grote dosis vakmanschap is onmiskenbaar nodig om zulke prestaties neer te zetten. 
De veelheid aan gebruikte instrumenten zorgde voor twee zeer diverse sets. Nu eens had de Americana de bovenhand, terwijl wanneer de oude snaarinstrumenten werden bovengehaald, de folk op het voorplan kwam. Hierbij droeg Olson zijn steentje bij door zijn mooie partijen op de Apallachian dulcimer. De daarbij horende prachtige vocale harmonieën, maakten dit optreden super genietbaar. De sets bevatten zowel ouder als nieuw werk. Uit hun eerste album noteerden wij o.a. het mooie ‘Running Circles’. ‘Spokeswoman of the Bright Sun’, de titeltrack uit hun recente productie, plaatste dit album dan weer in de spots.
Dit was een optreden dat nog lang zal bijblijven. Alleen jammer dat het publiek niet om een bisnummer vroeg. Niettemin was het weer maar eens genieten geblazen. Enige bemerking is, of dit nog te overtreffen valt. Maar Tom Coppers kennende, is hij daar nu al mee bezig.