|
13 februari 2018 |
Op de vooravond van Valentijn had Meskens een speciale ‘Meskens In Motown’ voorzien.
Een Valentijneditie, waarbij een aantal aanwezigen een verrassing te wachten stond. De zaal liep aardig vol en omstreeks 20h30 klonken de eerste tonen van de intro van een Motownvolle avond. Iedereen kent natuurlijk het woord ‘Motown’, maar waar komt het vandaan? Motown is de naam van een Amerikaans platenlabel, dat in 1959 werd opgericht door Berry Gordy Jr. in Detroit. De naam is een samentrekking van ‘Motor City’, de bijnaam voor Detroit, en het woord ‘town’. Zeker in de jaren zestig en zeventig was Motown meer dan een label. De muziek die er werd geproduceerd door Gordy, gelabeld als ‘The Sound Of Young America’, vormde de eerste basis voor de doorbraak van Afro-Amerikaanse populaire muziek naar een blank publiek. En dat het blanke publiek gek is van Motown bewees ‘Meskens In Motown’ . Na de eerste noten van ‘Baby Love / Where Did Our Love Go’ hoorde je dat Nathalie de lat hoog legde. Je kan géén vergelijking maken met Diana Ross , maar voor een Vlaamse zangeres moet ze voor niemand onderdoen. Met haar stem kan ze alle kanten uit. Moeiteloos bracht ze dan ook voor 100% de klank en de sfeer van Motown weer tot leven. Bij ‘Stop, In The Name Of Love’, werd het tempo wat opgetrokken en begon alles lekker te swingen. Zowel backing vocals, Judith Okon & Steve Kashala, als de 3 blazers hadden er zin in. Van de ene Motown hit naar de andere, het is voor Nathalie géén probleem . ‘You Can’t Hurry Love’, ‘My Guy’ , ‘Be My Baby’ volgden elkaar op. Nathalie is tevens een actrice, wat ze soms niet onder stoelen of banken schoof. Tijdens ‘Dancing In The Street’ en ‘It Takes Two’ ging het tempo nogmaals de hoogte in, waardoor het publiek niet meer kon stilzitten. |
Van Steve hadden we al gehoord dat zijn stem een beetje het midden houdt tussen die van Stevie Wonder en een jonge Michael Jackson, maar achtergrondzangeres Judith had tot hiertoe nog niet op het voorplan gestaan. We waren dan ook heel blij dat ze ook eens in de spots stond, want ook zij heeft een stem om u tegen te zeggen.
We mogen ook David Piedfort niet vergeten te vermelden. David is gitarist/backing vocalist bij The Scabs. Wanneer David zijn solo speelde, kwamen mijn haren recht. Ik sloot mijn ogen en voor een paar seconden waande ik me op een concert van The Dire Straits. ‘Ain’t No Mountain’ is één van mijn favoriete Motownsongs. Meskens bracht het zwoel en knap, maar hier en daar vond ik het net niet Motown genoeg. Een gevoel dat mij ook besloop tijdens de Stevie Wonder medley. Tijdens ‘Reach Out / Standing In The Shadows Of Love’ zat Meskens’ stem terug in Motown modus. Het kursaal werd één groot dansplein. Als Valentijncadeau had Nathalie onder 100 stoelen een speciale cd van ‘Meskens In Motown’ verstopt. 100 gelukkigen vonden deze dan ook onder hun stoeltje terug. 100 gelukkige mensen! ‘Meskens In Motown’ overtrof alle verwachtingen. Het was knap en geweldig, kortom in één woord GESLAAGD. De bisnummers, ‘I Heard It Trough The Grapevine’ en de ‘Motown medley’ waren de kers op de taart. Een regen van gouden confetti zorgde ervoor dat het dak eraf ging bij het publiek. Meskens bewees dat ze niet alleen een actrice is , maar tevens een zangeres van de bovenste plank. We hopen met zijn allen dat het niet blijft bij ‘Meskens In Motown’. Misschien waagt ze zich ooit aan een ‘Meskens In Disco’ . |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024