4 februari 2020
cc palethe, pelt

REPORT:stefan meekers
​FOTOS:  stefan meekers ©
           

MET DANK AAN: cc palethe & tom coppers
​Met ‘Suzanne’ en later ‘Eén Kopje Koffie’ kreeg de Nederlandse band VOF De Kunst internationale erkenning. Ter introductie schetste Nol Havens de carrière van de band. Die begon ergens op een flat in Tilburg, waar in 1983 de band opgericht werd. Met negen gingen ze naar de Kamer van Koophandel om VOF De Kunst op te richten. VOF is de afkorting voor ‘vennootschap onder firma’, waarvan het oprichten geen geld kostte. Het was crisis, werkloosheid stak de kop op en de jongens verloren hun banen. Met zijn allen trokken ze naar de Sociale Dienst om te vragen of ze, met behoud van hun uitkeringen, een bandje mochten opstarten. En dat mocht. Die uitkering hadden ze maar twee maanden nodig, want even later, in datzelfde jaar 1983, kwam ‘Suzanne’ uit, met het gekende gevolg. Het lot bracht hen dan tot het maken van kindermuziek en de heren werden, door de onlangs overleden Aart Staartjes van Sesamstraat, verzocht om een paar liedjes te brengen. Dat kreeg een vervolg in de samenwerking met Annie M.G. Schmidt, van wie de band de versjes op muziek zette. Inmiddels heeft VOF De Kunst, reeds 14 cds voor kinderen achter hun naam staan.
Zoals steeds was ook nu het café weer volledig uitverkocht. Zittend en zichzelf begeleidend op akoestische gitaren, staken Nol en kompaan Ferdi Lancee, gitarist bij VOF De Kunst, met ‘Oude Liefde’ van wal, gevolgd door ‘1001 Gemiste Kansen’, een nummer waarvan de titel voor zichzelf spreekt. Voor de gitaristen in het publiek vertelde Nol dat het in 1981 door Ferdi geschreven ‘Als Ze Lacht’ oorspronkelijk in C (do) werd geschreven. Nadien werd het in A (la) gespeeld en nu speelden de heren het in G (sol), wat natuurlijk laag is. Een prachtig nummer is ‘Is De Hemel Ver’, dat een wel heel persoonlijke betekenis heeft voor Nol. Immers in 1994 overleed zijn echtgenote en moest hij zorgen voor zijn kinderen van 5 en 7 jaar. Op een dag vroeg zijn zevenjarig zoontje hem “Papa, is de hemel ver?”. Later vertelde Nol het verhaal aan Frank Boeijen en samen schreven ze het nummer dat op Boeijens album ‘Het Land Van Belofte’ terecht kwam.
Die andere hit van VOF De Kunst was het door Erik van Muiswinkel geschreven ‘Eén Kopje Koffie’, dat in 1987 tot de toppers behoorde. Ook hier vertelde Nol een leuke anekdote over. Omwille van het zinnetje ‘ik ben een gebruiker’ boycotten NCRV en TROS aanvankelijk het nummer. Het succes zorgde ervoor dat de song uiteindelijk toch bij de TROS op radio en tv kwam. Het succes was zodanig dat Paul Shaffer, bandleider voor David Letterman, er een Engelstalige versie van maakte.
Verder noteerden wij nog ‘Onze Lievevrouwe plein’, ‘Strepen Op De Weg’ en ‘Hoop’, allen uit het album ‘2(013)’ van VOF De Kunst en ‘Retour Sneek’, ‘Buurman’ en ‘Reis Naar Oude Glorie’. Natuurlijk mocht de monsterhit, het door Ferdi geschreven, ‘Suzanne’ niet ontbreken op de setlist. Nol en Ferdi speelden het in een, door het publiek overtuigend meegezongen, iets snellere versie, wat meteen het einde van het optreden werd. Afsluiten met zo een dijk van een hit, vraagt natuurlijk om een bisnummer. Dat kwam er met ‘Omdat Het Niet Anders Kan’, een vorig jaar uitgebrachte single van de Belgische actrice en presentatrice Amaryllis Temmerman en Nol Havens, wat meteen het einde werd van het zoveelste geslaagde caféconcert.
Momenteel tourt VOF de Kunst met een theatervoorstelling 'Het Bloed Kruipt (waar het niet gaan kan)'  langs 40 theaters, alle info hierover vind je hier.