|
9 JUNI 2017 |
Vertical Divider
De inmiddels 67-jarige Roger Hodgson heeft nog niets van zijn muzikaal charisma ingeboet. Als legendarische stem –en samen met Rick Davies medeoprichter en songschrijver- van de superformatie Supertramp heeft deze Britse singer-songwriter niet alleen zijn stempel gedrukt op het geluid van de band, maar was hij ook invloedrijk voor heel wat diverse rock bands. Gedurende de tijd dat Roger lid was van het rockfenomeen Supertramp verkochten ze meer dan 60 miljoen albums. In 1983, en dit na veertien succesvolle jaren, verliet Hodgson de formatie om persoonlijke redenen. Na een periode van stilzwijgen toert Roger sinds 2004 opnieuw de wereld rond en bouwde gestaag aan zijn solocarrière. Het is blijkbaar ‘rush hour’ op vrijdagavond in en rond onze Brusselse hoofdstad. Tunnels en rijstroken staan barstensvol. Maar niet gejeremieerd, want na een klein uurtje rijden parkeren we onze auto vlotjes ergens rond het monument van de onbekende Soldaat aan de Congreskolom. De waakvlam houdt zoals steeds even onze aandacht. Het was haast alweer zeven jaar geleden dat we Roger Hodgson nog live aan het werk zagen. Toen speelde hij een uitstekende set op het Paleizenplein tijdens het Brussels Summer Festival ergens midden augustus. Twee jaar geleden moesten we dan noodgedwongen forfait geven in deze eigenste legendarische concertzaal. Maar niet getreurd want klokslag 19u00 openen de deuren van de Cirque Royal voor een nieuwe passage van Roger Hodgson. Het bordje ‘uitverkocht’ bengelt al enkele weken aan de voordeur. Een uurtje later begon Roger Hodgson dan aan zijn diptiek. Maar voor hij ook maar een eerste noot had aangewend kreeg de brave man al een staande ovatie. Het nummer ‘Take The Long Way Home’ is al jaren de vaste opener van zijn concerten. Openen met een van je grootste hits. Het is niet iedereen gegeven. Roger verwelkomt laconiek twee laatkomers en zegt dat ze het beste van de show al hadden gemist. Hij ruilde zijn synthesizer -met die klassieke Wurlitzer tune- meteen in voor zijn gitaar. De symfonische rocker ‘School’ was dan ook meteen een ongecomplexeerd nummer uit Supertramps derde studioalbum ‘Crime of the Century’. De onbedwongen sfeer werd verder gezet met de ballade ‘Love Is A Thousand Times’. En dat is dan weer een eerste nummer uit zijn soloplaat ‘Open The Door’. De bijna perfecte duplicatie van de studioversies bewijzen de draagkracht van Hodgson live performen. Net zoals in de song ‘Breakfast In America’. Hodgson geniet overduidelijk van zijn succes en slurpt van zijn thee. ‘Heel wat mensen vragen om diverse reden naar deze song, vertelt hij, en met een zekere tristesse in zijn breekbare stem tilt hij het nummer ‘Hide In Your Shell’ naar een andere dimensie. De song ‘Puppet Dance’ was evenwel een onverhoedse gedachteflits deze avond. De song gaat over een geliefde die hij heeft verloren en met zijn lange wapperende haren influenceert hij verder zijn sound. Net zoals in het akoestisch en folky ‘Along Came Mary’, met alweer een schitterende Aaron Macdonald op Northumbrian smallpipes. Roger weigert op een vriendelijke manier een biertje van twee dolgedraaide enthousiasteling net voor ‘Sister Moonshine’ en het haast naadloos aansluitende ‘The Logical Song’, een autobiografisch vertaallijn hoe het voelt om te worden aangepakt in een kostschool in de jaren ’60. |
Vertical Divider
De haast in iedere song prominent aanwezige multi-instrumentalist Aaron Macdonald, de uit Toronto, Canada afkomstige Kevin Adamson (piano/keyboards), David J. Carpenter (bass) en drummer Bryan Head zijn de perfecte aanvulling voor Hodgson’s tijdloze songs. Een korte pauze wordt het symfonisch begeesterde ‘Child Of Vision’ vrijwel meteen ingekleurd met een geweldige pianosolo van Adamson. Hodgson verweeft ook moeiteloos de emoties van zijn nummers rond zijn publiek. En met zijn pulserende toets strelingen op nummers als ‘Lord Is It Mine’ werd het zelfs even stil in de Cirque Royal. De klassiek epische uitvoering van ‘Dead and a Zoo’, over de zinswending of je als dier liever dood bent of verder leeft in een kooi in de zoo, heeft tekstueel zo’n draadkracht dat je wel even halthoudt bij Roger’s redenatie. Na deze bombastische jungle tunes blijft Hodgson even verweest achter met zijn 12-snarige akoestische gitaar voor het adembenemende ‘If Everyone Was Listening’. Een lange piano intro leidde ons naar het gevoelsmatige en hemels mooi opgebouwde ‘Only Because Of You’. En dat deed zelfs bij ondergetekende haast een traantje wegpinken. “And so we sail towards the dawn, Joining those who gently mourn for you…It's only because of you. Friends may come and friends may go…The only friend I need to know is you…..It's only because of you”….je zou voor minder! Een zeldzame keer omschoudert Hodgson zijn elektrische gitaar en bouwt een feestje met de progressieve rocksong ‘Had A Dream’ (Sleeping With The Enemy). Zijn fans waren op zijn aanraden al lang gaan staan. En na zijn wereldhit ‘Dreamer’ waren ze blijkbaar ook niet zinnens om nog terug gaan te zitten. Aaron Macdonald speelt zich met zijn saxofoon nog eens in de schijnwerpers en Roger vervolgt zijn lamento. Na het geënthousiasmeerde en luid meegezongen ‘Dreamer’ en de antithetisch afsluitende ‘Fool’s Overture’, dat werd overgoten met een diversiteit aan klanken en klokkenspielerei, was het na ruim twee uur tijd om afscheid te nemen. Roger Hodgson is na veertig jaar podiumervaring niet zo snel meer onder de indruk van de omstandigheden. Toch straalt hij samen met zijn bandleden nog heel wat podiumplezier uit. En uiteraard zou er nog een bisronde volgen. Met de wereldhits als ‘Give A Little Bit’, de openingssong uit het album ‘Even In The Quietest’ uit 1977, omarmt een charismatische Hodgson zijn publiek. En omdat het in Brussel toch nooit regent, tovert Roger Hodgson een zoveelste glimlach op het fieselemie van een uitgelaten menigte met een laatste douceur in de vorm van ‘It’s A Rain Again’. Roger Hodgson was alweer uitstekend bij stem en heeft nog niets van muzikale viriliteit ingeboet. Het Koninklijk Circus voelde alweer als de perfecte aanvulling voor zijn muzikale genialiteit. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024