donderdag 20 februari 2025​
MUZE-café, Heusden Zolder

Report: Sis Vanhoof
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: Move2Blues
Ooit was er een revival van zangeressen uit de bluescircuit van Chicago. Met namen als onder andere Big Time Sarah, Zora Young, Shirley Johnson, Graná Louise en ook Sharon Lewis behoort tot die categorie. Het was dan ook uitkijken naar deze bluesdiva in het Muzecafé van Heusden-Zolder. Maar één van de grote voorbeelden uit die Chicagoscene  was ongetwijfeld ‘Queen of the Blues’ Koko Taylor. In het Muzecafé kon Sharon Lewis als begeleiders rekenen op de bekende familie Özdemir (vader Erkan op bas en zijn zonen Kenan (gitaar) en Levent (drum), bijgestaan door hammondspeler Simon Oslender. Een band die al meermaals te gast was bij Move2Blues. Denken we maar aan hun passages als fullband en als begeleiders van onder andere Johnny Moeller en Memo Gonzalez.
Danny van Move2Blues was uitermate verheugd dat hij met de komst van Sharon Lewis voor het eerst in Zolder een dame op het podium mocht verwelkomen. Het was de band die na een tweetal vrij sterke openingsnummers de bijna 73-jarige dame in kwestie op het podium uitnodigde waar ze een mooie verwelkoming kreeg van het publiek. Ze begon al redelijk swingend met de ‘The Blues is my Business’, hét item voor haar waar het allemaal om draait. Je merkt dat ze toch nog wel behoorlijk klinkt qua stem. Die is nog vrij soepel en af en toe met een rauw randje.

Dansmoves
Het is dan ook genieten van ‘Don’t Try To Judge me’ uit haar meest recente album ‘Grown as Woman’(2016). Maar met de klassieker ‘Somebody have Mercy’ van Sam Cooke passeert ook een parel, ondersteund met uitstekende gitaarriffs. Ook Koko Taylor mag niet ontbreken met ‘Don’t Put your Hands On Me’. De sfeer zit er goed in en ondertussen maakt Sharon kennis met ‘Sandro’, kind aan huis en altijd in beweging op het balkon met zijn eigen dansmoves. Het matcht tussen hen en ze nodigt hem prompt uit op het podium. Het is onder meer genieten op de tonen van ‘Superstition’ om de set schitterend af te sluiten.
Ook nu begint de tweede set met een instrumentaaltje waarna Sharon uitpakt met het funky klinkende ‘Hell Yeah’, met een pluim voor de muzikanten. De stevige gitaarrifs, een pompende bas gekoppeld aan de strakke inventieve drumroffels en de fraaie hammondgeluiden van de talentvolle Simon Oslender.

Interactie
Ondertussen speelt Sharon haar bekende nummers, het fantastische  ‘Chicago Woman’ en het funky klinkende ‘The Real Deal’, titeltrack van haar album (2011). Ook zorgt ze voor heel wat interactie met het publiek met haar verhaaltjes over vroeger en praat ze ronduit over haar ziekte. Zo is er de ontmoeting met de gewaardeerde fotograaf Leo Gabriëls die haar nog foto’s toonde van enkele decennia geleden op het befaamde Chicago Blues Festival. Tussendoor is er nog wat muziek te horen en roept ze ‘Sandro’ terug op het podium op de tonen van het schitterende ‘Don’t try to Judge me’. Ze sluit af met het pakkende ‘Angel’, een nummer dat verwijst naar haar beschermengel. Zo kwam er een einde aan een gedenkwaardig optreden van Sharon Lewis en haar uitstekende begeleiders.
​
Het volgende optreden is op woensdag 19 maart met de komst van Saron Crenshaw, zanger-gitarist uit New York.