31 oktober 2021
The Max, Heusden-Zolder

Report: Marino Serdons
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: SINNER'S DAY
Zouden zondaars altijd gestraft worden? Het lijkt er op dat de duivel zich in de oude mijngebouwen van Zolder genesteld had en de weergoden opriep tot actie.
De tweede dag van Sinner’s Day nam nochtans al snel een vlotte start met behulp van de ludieke presentator Stijn Meuris. Enkele concerten lieten een onuitwisbare indruk achter. Zo brachten de Gentenaren van A Split Second een imponerende set met EBM. In de jaren tachtig sloegen ze nog op de new wave en industrial trom, nu dreigende en ritmisch onweerstaanbare beats. ‘Backlash’ en ‘The Colosseum Crash’ konden echt wel bekoren.
Aansluitend betrad And Also The Trees het podium. De Engelse post-punkers startten met een minutenlang spervuur op gitaar. Bouwden de spanning op en bestookte de zaal met poëtische spoken word. Ondertussen zwelden de bassen en versnelde het ritme…een intro van 10 minuten, jawel. Helemaal leuk werd het met de song ‘Shaletown’ waarin een klarinet de folkinvloeden beklemtoonde op een stuwend ritme. Het deed even denken aan een mix van Nick Cave met Sun Kill Moon. En wie doet hun dat na…jazzakkoorden gebruiken in lyrische post-punk! Sterk werk!
En toen viel de regen met bakken uit de lucht, kreeg de wind vrij spel in het industriële gebouw met electriciteitspannes tot gevolg. Een waterige kink in de kabel voor de timing. Erger nog, Enzo Kreft moest zijn concert lange tijd onderbreken omdat het geluid was weggevallen. Even later meldde Stijn Meuris dat tot overmaat van ramp het materiaal van Diary Of Dreams verzopen was waardoor de Duitsers forfait moesten geven. Troost, de timing kwam hiermee terug op schema. Het publiek had alle begrip voor de situatie en de organisatie deed er alles aan om de schade te beperken.
De sfeer werd even later terug opgebouwd door de elektrosounds van Enzo Kreft. En met de energieke post-punk set van de Antwerpenaren A Slice Of Life kon het Sinner’s feest een nieuwe adem vinden. ​
De Oostendenaren van Your Life On Hold, een zeskoppige band waarvan 3 gitaristen, brachten nog meer sfeer met hun gothic getinte songs. Opvallend ook de verschillende groepjes Duitsers onder het publiek. Speciaal afgezakt naar Zolder voor Diary of Dreams natuurlijk en de synths van het Zweedse trio Covenant. Vergelijk hen een beetje met The Human League in de diepere lagere registers en eveneens evoluerend naar Electronic Body Music. Die trend is dus niet te stuiten. Hun bass-dance ritme werd halverwege onderbroken door mindfucking psych sounds…wat toch enorm in de smaak viel …om vervolgens weer de gekende beats uit hun keyboards te vingeren. Zanger Eskil Simonsson viel naar het einde zelfs op de knieën om zijn dankbaarheid te tonen. Nooit vertoond!
Misten we allemaal even de echte eighties, wel dan kwam Funeral Dress wel even de boel op stelten zetten met scanderende punksongs op speed, mét verplichte hanenkam. Dixit zanger Dirk Peeters: “Alle flikken zijn smeerlappen”….zouden ze het zelf geloven? Publiek jumpte helemaal uit de bol.
Headliner van die avond, Gary Numan, bewees meermaals voortrekker geweest te zijn met Tubeway Army. Nu ook opgeschoven van pure new wave richting EBM. Zijn oude hits had ie bass driven gepimpt en zelf was hij de spastische bewegingen aan de micro nog niet verleerd. Strakke arrangementen in een perfecte uitvoering, overdonderend energetisch en knallend in elke vezel. Wow!
Ondanks de onvoorspelbare akkefietjes en de oprukkende koude in het mijngebouw op deze tweede Sinner’s dag bleef de concertvoldoening overeind. Met dank aan de kordate organisatie.

​