|
vrijdag 18 november 2022 Het Depot, Leuven Report: Philip Verhaege Foto's: Philip Verhaege © Met dank aan: Het Depot |
Sinds de jaren '80 is Soul Asylum een van de meest inspirerende en hardwerkende bands in de rockscene. Ze worden geprezen om hun rauwe, maar impliciete conjunctie van punk en energetisch gitaar gedreven songs die modificeren met enige agressiviteit en authenticiteit.
Aanvankelijk bekend als Loud Fast Rules, werd de band opgericht in Minneapolis, MN toen frontman Dave Pirner nog op de middelbare school zat. Maar al even snel werden ze onderdeel van de gevierde Minneapolis’ rockscene, en dit samen met cohorten als voormalig labelgenoten The Replacements en Hüsker Dü. Na bijna tien jaar zwoegen in de Indiewereld brak Soul Asylum in 1992 door met het commercieel en dubbel platina bekroonde album ‘Grave Dancers Union’ en de million seller ‘Runaway Train’. Maar voor het zover was mocht Sherman, het muzikale alter ego voor Steven Bossuyt, zich aan ons voorstellen. Hij was in zijn jonge jaren lid van de indiepop band Cream & Spices en werkt nu al even hard aan een solocarrière. Misschien kennen sommigen onder ons hem als Pieter Van Asten uit de jeugdserie Spring van Studio 100. Steven woonde een tijdje in Londen en zijn single ‘On Your Side’ uit 2009 stond ooit op de playlist van BBC2. Het werd destijds ook opgepikt door StuBru. In 2015 verschijnt dan de EP ‘White City’, de opvolger van het drie jaar eerder verschenen debuutalbum ‘Rise’, in een productie van Goose bassist Tom Coghe, met wie hij samen ook in de formatie Cream & Spices zat. Drie jaar later duikt Steven opnieuw de studio in voor de opnamen voor de EP ‘Parts’ en registreerde een drietal singles in 2020. Zijn nieuwe album ‘Perseverance of the foolhardy’ verschijnt op vrijdag 18 november via Josbozz/Sony Music Belgium. Samen met zijn akoestische gitaar pikt Sherman ons in Het Depot vrijwel meteen bij het nekvel. Ingetogen en akoestische songs als ‘The Best Of Us’ en de folky ballade ‘These Are The Days’ accordeerden de set. En het ging een versnelling hoger met het opwindende ‘Make It Without You’. De afsluitende lovesong ‘Pages’ met zijn diepzinnige lyrics en simplistisch refrein was een leuke meezinger. Sherman blinkt uit in al zijn eenvoud! Soul Asylum, de Grammy bekroonde band, toert anno 2022 en verkent zijn verdere horizonten met het album ‘Hurry Up And Wait’, de langverwachte opvolger van 'Change of Fortune' uit 2016. Een sjofel kwartet ex-punks was klaar om het Leuvense Depot te omarmen. Dave Pirner fluctueert tussen akoestische en elektrische gitaar wat de ruwe showcase enige contemplatie geeft. Hard rockend, punk en garagerock beïnvloede songs en enkele commerciële nummers kleuren de setlist. Dave wordt begeleidt door de talentrijke ritmesectie met gitarist Ryan Smith, bassist Winston Roye én voormalig Prince-drummer Michael Bland. |
De opwindende garagerocker ‘Somebody To Shove’ was de perfecte opener. Het meerstemmige ‘Got It Pretty Good’, uit hun twaalfde studioalbum ‘Hurry Up And Wait’ klonk hier eerder als een Britse seventies punkrocker met zijn drumfill intro. En dat contrasteerde met de akoestische slowblues ‘Misery’, de powerballade ‘Shut Down’, dat een eerbetoon was aan de Oekraïnese bevolking én de garagerocker ‘Little Too Clean’, dat gedijt op die elektrische gitaarriffs van Smith. Van de twingitaartunes uit het ontroerende en progressieve ‘Black Gold’ ging het naar tedere en weemoedige ‘Bittersweetheart’ en de poprocker ‘Lately’.
Het melancholische ‘Oxygen’ uit de langspeler ‘The Silver Lining’ uit 2006 contrasteerde dan weer met de warme en grommende gitaarsound van ‘Easy Street’. Pirner schoudert graag zijn akoestische gitaar voor ‘Homesick’ en ‘Without Trace’. De smashhit en goosebump song ‘Runaway Train’ blijft een slijpende akoestische ballade over liefde en verlies, net zoals ‘Made To Broken’, met zijn klassieke Soul Asylum feeling en die spijkerende riffs en suggestieve gitaarsolo's. Het hese stemstrot van Dave Pirner leent zich ook voor het punkgevoelige ‘Freak’, net zoals ook in het meerstemmige én heerlijk slepend gitaarduel tussen Smith en Pirner in het country en punkgevoelige ‘Made To Be Broken’. Een zoveelste culminatiepunt. De explosieve grungerocker ‘Just Like Anyone’, met zijn klassieke rockriffs was rechtschapen afsluiter. Het folk en country extatische ‘Never Really Been’ uit 1986, met zijn verschuiving in klankleur naar elektrische softrock én het ambivalente ‘April Fools’ bezorgen ons haast nog een whiplash in de bisronde. Soul Asylum is uiteraard niet meer de band die ze vroeger waren. Singer-songwriter Dave Pirner is het enige originele overgebleven bandlid van de authentieke line-up na 36 jaar én hun debuutalbum. Maar de muzikale begeestering en energieke potentie is nog steeds. Het Depot was bijwijlen een seismische alteratie. Soul Asylum, groots maar o’ zo benaderbaar… Knap! |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025