23 APRIL 2019
AB, BRUSSEL

Report: philip verhaege
​fOTOS: PHILIP VERHAEGE

Met dank aan: Gracia Live & AB, Brussel
Derek Trucks en zijn wettelijke wederhelft Susan Tedeschi waren in de Brusselse AB met hun ‘Weels Of Soul Euro Tour’.  Het muzikale echtpaar kwam tevens ook hun vierde studioalbum ‘Signs’ voorstellen. Het album werd opgenomen in de Swamp Raga Studios, de home-studio van de familie Trucks in Jacksonville, Florida.
 
Zangeres/gitarist Susan Tedeschi komt uit Boston, Massachutts en maakte haar publieke debuut op zes jarige leeftijd in een Broadway musical. Al snel werd een jonge Susan betoverd door de platencollectie van haar ouders en ontdekte zo de sound van Mississippi John Hurt en Lightnin’ Hopkins. Derek Truck is de neef van drummer Butch Trucks, oprichter van The Allman Brothers Band. Hij  komt uit Jacksonville, Florida en werd al vrij vroeg geënthousiasmeerd door de gitaarsound. Al even snel werd Derek omgedoopt tot een wonderkind op slide gitaar.
Op zijn 13de  jamde hij met Buddy Guy en ging op tournee met de band Thunderhawk. Amper zeven jaar later vormde hij The Derek Trucks Band, performde met Bob Dylan, Joe Walsh en Stephen Stills en werd in ’99 formeel lid van The Allman Brothers Band.
 
Het echtpaar Tedeschi- Trucks ontmoette elkaar in datzelfde gezegende  jaar  in New Orleans. Susan speelde toen de openingsacts voor, jawel…. The Allman Brothers. In december 2001 trouwde het paar. Zeven jaar geleden kondigden Susan en Derek een hiaat aan voor hun solo carrières en vormden de super formatie Tedeschi Trucks Band. Hun debuutalbum ‘Revelator’ uit 2011 was meteen goed voor een Grammy Award voor ‘Best Blues Album’.
 
In een solide sets nam het 12-koppige ensemble hun publiek mee op een muzikale reis doorheen verschillende muzikale sub genres. Naast gitarist Derek Trucks en Susan Tedeschi (gitaar, vocals) vinden we met drummers/percussionisten Tyler Greenwell en J.J. Johnson, Tim Lefebvre (bas), Mike Mattison, Mark Rivers  en Alecia Chakour (harmony vocals), Kebbi Williams (saxofoon), Elizabeth Lea (trombone) en trompettist Ephraim Owens een superstrakke ritmesectie. Wijlen keyboardspeler Kofi Burdridge, die overleed op 15  februari 2019 en 20-jaar bandlid was bij TTB, werd vervangen door Gabe Dixon.
 
Het podium in de AB was dus  ruim gevuld. Derek en Susan laten heel wat ruimte aan de bandleden tot soleren, wat het haast uitdraait op een gezellige jamsessie. Openen deden ze met het gezellige ‘Shame’. De sfeer zat vrijwel meteen raak, een big band gevoel werd gecreëerd en haast naadloos werden ‘High & Mighty’, een bluesy nummer met een Allman Bros.-gevoel én ‘Do I Look Worried’ met elkaar verweven. Bij Willie Nelson haalde TTB de zwoele countryballade ‘Somebody Pick Up My Pieces’ van onder het stof.  
 
Vocalist Mike Mattison mocht zijn ruwe stembanden verlenen aan Bob Dylan’s ‘Down In The Floor’. Het hypnotiserende  nummer gaf Tedeschi meteen de kans om een knappe gitaarsolo uit haar vingerzettingen te puren op haar Gibson Les Paul. De Tedeschi Trucks alliantie zet het Southern Rock expansionisme verder met het funky riff overgoten ‘Don’t Know What It Means’, dat finaal werd omsluierd met opwindende jazzy saxtunes. De instigerende soulgroove met zijn messing-accenten, aangedreven door Susan accelererende zang en het geweldige slidewerk van Trucks, waren ook considerabel in het gospel begeesterde ‘Sweet Inspiration’, origineel van Spooner Oldham. Het nummer groeide langzaam uit tot een duet tussen Madison en Tedeshi.
 
Een haast simultane drumsolo resulteerde naar het handgeklap begeleidde ‘Let Me Get By’, de titeltrack van het gelijknamig album uit 2016. En ook de speelse interactie tussen Gabe Dixon’s orgelvirtuositeit en Trucks’ slidegitaar in ‘Laugh About It’ werden gesmaakt door een exorbitant geworden fanbase. Tijdens de zeldzame slow burning blues ‘When Will I Begin’ werd het plots aardig stil in de AB. In aangenaam contrast stond dan weer het zeer uitgesponnen en heavy geperformde ‘Part Of Me’. Derek’s oosters-getint gitaar interludium werd ingevolgd door een free jazzy uitlopende saxofoonpartij. Het bleek het perfecte opus voor het spirituele ‘Midnight In Harlem’ én het afsluitende ‘I Want More’, dat werd in-gesouffleerd door Santana’s ‘Soul Sacrifice’. Heel wat nummers waren vanavond haast muzikale improviserende thema’s die werden ingekleurd met hemels mooie harmonieën. En daar zal de bescheidenheid van Derek Trucks niet vreemd aan zijn.
 
Met een opwindend sound dat Southern Rock, R & B, gospel en vele tinten van de blues relateert brachten TTB nog een laatste bisnummer. Tijdens Joe Cocker’s ‘Space Captain’ daagde Trucks trombonist Elizabeth Lea uit voor enkele speelse en accorderende solo’s. Het epicentrum in hun shows ligt uiteraard op Susan Tedeschi’s vocaliteit - haar vocaal vermogen om rock, blues en soul te kanaliseren is verbluffend-  en Derek Trucks’ genuanceerde en subtiele slidegitaar.
The Tedeschi Trucks Band is dan ook een van de beste live bands in de hedendaagse bluesscene. Ook Susan blijft er weliswaar ‘cool’ onder. Verder dan een ‘Thank you and bye bye’ kwam ze vanavond niet!