|
woensdag 10 januari 2024 Cultuurcentrum Palethe, Pelt Report: Marino Serdons Foto's: Stefan Meekers © Met dank aan: CC Palethe |
‘Huge shoes to fill’ voor Patrick Riguelle, Jan Hautekiet en 6 andere Vlaamse topartiesten. Ze bestegen hun instrumenten, overzagen de volgelopen Palethe en overwonnen in 100 minuten het iets oudere publiek in gracieuze stijl.
Met muziek van Lou Reed en zijn Velvet Underground kon de avond alleen maar uitmonden in enthousiasme, dachten wij. Terecht zo bleek. Toen 10 jaar geleden Lou Reed overleed stond het in de sterren geschreven dat zijn songs nog door menige muzikant zou vertolkt worden. Waren de eerste jaren van zijn muzikale carrière nog een samenraapsel van rock ’n roll en free jazz, zijn experimenteel karkakter kreeg vorm en mondde uit in pure avant-garde. Samen met John Cale richtte hij naderhand de legendarische band Velvet Underground op, met Maureen Tucker op slagwerk en even later op aanraden van Andy Warhol de Berlijnse would-be zangeres Nico. Lou Reed overleed in 2013 en liet een omvangrijk en indrukwekkend oeuvre achter. Dat deze tribute band zich bediende van 4 gitaristen + bassist Axl Peleman, drummer Ron Reuman, toetsenist Jan Hautekiet en de violiste/celliste Seraphine Stragier, liet natuurlijk het beste vermoeden. Dit zou geen plagiaatconcert worden, doch een eigen invulling van bekende en minder bekende songs. Het begon al heel sterk met ‘Sweet Jane’ als intro waarin onmiddellijk het talent van Bjorn Eriksson (ja de gitarist/composer van The Broken Circle Breakdown en zijn band met vrouwtje Eriksson-Delcroix) van het podium spatte. Naadloos ging het over naar ‘Waiting For The Man’. Een nummer uit het debuut van Velvet Underground, de ‘peeling banana’ lp. En dan merkte het publiek dat het een overwegend rustige avond zou kunnen worden met een aantal emotionele en zeer intieme songs die het schrijverstalent van Lou Reed in de verf zetten. De band putte trouwens uit de hele discografie van V.U. en Lou Reed’s solo albums met songs uit o.a. de lp’s Loaded, Coney Island, Transformer, Mistrial. Love songs en doch ook de magistrale ophitsende rocker ‘White Light White Heat’. Die-hard kenners zullen zeker het album Berlin in hun collectie hebben en kon dan ook niet ontbreken met songs als ‘Man Of Good Fortune’ en ‘Caroline Says’. |
Toch even vermelden dat er twee sterartiesten op het podium stonden, met name Bjorn Eriksson en Seraphine Stragier. Met bewonderenswaardige bescheidenheid streelde Seraphine haar vingertoppen gracieus over de harp (‘Crazy Feeling’), de strijkstok emotioneel over de viool (‘Can’t Stand It’) of liet ze de cello gevaarlijk brommen (‘Satellite of Love’). Helemaal uitmuntend durfde ze ook een zangpartituur van de legendarische V.U. zangeres Nico vertolken en zong ze ‘Femme Fatale’ alsof het op haar lijf geschreven was.
Telkenmale verbaasde ook Bjorn Eriksson die energiek zijn gitaren aansloeg en er niet voor terugdeinsde om een viool te hanteren, zijn strijkstok te laten vallen en Axl Peleman uit zijn concentratie te halen tijdens zijn enige song ‘Walk On The Wild Site’. Wat die overigens knap opving en hierdoor zijn podiumsterkte niet alleen op de bassnaren bevestigde. De zangpartijden werden verdeeld tussen de vier gitaristen. Patrick Riguelle die realistische emotie in zijn songs legde, zoals in het breekbare ‘Sunday Morning’ en ‘Venus In Furs’. Piet De Pessemier die naast de zang in het bedwelmende ‘The Bed’ , ook af en toe de lead gitaar overnam van Bjorn Eriksson. Terwijl Guy Swinnen schitterde in zijn versie van ‘Man of Good Fortune’ in een strakke begeleiding en het overbekende ‘Vicious’. Minder bekend en toch uitverkoren was het nummer ‘Waves Of Fear’, een punksong met veel tempowissels. Gedurfde keuze van Patrick Riguelle, wiens stem nogal belegen klonk die avond maar hier helemaal uit de bol ging. En even later waren de 100 minuten voorbij gevlogen en nam de Lou Reed Tribute Band afscheid met een mooie ‘tutti’- versie van de wereldhit ‘Perfect Day’. Pass Thru Fire was een prachtig concert waarin de imperfectie perfect werd opgevangen, met een staande ovatie van o.a. Rick De Leeuw en voltallige zaal tot gevolg. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024