10 januari 2019
CC Palethe, pelt


REPORT: LAMBERT SMITS
​FOTOS:  LAMBERT SMITS ©


MET DANK AAN: CC PALETHE EN TOM COPPERS
​Tributebands zijn heden ten dage te bewonderen in de meest uiteenlopende muzikale genres. Men neme een artiest of groep waarvan het grote publiek de hits uit het hoofd kent en men probeert die zo feilloos mogelijk te coveren. Soms lukt dat perfect en soms……..! Vaak staat men er echter niet bij stil dat het succes van een nummer verder gaat dan de artiest die het serveert. Daar brengen The Philvettes & The Spectororchestra verandering in. Zoals de naam reeds doet vermoeden, brengt deze band een eerbetoon aan klankentovenaar en producer Phil Spector. De opnamestudio was Phil’s geliefkoosd speelterrein. Hij nam meerdere instrumentpartijen over mekaar op, overgoot het geheel vaak met een heus strijkorkest, terwijl een op het eerste gehoor rammelende percussie voor de soliede basis zorgde. Aan deze door hem gecreëerde sound, omschreven als de ‘Wall Of Sound’, was geen ontkomen aan. Het klonk nieuw, overweldigend, majestueus en was goed voor heel wat hits. Deze hits, die gezongen werden door uit 3 of 4 meiden bestaande ‘girl groups’ domineerden de hitparades in de sixties. De in eerste instantie niemendalletjes van liedjes over tienerliefdes en de daarbij horende gebroken harten, werden door Spector’s techniek monsterhits. The Ronettes, The Chiffons, The Supremes, The Shirelles, Martha Reeves & The Vandellas, The Crystals en tal van anderen werden beroemd door de Spectorsound. Beroemd mochten ze wel woorden, maar de grote winnaar was natuurlijk Phil, die er schatrijk door werd. De meisjes van de groepjes waren namelijk inwisselbaar naar gelang de eisen van Spector en de platenbonzen. ​En laat het nu net onze eigen The Philvettes & The Spectororchestra zijn die de gloriejaren van de Spectorsound doen herleven. Zoals reeds aangegeven, werd de overweldigende sound destijds in de studio gecreëerd.
Om dit live te evenaren, schiet een normale bandbezetting hopeloos tekort. Er stonden dan ook maar liefst 12 mensen op het podium in Palethe. Twaalf muzikanten, waaronder twee drummers, twee gitaristen en vier zangeressen bezorgden de bezoekers een fantastische show. Op videobeelden schetste ‘Nieuwe Snaar’ man Jan De Smet de figuur Phil Spector, waarna de zangeressen in passende fonkelende outfit de avond op gang trokken. Er was echter niet alleen aan de outfit gedacht, want ook de zo bekende danspasjes waren van de partij. Het publiek genoot met volle teugen van de in het collectief geheugen opgeslagen nummers. ‘Be My Baby’, ‘One Fine Day’ inclusief saxsolo, ‘I Can’t Help Myself’, ‘Nowhere To Run’, ‘To Know Him Is To Love Him’, ‘Mister Postman’, ‘Jimmy Mack’, ‘Will You Still Love Me Tomorrow’, ‘The Leader Of The Pack’, ‘He’s So Fine’, ‘Stop In The Name Of Love’, ‘Heatwave’, ‘The Locomotion’ en zo kunnen we nog wel enkele regels vullen, gingen er als zoete broodjes in. De sfeer kreeg nog een serieuze boost tijdens ‘Twist & Shout’, ‘Dancing In The Streets’ en ‘River Deep, Mountain High’, waarbij hier en daar danspasjes te bespeuren vielen. Uiteraard ontbrak ook ‘Da Doo Ron Ron’ van The Crystals niet op de playlist.
Cultuurfunctionaris Tom Coppers heeft het publiek weer een formidabele nostalgische avond bezorgd. Met The Philvettes & The Spectororchestra is een hoge dosis ambiance verzekerd. Daar was Palethe getuige van!