Support act: Red Zebra

25 oktober 2019
ab, Brussel


report: philip verhaege
​FOTOS:  PHILIP VERHAEGE ©
           

MET DANK AAN: ab brussel
Met The Psychedelic Furs en Red Zebra -als support act- had de Brusselse AB wel twee kleppers van formaat weten te strikken. In 1980 behaalde Red Zebra de finale van Humo’s Rock Rally en was de mini-lp ‘Bastogne’ een mijlpaal in de Belpop. Wat volgde bleek zowaar nog mooier, én met de succesvolle plaat ‘Maquis’ uit 1983 spijkerende de band iets tijdloos neer. Red Zebra stond ooit in het voorprogramma van Fischer-Z, The Undertones, The Sound, The Cure, Simple Minds, Killing Joke en The Sisters Of Mercy. Vanavond deden ze dat dus voor de Britse The Psychedelic Furs…!
 
Onze nationale trots Red Zebra, de band rond spilfiguur Peter Slabbynck, mocht het spreekwoordelijk vuur aan de lont stekken. Samen met gitaristen Frits Standaert, Peter Maertens, drummer Johan Isselée en bassist Sam Claeys enthousiasmeert hij vrijwel meteen de AB. Met een ijzersterke livereputatie en enkele nummers die inmiddels klassiekers zijn geworden, heeft de band zijn plekje wel verdiende in de Belgische (post)punkscene. En de magie van de AB sloeg blijkbaar ook over op Red Zebra. Ze maken meteen een statement en geven een maatschappelijke boodschap mee met het heavy ‘Agent Orange’, een coversong van Sky Patrol dat ook prijkte op de plaat ‘Live Front of A Nation’ uit 2008. Haast naadloos jagen ze ook ‘TV Activity’ door de woofers. Peter is gehuld in een Uncle Sam hat en een zware militaristisch uitziende lange overjas.
Het is zijn handelsmerk, net zoals zijn haast hyper kinetisch toelijkende danspassen. En die zetten meteen aan tot enige moves bij zijn fans.
 
Van het punk gevoelige ‘The Ultimate Stranger’ ging het gezwind naar ‘Shadow Of Doubt’ waarin enkele ‘This Is Not A Love Song’ replieken van Public Image Limited werden ingeweven. Negendertig jaar geleden speelde Red Zebra in de AB, en ook toen speelde we dit nummer repliceerde Peter Slabbynck. En dan hebben het uiteraard over hun “signature song”
‘I Can’t Live In A Living Room’, met zijn representatieve hypnotiserende gitaarriffs. Plots zagen we een enkeling een poging wagen tot stagediven, maar of hij veilig geland is moeten we jullie helaas onthouden.  Maar het bleef bij één dappere poging! De song ‘I’m Falling Apart’ werd dan weer ingegoten met een strakke drumintro en converserende gitaarriffs. Peter tovert een banaan tevoorschijn en zet het crazy ‘Man Comes From Ape’ uit 1981 in de steigers. Het afsluitende ‘Winning’, origineel van The Sound, was ook hier een emotioneel eerbetoon aan Adrian Borland. De frontman van de band die zichzelf van het leven beroofde in 1991. Red Zebra was vanavond meer dan nostalgie alleen! 
 
 
De Londense band The Psychedelic Furs, dat werd opgericht in 1977 door de broers Richard en Tim Butler, katapulteren ons terug naar het vorige decennium en de eighties. De bandnaam is geïnspireerd door de Velvet Underground song ‘Venus In Furs’ uit 1966. De Engelse band, die werd gebreideld in die jaren ’80, nadat het nummer ‘Pretty in Pink’ werd gebruikt door John Hughes in de gelijknamige film, staat voor het eerst in de Brusselse muziektempel.

 

 
Het laatste album met originele nummers dateert alweer uit 1991. Maar de set klonk daarom vanavond niet minder gevarieerd. The Furs hebben onlangs een nieuwe platencontract getekend. Het eerste album van de groep in dertig jaar zal in het voorjaar van 2020 worden uitgebracht. Deze herfsttournee brengt hun via het Verenigd Koninkrijk naar continentaal Europa. Onder leiding van vocalist Richard Butler en zijn broer Tim op bas, presenteerde de band een energieke set nummers die het grootste deel van zijn carrière bestrijken.

​Met het succesvolle ‘Dumb Waiters’ begon een performance van hits. Ze hadden  ‘Mr. Jones’ uit de release ‘Talk Talk Talk ‘ uit 1981 en het iconische ‘Love My Way’ uit de plaat ‘All of This and Nothing’ als finale songs kunnen houden, maar die zaten al vrij vroeg in de set. Laat het ons houden op een preventief voorsmaakje van wat nog moest en zou komen.  The Psychedelic Furs begrijpen de complexe dualiteit en ook het sexy spijkerende en synthesizer begeesterde  ‘Love My Way’ kon ons bekoren. ‘There’s A World Outside’ werd ingekleurd door de knappe saxofoon arrangementen van Mars Williams, die in heel wat songs prominent aanwezig is, én het strakke drumwerk van Paul Garisto. Dit alles was de voorloper voor de millionseller ‘The Ghost In You’. Het nummer kroonde zichzelf tot #59 in de US Billboard Hot 100 in 1984. Wat volgde was zowaar nog mooier. Butler is goed bij stem, maar verder dan een smakelijk lachje en een ‘Thank You’ komt hij vanavond niet. But who cares.. the show must go on, en van het knap gecomponeerde  ‘Like A Stranger’ en ‘Sister Europe’, uit het zelf-titelende debuutalbum, ging het gezwind naar ‘Heaven’.  Goosebumps omsluieren ons van bij het eerst scheppend refrein en Richard’s vocalen werden overstemt door een meebrullende fanbase.  Het chorus blijf wel heel lang in je hoofd rondtollen, en laat dit nu net enkele voor de grootste hits zijn weggelegd.
 
Het nummer ‘All That Money Wants’ was alweer een heerlijk en poëtische openbaringen dat werd ingekleurd met Rich Good’s opwindende gitaarriffs. De psychedelische rocker ‘Into You Like A Train’ en het nieuwe nummer ‘The Boy That Invented Rock & Roll’ klonken robuust en barsten van energie. Vooral die laatste song werd overgoten door Amanda Kramer’s synthesizertunes en Roger Morris’ gitaarglorificatie. En dan kwam ‘Pretty In Pink’, hun commerciële hoogtepunt. Het glinsterende en new-wave geënthousiasmeerde ‘President Gas’ en de zeldzame ballade ‘Sleep Comes Down’, beide uit de release ‘Forever Now’, spijkerden zich een weg doorheen een dolle AB. Met de nostalgische synthesizerpopsong ‘Heartbreak Beat’ kwam een einde aan de set. Na het traditionele en haast klierende ‘we want more’ brachten The Furs een uitgesponnen rockversie van ‘India’, dat zowaar uitgroeide tot een glorieuze climax. India, India. You're my love song! Thanks guys…
​​