zondag 23 februari 2025 
Cultuurcentrum, Leopoldsburg

Report: Stefan Meekers
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: Cultuurcentrum, Leopoldsburg
Vanavond in Leopoldsburg betrad Josephine Pee vol energie en emotie het podium, gehuld in de geest van de iconische Tina Turner. Al meer dan zeven jaar brengt Pee een eerbetoon aan de legendarische zangeres, begeleid door een formidabele groep Zwitserse muzikanten bacing vocals en de dynamische Provocation Dancers. Wat volgde was een show die verder ging dan imitatie; het was een pure vertolking van gevoel en ziel. Van tedere fluisteringen tot rauwe bluesklanken en krachtige uithalen, Pee wist de essentie van Tina’s stemgeluid feilloos over te brengen en raakte hiermee het publiek.

De show vanavond is een muzikale reis die het publiek meenam door de rijke erfenis van Tina Turner. De avond werd spectaculair geopend met ‘We Don’t Need Another Hero’ het soundtrack nummer voor de Mad Max film ‘Beyond Thunderdome’ , waarmee Josephine Pee het publiek direct in de juiste sfeer bracht. Vanaf dat moment volgde een indrukwekkende setlist waarin zowel haar grootste hits als minder bekende parels aan bod kwamen.

Van het opzwepende ‘Simply The Best’ tot de emotionele lading van ‘What’s Love Got To Do With It’ en de vurige energie van ‘Disco Inferno’, elk nummer bracht een uniek verhaal en een ander facet van Tina’s veelzijdige carrière tot leven. ‘Undercover For The Blues’ zorgde voor een diepgevoelde melancholie, die de veelzijdigheid en het emotionele bereik van het concert extra benadrukte. Als afsluiter van het eerste deel ‘Nutbush City Limits’ een semi-autobiografisch lied geschreven door Tina Turner dat haar landelijke geboorteplaats herdenkt liet het publiek uitbundig meeklappen. Elk moment, van ingetogen ballades tot explosieve rocknummers, was een meeslepende ervaring die het publiek volledig in de magie van de muziek onderdompelde.
​Na een korte pauze zette Josephine Pee de show verder, gehuld in een gouden mantel met ‘GoldenEye’ vanuit de zaal, het thema lied geschreven door  Bono and the Edge van U2 voor de gelijknamige Bond film uit 1995, gevolgd door het zwoele ‘Steamy Windows’. We noteerden nog ‘Typical Male’ en ‘Private Dancer’ waarbij de dames van Provocation Dancers een sensuele stoelendans mochten opvoeren, de avond werd vervolgens afgesloten met een meeslepende uitvoering van I ‘Can't Stand The Rain’ origineel van Ann Peebles die deze song uitbracht in 1973.  Josephine Pee wist het publiek te verrassen met dynamische uitvoeringen, waarbij haar indrukwekkende stem en de perfecte instrumentale begeleiding elke noot tot leven brachten. Het concert eindigde in een opzwepende climax met het ultieme ‘Proud Mary’ origineel van CCR maar in 1971 uitgebracht door toen nog Ike & Tina Turner waarbij het publiek uit volle borst meezong
De combinatie van Pee’s indrukwekkende vocale bereik, de onberispelijke instrumentale begeleiding en de bruisende choreografieën maakte het concert tot een sensatie voor alle zintuigen. Dit was niet zomaar een hommage; het was een viering van een muzikale erfenis, een eerbetoon aan een vrouw die muziekgeschiedenis schreef en wiens invloed onuitwisbaar blijft.
​
Kortom, het was een avond vol vuur, passie een gedenkwaardige ode aan de ongeëvenaarde Tina Turner.