10 november 2021
Den Hemel, Scherpenheuvel - Zichem

Report: Sis Van Hoof
Report: Stefan Meekers
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: Living 29 en Den Huibbe
Walter Cuyvers is de oudste drummer van het land en aan stoppen weigert hij te denken: ‘Laat mij maar doodvallen achter mijn drums’ is zijn leuze. Het feestje voor zijn 80ste verjaardag moest noodgedwongen omwille van de coronamaatregelen uitgesteld worden. Ondertussen is Walter reeds 81 en uitstel is geen afstel. Het hele gebeuren in samenwerking met Living 29 vond plaats in café Den Hemel, Hoornblaas 107, Scherpenheuvel-Zichem. Het voorprogramma werd verzorgd door Smokey Pete & Raf Timmermans.
​
Dat de gevierde Walter Cuyvers (81) al vanaf zijn dertiende levensjaar de drummicrobe te pakken kreeg betekende wel dat hij met heel wat muzikanten lief en leed deelde. Maar toch springen er een aantal uit waarmee hij een speciale band had. Eén van hen is ongetwijfeld Werner Peeters, afkomstig uit Tessenderlo. Samen met Alain Counye had hij een verleden met de gevierde krasse tachtiger. Het was Werner Peeters die als tiener op een blauwe maandag kennis maakte met Walter Cuyvers.
 
Redenen genoeg om Pete eerst aan het woord te laten.
 
Bistro
“Ik belandde op een gegeven moment als zestienjarige ergens halfweg de jaren zeventig in de Bistro, op de Pas in Geel”, begint Werner zijn verhaal. “Dat was destijds een spraakmakende café waar aanvankelijk veel jazz gedraaid werd, maar geleidelijk ook rock, blues, punk en reggea de revue passeerden. Het klikte meteen met kroegbaas Walter in zoverre dat we ettelijke jaren later samenspeelden in het gelegenheidsbandje ‘Easy Does It’, dat verder bestond uit Hedwig Petermans, Raf Timmermans en Kris Van de Weyer. Ik herinner me nog een optreden op de befaamde braderij in Looi, mooie tijden waren dat.”

Charisma
“Maar ook in ons volgende groepje ‘Blue Bottle’ hebben we veel plezier gemaakt , dat was een echt sfeerbandje waarin ook Raf Timmermans, Hans Haezenbosch en gitarist Staf Willockx mee deel van uit maakten. We speelden vaak op motortreffens en Walter pakte dat ogenschijnlijk ruige volkje in met zijn charismatische uitstraling en ook met zijn manier van drummen.  Ik heb mogen ervaren dat  zijn drumtechnisch vakmanschap en enthousiasme in combinatie van de opwindende ritmes vaak het verschil maakten.  Ook zijn zoon Bart speelde destijds even mee als gitarist herinner ik mij nog”, aldus Werner, die in de jaren tachtig nog gewerkt heeft als kok in ‘De Gulden Swaene’, een befaamde brasserie aan het Hendrik Conscienceplein in Antwerpen met aan het hoofd - jawel - Walter, die ook regelmatig met de camper of moto richting Normandië trok om er onder meer te fotograferen, één van zijn favoriete hobby’s.
​
Roadie
Ook in de funky klinkende band  ‘Cotton 3’ kwamen Werner, Walter en Hans terug samen, nu met Alain Counye. “We spreken over de periode 2011-2015. Ook Gert, een andere zoon van Walter, was er bij als roadie ”, zegt Werner. “Ik herinner me nog een mooie anekdote uit die periode.  Op een gegeven moment vroeg ik me af waarom zijn zoon hem altijd aansprak met ‘Walter’ en dus nooit ‘pa’ of ‘vader’ zei tijdens het opstellen van de instrumenten of wanneer hij babbelde met het publiek.  Even later wist ik waarom. Dat gaf een betere indruk om zijn ouderdom wat te camoufleren. Dat is Walter ‘ten voeten uit’. Hij kan ook heel goed om met jonge mensen en dat houdt hem jong. Walter blijft hoe dan ook in mijn hart zitten als een zeer aimabel persoon”, besluit Werner, die hoopt nog lang te mogen genieten van Walters capaciteiten. (Sis Van Hoof)
Walter Cuyvers (13/3/1940), wie kent hem niet? Als antiquair, levensgenieter, ex-kroegbaas maar vooral als de flamboyante drummer van Chilly Willy, Loony Goony & The Free American Indian Hippy Blues Street Fruits en andere bands zoals Cotton 3, Blue Bottle en Easy Does It. Op zijn zeventiende nam hij de drumstokken ter hand in navolging van zijn grote voorbeeld Gene Krupa en sindsdien heeft de drummicrobe hem nooit meer los gelaten. Doorheen de jaren ontwikkelde hij zijn eigen, onnavolgbare stijl waarin hij exotische rumbaritmes koppelde aan zijn door jazz- en bluesmuziek beïnvloedde drumspel. Tot op de dag van vandaag heeft hij niks van zijn enthousiasme en speelvreugde ingeboet. Zijn leuze was en is nog steeds: “Sterven achter mijn drumkit is de mooiste dood die ik me kan voorstellen!”. Maar zover is het nog helemaal niet. Naar aanleiding van zijn tachtigste verjaardag, ja u leest het goed - besloten de leden van Chilly Willy van ’t eerste uur om Walter extra in de schijnwerpers te plaatsen. Walter werd 80 in 2020 en zoals iedereen wel weet strooide dat verdomde virus serieus roet in het eten. Walter is ondertussen al 81 en zijn beroemde collega Charlie Watts is naar de eeuwige rock- en blueskatoenvelden vertrokken.
Smoky Pete mocht samen met Raf Timmermans, aka Lazy Horse (momenteel gitarist bij Flip Kowlier)  het voorprogramma verzorgen. Raf verving Alain Counye, die er niet kon zijn wegens het overlijden van zijn vader. Het zaaltje boven café Den Hemel was al goed gevuld toen deze 2 het podium om 21 uur betraden. Starten deden ze met ‘Oreo Cookie Blues’ van Lonnie Mack met Werner op akoestische gitaar en Raf op mondharmonica. Wij noteerden gekende songs als ‘Honky Tonk Woman’, ‘Shake, Rattle & Roll’ en ‘I Got A Woman’.
Afsluiten deden ze met Elmore James’ ‘Dust my Broom’, met Raf op de metal dobro, waarbij de jarige het duo kwam versterken op drums.
Den Huibbe trommelde zijn muzikale broeders op om voor deze gelegenheid nog eens samen te knallen.
De ontstaansgeschiedenis van Chilly Willy voert ons terug naar het jaar 1992 en een geanimeerd gesprek aan de toog van café Den Hemel . Inmiddels was het zaaltje goed vol gelopen en ook aan het podium was het drummen geblazen. Er werd niet alleen muzikaal gescoord, want ook het showgedeelte kreeg de nodige aandacht. Naast ‘het oor’ wil ‘het oog’ van tijd tot tijd ook wel iets. De eerste die daarvoor zorgde was De Pizze, die tijdens ‘Devil In My Closet’ met de gitaar in de nek, Jimmy Hendrix gewijs soleerde. Tijdens het nummer ‘Nobody But You’ maakte Noeneke het visueel aantrekkelijk door een vuurrode trombone boven te halen.
De muzikanten op het podium amuseerden zich en de podiumenergie werkte aanstekelijk op het publiek, met handgeklap en armenzwaaiend als gevolg. Stilstaan was dan ook aartsmoeilijk. De set was trouwens gevuld met heel wat bluestoppers. ‘I’m Ready’, ‘No Fighting’, ‘Mother In Law’ en ‘Hip Shake Baby’ waren maar enkele van de vele pareltjes waar de aanwezigen van konden smullen.
Net voor de bisnummers kwam iemand van het mede organiserende ‘Living 29’ het podium op en overhandigde de gevierde een verjaardagstaart met een foto van Walter achter zijn drumstel.
Bissen deden ze met ‘Mojo Working’ en ‘Hoochie Coochie Man’, wat meteen het einde inluidde van een geslaagd verjaardagsfeestje. En Walter………, hij was moe maar voldaan. Je moet het maar doen om op die leeftijd gedurende een set van een dik anderhalf uur het beste van jezelf te geven.
 
Line-up Chilly Willy Loony Goony And The Free American Indian Hippy Blues Street Fruits
Vocals – Wim 'Huibbe' Huybrechts / Drums – Walter 'Vibemachine' Cuyvers / Guitar – Dirk 'Calvin' Cuyvers (zoon van) / Harmonica – Gery ‘Noeneke’ Alaerts / Guitar – Dirk ‘De Pizze’ Piselé / Bas - Hans Hazenbosch

​