17 oktober 2017
cc PALETHE, OVERPELT

Report: LAMBERT SMITS
​fOTOS: sTEFAN MEEKERS ©


Met dank aan TOM COPPERS EN CC PALETHE

De Nederlandstalige rock- en popzaadjes die Noordkaap destijds plantte, zijn inmiddels via Wartaal tot bloei gekomen. Wartaal, het alter ego van de Limburgse singer/songwriter Ward Van de Velde is daar het mooiste bewijs van. Dat was trouwens te merken aan de ietwat korte, maar des te meer overtuigende set, die hij tijdens het caféconcert op het podium in de foyer van CC Palethe bracht. Starten deed Ward solo en zichzelf begeleidend op akoestische gitaar met ‘Onduidelijk’. Eventjes leek het erop dat een avondje kleinkunst het vervolg zou worden. In principe is daar niks mee, maar toch waren we aangenaam verrast toen Ward zijn akoestische gitaar ruilde voor zijn knalrode Telecaster en ook de band op het podium verscheen. Vanaf dan belandden wij in een rollercoaster van gespierde, rauwe rock en heerlijke popsongs. Wards stem deed mij, en dat is goed bedoeld, soms een beetje denken aan die van provinciegenoot Stijn Meuris. Krachtig, met een grote dosis passie en inlevingsvermogen slingerde Wartaal de songs naar het publiek. Een ritmesectie die nergens ook maar enig blijk van ontsporing gaf en Jonas Wellens’ messcherpe leadgitaar vormden de  gedroomde setting. Voeg daarbij de poëtische, vaak diepzinnige teksten die Van de Velde schrijft en je weet dat Wartaal synoniem is voor Nederlandstalig kwalitatief hoogstaand werk. Inspiratie voor zijn songs vond Ward onder andere tijdens een trip als rugzaktoerist door Azië. 

Songs als het zoekende ‘De Poëet’, ‘Alles’, het licht walsend liefdesliedje ‘Terwijl Hij Wacht’ en het over vertwijfeling handelend, ietwat funky ‘Het Nieuwe Nu’, zijn allen terug te vinden op de EP ‘De Reizende Ster’. Voor hun selectie in de halve finale van de Nekka wedstrijd moest Wartaal een opgelegde tekst op muziek zetten. Het resultaat werd het ietwat donker klinkend ‘Sprookje’, dat meteen ook het enige nummer was waarvan de tekst niet van Wards hand kwam. Interactie met het publiek kwam er tijdens ‘Wonderkind’ waar hij de handjes van het publiek moeiteloos op mekaar kreeg.
‘Huiswaarts’ is niet alleen het laatste nummer op ‘De Reizende Ster’, het was ook de laatste song van het optreden. Dat was echter buiten het enthousiasme van het publiek gerekend, dat met het door Ward solo en ‘off mike’ gebrachte ‘Alles Opnieuw’ hun wens om een bis in vervulling zag gaan.
Wartaal verdient een bredere erkenning, zoveel is zeker. Hopelijk heeft dit optreden hiertoe bijgedragen. Bedankt Tom, en misschien moet Nederlandstalig werk van dit niveau vaker een plaatsje krijgen op het cafépodium. Interesse is er duidelijk voor, dat was maar weer eens te merken aan het talrijk opgekomen publiek.
​
​